ظلم به طبیعت، نتیجه فراموش کردن وظیفه امانتداری از انسان ها خودراضی است

دین اسلام کامل ترین توصیه ها را برای حفاظت از محیط زیست دارد و تمامی جنبه های انسانی را در ارتباطی هماهنگ و موزون با مسیر الهی، در قرآن کریم به تصویر کشیده است و انسان را متوجه آن می کنند از محیطی که در آن زندگی می کند حفاظت کند. دین مبین اسلام مشحون از توصیه های حفاظت از آنچه که خدا خلق کرده است، می باشد و این به مفهوم حفاظت از زیست گاه مخلوقات یا همان حفاظت از محیط زیست است.

زهرا ابراهیمی در گفتگو با خبرنگار صاحب نیوز؛ در خصوص جایگاه و اهمیت محیط زیست از منظر دین اسلام اظهار کرد: در جهان بینی دینی، هر آنچه در نظام خلقت وجود دارد هدفمند است، طبیعت و متعلقات آن همه و همه در خدمت انسان است و انسان برای خدمت و بندگی خدا آفریده شده است.

کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه نگاه توحیدی به گونه ای است که تنها به ظواهر امر توجه نمی کند، بلکه برای هر امری باطنی قائل است و تفسیری معنوی از آن ارائه می دهد تصریح کرد: طبیعت در نگاه توحیدی تنها به ظاهر گل و گیاه، آب و خاک، دشت و کوه و بیابان خلاصه نمی شود، بلکه برای این امور، باطنی قائل شده و معتقد است که فلسفه و هدفی متعالی در خلقتشان نهفته است.

عضو گروه نویسندگی صریر ادامه داد: از جمله ویژگی های طبیعت در نظام توحیدی، وجود هماهنگی بین اجزاء آن است، در این دیدگاه، همه چیز در بستر طبیعت به شکلی هماهنگ و منسجم سرجای خود قرار گرفته و از نظمی منطقی برخوردار است، اما وقتی انسان حریص به دامن طبیعت چنگ می زند و به آن دست درازی می کند این نظم منطقی را برهم زده و بحران محیط زیست را به ارمغان می آورد.

ابراهیمی تاکید کرد: اگرچه این جهان برای خدمت به انسان خلق شده و به عنوان ابزاری در جهت بندگی بهتر برای او تعیین شده است، اما درعین حال در آموزه های دینی، انسان به توجه و دقت و تامل و تدبر در طبیعت جزئی از آفرینش جهان هستی است نیز دعوت شده تا از این طریق بتواند به خالق طبیعت نزدیک تر شده و او را بهتر بشناسد. بنابراین از مهمترین فواید طبیعت در نگاه دین، کمک به شناخت خداوند است؛

وی افزود: خداوند در قرآن می فرماید«أَ فَلا یَنْظُرُونَ إِلَی اْلإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ وَ إِلَی السَّماءِ کَیْفَ رُفِعَتْ وَ إِلَی الْجِبالِ کَیْفَ نُصِبَتْ وَ إِلَی اْلأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ فَذَکِّرْ إِنَّما أَنْتَ ممُذَکِّر» در این آیات نورانی متذکر شدن و یادآوری به انسان، از اهداف خلقت طبیعت برشمرده شده است.

این کارشناس با بیان اینکه خداوند از ما خواسته است که به طبیعت نگاه امانت گونه داشته باشیم افزود: وقتی انسان چیزی را امانت بداند همواره نگران محافظت از آن است، اما متاسفانه امروزه بشر از خودراضی، وظیفه امانتداری خود را به فراموشی سپرده و همین مساله منجر به ظلم به طبیعت شده است.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: برخی بدین باور هستند که چون طبیعت باید در خدمت انسان باشد پس هر نوع دخل و تصرفی در آن مجاز است در حالی که در ضوابط دینی تنها آن دسته از دخل و تصرف ها در طبیعت جایز است که در جهت اصلاح باشد و نه ارضاء حس زیاده خواهی بشر.

عضو گروه نویسندگی صریر ابراز داشت: در آیات الهی از زمین به مهد آرامش و گهواره ای برای انسان تعبیر شده است، اما متاسفانه امروزه زمین و آنچه در آن است به جای اینکه منجر به آرامش شود، اضطراب انسان را افزون نموده است و انسان همواره در ترس از سیل، زلزله، آتشفشان و بسر می برد و قطعا تا وقتی انسان از میزان حب نفس و خودخواهی خود نکاهد این اضطراب ادامه دار خواهد بود.

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در صاحب نیوز

بی تفاوتی مساوی است با ظلم، در گودالیم یا بالای گودال؟

 

بی تفاوتی مساوی است با ظلم/ در گودالیم یا بالای گودال؟

شاید برای هر کسی پیش بیاید که در موضع قدرت نسبت به مظلومی قرار گرفته باشد. نگهداشتن نفس از تعرض به دیگران زمانی که می­ توانی با ِاعمال اندک نفوذی، به اهداف خود برسی شاید به ظاهر آسان باشد، ولی اگر به اَعمال خود دقیق تر بنگریم اکثر ما در حیطه فعالیت هایمان با توجیهات متعددی دچار ظلم به افراد زیردست خود می­ شویم.

جملاتی از قبیل بالاخره بنده زحمت بیشتری کشیده­ ام، من مدیر خانواده ­ام، من مادرم و حق دارم، به اندازه تحصیلاتم برخوردار نیستم پس حق دارم، حق آب و گل دارم یعنی نمی­ توانم به خویشاوند خود لطفی کنم؟ توجیهاتی است که در این­گونه مواقع ابلیس در قلبمان وسوسه می­ کند که اگر به ندایش پاسخ مثبت دهیم آن­وقت در هر جایگاهی که باشیم و محدوده ظلمان هر اندازه­ ای هم که باشد ما یک مستکبریم و باید در انتظار عواقب آن باشیم؛ چه بسا این مساله اثبات می ­کند که حتی اگر ما رئیس جمهور آمریکا هم باشیم و حیطه قدرتمان جهانی باشد، روی امثال ترامپ را سفید خواهیم کرد.

گاهی با دست خود مرتکب ظلم نمی­ شویم ولی با سکوت درباره آن موجب جسارت بیشتر ظالم و افسارگسیخته شدن ظلمش می­ شویم. در این هنگام ما ظالم را یاری می ­کنیم. یعنی اگر ظلمی را ببینیم و کاری از دست و زبان و حتی قلم ما بر بیابد و کوتاهی کنیم ما هم در آن تجاوز از حق،  شریک هستیم.

آری، آن زمان که مشغول تضییع حقوق کسانی هستیم که بر آن­ها سیطره داریم، همان موقع که قهقهه مستانه ­مان گوش فلک را کر کرده است؛ نمی ­دانیم که بر کوس نابودی خود می ­دمیم. علی الخصوص زمانی­که طرف مقابلمان گناهی جز حقگویی نداشته باشد.

قرآن می فرماید:

»قُتِلَ أَصْحَابُ الأخْدُودِ  النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ  إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ  وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ  وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ  الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ  إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ» ﴿بروج-۴ تا۹﴾

(مرگ بر آدم‏سوزان خندق همان آتش مایه‏ دار [و انبوه]  آنگاه که آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مى ‏آوردند گواه بودند. و بر آنان عیبى نگرفته بودند جز اینکه به خداى ارجمند ستوده ایمان آورده بودند. همان [خدایى] که فرمانروایى آسمانها و زمین از آن اوست و خدا[ست که] بر هر چیزى گواه است. کسانى که مردان و زنان مؤمن را آزار کرده و بعد توبه نکرده‏ اند ایشان راست عذاب جهنم و ایشان راست عذاب سوزان)

آری، همان موقع که سوزانده شدن بیگناهان را یا مستقیما با دست خود یا با تایید و سکوتمان نظاره ­گر هستیم نابود شدیم؛ چراکه خداوند مقتدری انتقام گیرنده این مظلومان است که سیطره قدرتش قابل مقایسه با قدرتمندترین انسان­ها نیست. تمام آسمان­ها و زمین تحت فرمانروایی او و گوش به فرمان او هستند. پس بر خودت غره مباش که در پرتگاه تباهی سقوط کرده ­ای و از انسانیتت چیزی جز قالب ظاهری باقی نمانده است.

ظالمانی که در هر برهه­ ای از زمان دست تعدی بر ملتی ضعیف دراز کرده ­اند دیر یا زود به عاقبت اعمال خود می­ رسند. طبق وعده­ خداوندی که قاصم جبارین است و وعده­ او تخلف نمی ­پذیرد. خواه این مظلومان در فلسطین باشند یا در یمن یا میانمار و یا اکنون در هند و عربستان.

بی تفاوت بودن معنایی ندارد؛ یا ظالمیم و یاریگر ظلم و یا مظلوم هستیم و تحت ظلم. یا در گودال آتشیم و یا نظاره­ گر سوختن مظلومان.

هر کس به هر میزانی که می ­تواند باید تلاش کند، حرفی بزند و آبی بر آتش بریزد. بی تفاوت بودن معنا ندارد‌.

آزاده ابراهیمی

لینک مطلب در ندای اصفهان