گسترش آرام ناهنجاری‌های مدرن در جامعه

 

گسترش آرام ناهنجاری‌های مدرن در جامعه؛

کودکانی که قربانی سودآوری والدین در شبکه‌های اجتماعی می‌شوند . 

مجبور است مقابلش بنشیند و گاهی نیز اصلاً نباید تکان بخورد،  چون قرار است از او عکس بگیرند.گاهی باید اخم کند، گاه چهره در هم کشد، بعضی وقت ها باید قیافه اش را جدی نشان دهد و گاه نیز مجبور است با لبخندی ژکوند چال لپش را نمایان کند. وقتی هم که از او فیلم می‌گیرد باید ادبیات کودکانه اش را فراموش کند. بعضی از کلمات را درست ادا نمی کند و شیرینی ادای کلمات بچه گانه اش همواره مخاطب را به خود جذب می کند. دخترک چند ساله برای جذاب تر بودن باید صورت معصومش را در اختیار لوازم آرایش قرار دهد، تا مادر یا آرایشگرش میکاپی متناسب با کالای تبلیغی بر روی صورتش انجام دهد. موهای قشنگ و دخترانه اش را نیز باید دائماً با مواد حالت دهنده و سشوار کشیدن های متعدد به رخ رقیبانش بکشد. او حق ندارد خسته شود، حوصله‌ اش سر رود و یا تمایلی به تبلیغ نداشته باشد. گاهی مادر و پدر نیز در این تبلیغات با او همراه شده و مادر- دختری و یا پدر- پسری باید لباس ها را ست کنند تا در جذب مخاطب موفق تر باشند. حالا فالوورها و مخاطبان، او را دنبال می‌کنند و کودک قشنگ ما ناخواسته و فقط به میل والدین خویش وارد یک مسابقه ی بی امان می شود. مسابقه ‌ای که دونده اش اوست و برنده ظاهریش والدین. این کودکان اینگونه باب کاسبی را برای والدین خود بازکرده اند. دقیقا مثل بچه هایی که سر خیابان فال می فروشند و پولش را به والدینشان می دهند.

ظهور بی‌صدای ناهنجاری‌های مدرن در جامعه

شاید بتوان گفت فرق ناهنجاری های اجتماعی در زندگی سنتی در مقایسه با زندگی مدرن این است که در زندگی سنتی چنانچه رفتاری ناهنجار ببینیم سریع آن را تشخیص داده و با قیاس آن رفتار با ارزش ها، به زشتی آن پی می بریم.  اما ناهنجاری های اجتماعی در زندگی مدرن چنان جذاب و خلاقانه ارائه می‌شود که بدون تیزبینی زشتی اش قابل درک نیست.

عبدالعلی ترشیزی در این رابطه در گفت و گو با خبرنگار صاحب نیوز در این رابطه اظهار کرد: بخش زیادی به مشکلات مربوط به نحوه استفاده از فضای مجازی است؛ وقتی پدر و مادر خود درگیر این فضا هستند و از بچه های خود غفلت می کنند خود مصداقی از کودک آزاری است.

کارشناس روانشناسی خانواده ادامه داد: آن زمانی که باید صرف نیازهای جسمی، عاطفی و روانی کودکان شود، والدین در فضای مجازی صرف می کنند که این نوعی از کودک آزاری مدرن به حساب می آید.

وی بخش دیگری از کودک آزاری مدرن را قربانی کردن کودکان در فضای مجازی دانست و عنوان کرد: فرض کنید یک جشن تولدی برای یک کودک می گیریم و بیش از آنکه این جشن تولد برای ثبت لحظات عاطفی مثبت برای کودکان و کمک به افزایش خودباوری او صرف کنیم، این جشن تولد برای رقابت برای سایر خانواده ها و نزدیکان خواهد بود.

ترشیزی با انتقاد از نبود قوانین موثر برای مقابله با این مشکل اجتماعی، عنوان کرد: فضای مجازی، پدیده نویی در جامعه ایرانی به شمار می رود و بخشی از خلا قوانین مربوط به همین نوپیدایش بودن این عرصه است.

این کارشناس روانشناسی با اشاره به ضرورت ورود اورژانس اجتماعی به این عرصه، خاطرنشان شد: کارشناسان اورژانس اجتماعی باید در آموزش های خود به خانواده ها و دوره های ضمن خدمت و مدارس بخشی از توان خود را برای آگاه سازی خانواده ها در این عرصه صرف کنند.

وی در رابطه با شیوع این پدیده در کشورمان و میزان درگیری جامعه ایرانی با این مشکل روان-اجتماعی، عنوان کرد: فرهنگ ایرانی اهمیت بالایی برای خانواده ها قائل است و همین امر موجب می شود زمانی که توجه والدین به ساختار خانواده یا فرزندان کم شود نسبت به دیگر جوامع آسیب بیشتری به ساختار روانی افراد و ساختار کلی خانواده می زند.

تاثیر استفاده تبلیغاتی از کودکان در گسترش بلوغ زودرس

امروزه بلوغ زودرس معضلی است که نوجوانان و خانواده را بشدت درگیر کرده است اما به نظر می رسد رفتار برخی بزرگ ترها در بلوغ زودرس فرزندان موثر است.اینکه پدر و مادر، برای تبلیغ کالا از فرزند خود استفاده ابزاری می کنند و آن ها را مجبور می کنند مثل بزرگ ترها لباس بپوشند، حرف بزنند، ژست بگیرند و آرایش کنند شرایط بلوغ زودرس کودکان را فراهم می آورد و مصداق جدیدی برای کودک آزاری است.

محمدصادق رحمتی در گفت و گو با خبرنگار صاحب نیوز با انتقاد از شیوع پدیده اپیلاسیون کودکان در برخی از آرایشگاه های و مراکز زیبایی در سطح کشور، اظهار کرد: سیستم شناختی کودکان مبتنی بر دنیای کودکی آن ها است که با سیستم شناختی برگسالان متفاوت است.

کارشناس روانشناسی با بیان اینکه تلاش ناآگاهانه بعضی والدین در حوزه کودک آزاری‌های کمتر شناخته شده، فرایندی است که عوامل مختلفی در آن دخیل‌ هسند، تصریح کرد: شیوع اپیدمی استفاده از شبکه های اجتماعی عامل پدیدآورنده این معضل در جامعه نیست و تنها به شیوع آن در جامعه سرعت بخشیده است.

وی با بیان اینکه متاسفانه آموزش خانواده ها و والدین در مباحث مهارت های فرزندپروری بسیار ضعیف است، عنوان کرد: استفاده از کودکان به عنوان ابزاری برای تبلیغات یا جذب مخاطب پیش از آنکه توسط مردم عادی مورد استفاده قرار گیرد، در تبلیغات بر روی رسانه های صوتی و تصویری و تبلیغات بصری در سطح شهر شایع شد و دستگاه های مربوطه اجرایی نیز اقدامی برای جلوگیری از آن انجام نداده اند.

رحمتی به خلا وجود برندهای بومی و اسلامی برای کودکان و نوجوانان به ویژه قشر دختر در جامعه اشاره کرد و گفت: برطبق نظریات روانشناسی، کودکان در سنین کودکی بسیار مطیع بوده و آنچه به آن ها به عنوان خوراک اخلاقی داده می شود، به عنوان اصول های ثابت اخلاقی درنظر می گیرند که خدشه ای به این اصول وارد نمی شود.

ترویج انیمیشن‌های اغواگر جنسی در بین کودکان

این کارشناس ادامه داد: شخصیت‌های انیمیشن هایی که به وفرو در کشور دوبله و به صورت های مختلف در دسترس خانواده ها قرار می گیرد، نه تنها از اصول زیبایی شناختی پیروی می کنند، بلکه از لحاظ جنسی نیز اغواگر هستند.

وی خاطرنشان شد: وجود این الگوها در کنار استفاده ای که از کودکان به عنوان اینفلوئنسر در شبکه های اجتماعی صورت می گیرد، سیستم شناختی آن ها به سمتی می برد که همین الگوهای اغواگرانه ناخودآگاه به عنوان هدف زندگی آن ها تلقی می شود و نتیجه آن بلوغ زودرسی است که آن ها پیش از آمادگی در سایر حوزه ها با مسائل بزرگسالان آشنا می کند.

رحمتی اذعان کرد: متاسفانه سیستم ارزش گذاری والدین بر این اعمال کودکان و تایید تقلید رفتارهای بزرگسالان توسط کودکان نیز خود به تثبیت شدن این شبه ارزش ها به عنوان ارزش در سیستم شناختی و ساختار روانی کودکان دامن می زند.

وقتی والدین کودکان کم سن و سال خود را درگیر تبلیغ می نمایند، ازهمان کودکی توجه به ظواهر و تن و بدن برای کودک، اهمیتی فراتر از توجه به روح و روان پیدا می کند و این خود نوعی کودک آزاری در لفافه است.

مهمترین بُعدی که باید در فرزندان تقویت شود، هویت است. هویت بخشی به کودک از راه صحیح،  از وظایف مهم والدین محسوب می شود. اما هویت کودکانی که در فضای مجازی ناخواسته مورد سواستفاده از والدین خویش قرار می گیرند در خطر است چرا که مبنای هویت بخشی به این کودکان جذابیت های جنسیتی درنظر گرفته شده و والدین غافل از این مساله، بنای هویت فرزند خود را بر پایه امور ظاهری استوار می کنند.

همانگونه که کودکان خیابانی به دلیل دیده نشدن بسیار در معرض خطرند، کودکان مشهور در فضای مجازی نیز به دلیل زیاد دیده شدن در معرض خطرند و این هر دو برای جامعه اسفناک است.

آری فقط به کسانی که فرزندشان را برای کار کردن سر چهارراه‌ها می فرستند کودک آزار نمی گویند، تنها کسانی که آزار و اذیت های جسمی و روانی را برای کودکانشان رقم می‌زنند کودک آزار نیستند،  بلکه این پدران و مادران مدرن را نیز می توان کودک آزاران مدرن نامید.

 

  زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در صاحب نیوز

پاورچین پاورچین همگام با شیطان در پی وی

 

 

پاورچین پاورچین همگام با شیطان در پی وی

 

 

 

در عصر کامپیوتر، سیاست گام به گام شیطان نیز به صورت آپدیت شده در زندگی کاربران فضای مجازی به چشم می خورد. پرسش های فقهی پی در پی کاربران، حاکی از آن است که برخی بسیاری از ترفندهای شیطان برای گمراه نمودن انسان ها را صرف مجازی بودن فضا، توجیه می کنند و برچسب «مشکلی ندارد»،بر آن می زنند.

 

 

گویا امروزه چت کردن با نامحرم تبدیل به یکی از عرصه های سرگرمی در این فضا به شمار می رود. گاهی اوقات گفته می شود، این تنها یک گفتگوی ساده است و ما تنها دو همکلاسی در دانشگاه هستیم که قصد تبادل اطلاعات در زمینه ی تحصیلمان را داریم؛ اما هر چه جلوتر می رود، دیده می شود در کنار سلام همیشگی، کم کم ایموجی ها و استیکرهای گل و بلبل، جا خوش می کنند و ممکن است در اثر گذر زمان، کلمات کلاسیک و اتوکشیده ی نوشتاری و رسمی جای خود را به کلمات و نوشته های گفتاری و صمیمانه بدهند، تا جایی که احساسات کاذب و دوست داشتن های گاه یک طرفه پیش می آید و مقدمات ارتکاب سایر حرام ها نیز فراهم شده و در نهایت رفتارهایی که جبران ناپذیرند.

 

 

از دیگر نتایج خلوت در فضای مجازی، احساس دوست داشتن هایی است که دختری را از کیلومترها آن طرف تر به شهر دیگری می کشاند و در نهایت نتیجه ای جز مشت و لگد برای وی ندارد و البته این کم ترین ضربه ای است که ممکن است یک دختر در مقابل اعتمادی نامعقول، خواهد خورد.

 

 

آری این همان سیاست گام به گام شیطان است که با قدرت در عصر تکنولوژی با رنگ و لعابی فریبنده تر از حالت غیر مجازی اش، نقش نمایی می کند.

 

 

عکس هایی که گاه صادقانه و بچگانه با کسی که اظهار عشق و علاقه می کند، به اشتراک گذاشته می شود و مقدمه ای می‌شود برای کسب درآمد طرف مقابل و گاه هتک حرمت و آبروریزی برای دختران را به دنبال دارد. به واقع می توان گفت، جاهلیت مدرن صدها بار از جاهلیت سنتی، مخرب تر خواهد بود.

 

 

جاهلیت در گذشته، عدم علمی بود که به دلیل پوشیده بودن برخی از حقایق، زمینه ی پیدایش آن فراهم می شد و اما جاهلیت امروز در عین علم و آگاهی و انباشت اطلاعات، اتفاق می افتد.

 

 

جای بس تأسف است که گاه اشتباهاتی که جاهلان گذشته با وجود فقر اطلاعاتی انجام نمی دادند، مطلعان امروزی انجام می دهند. وقت آن است که تمام ادعاهای روشنفکری به ظاهر زیبا و به باطن کریه و زشت کنار گذاشته شود و با عقلی که از پرده های حماقت زدوده شده به مسائل نگاه کرد.

 

 

فضای شخصی کاربر در هر یک از شبکه های اجتماعی همان جایی است که اگر دو نامحرم با یکدیگر خلوت نمودند، سومین عضوش شیطان است.

 

 

برای مبارزه با شیطان لازم است قدمگاه های او را شناخت و کاملا آگاهانه اقدام نمود. برای این کار باید همان استراتژی و درس های آگاهانه ی مذهب را پیاده کرد، یعنی تنها به هنگام ضرورت با نامحرم صحبت کرد و آگاه بود که القاء جمله ی این تنها یک فضای مجازی است رابایدکنار گذاشت.

 

 

از به کاربردن ایموجی ها و استیکرهایی که جذابیت دارند و یا هرآنچه جذب جنس مخالف را به دنبال دارد خودداری نمود.

 

 

در به کارگیری جملات به مقداری که مفهوم را منتقل می کند، اکتفا شود. از نگاه داشتن چت ها و بارها و بارها مرور نمودن آن اجتناب شود. در صورت نیاز با وجود همجنس از مراجعه به غیر همجنس دوری شود. در یک کلام هر آنچه ارتباط وثیق دو نامحرم را به دنبال دارد، حربه گاه شیطان است.

 

 

تجربه نشان می دهد که قدرت خیال و احساس انسان ها آنچنان قوی و محکم است که شاید بتواند بسیار کامل تر و موفق تر دو انسان را به یکدیگر وابسته نماید؛ چون طرفین در فضای حقیقی ممکن است از طریق برخی از نشانه ها که هر چند طرف مقابل قصد کنترل و مخفی کردنش را داشته، به بسیاری از امور پی ببرند، اما درصد تأثیرگذاری این نشانه ها در شناخت طرفین در فضای مجازی، درصدی بسیار ناچیز است؛ چراکه اغلب بازخوردها، آن گونه که هستند منتقل نمی شوند؛ پس چت کردن در فضای پی وی نیز مصون از حیله های شیطان نیست.

 

 

به جای پاورچین پاورچین همگام با شیطان لازم است پله پله تا دیدار خدا را تجربه کرد. این امر نیز جز از طریق خود خدا و دستورات وی امکان پذیر نیست. پس خدا را برای رسیدن به خودش باور کنیم و فرمان پذیر باشیم تا آرامش سهم زندگی هایمان شود.

 

 

 

 

 

             

زهرا صادقی

 

 

 

 

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه