زنان نقش آفرین در اسلام

 

زنان نقش آفرین در اسلام

زنان در طول تاریخ نقش آفرینی‌های چشمگیری داشته‌اند به‌گونه‌ای که نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد. در قرآن نیز از برخی زنان به نیکی یاد شده است.

از جمله در مورد حضرت مریم سلام الله علیها آمده است «وَ اِذ قَالَت المَلَائِکَةُ یَا مَریَمُ اِنَّ اللَّهَ اِصطَفَاکِ وَ طَهَّرَکِ وَاصطَفیکِ عَلَی نِسَاءِ العَالَمِینَ» (سوره مبارکه آل عمران/آیه ۴۲) بیاد آور زمانی را که ملائکه گفتند: «ای مریم! بدان که خدا تو را برای اهدافی که دارد، انتخاب و از میان همه‌ی زنان عالم برگزید.» همچنین در روایات نیز نام ایشان در کنار سه تن از زنان دیگر جزء چهار زن بهشتی قرار دارد.

در واقعه‌ی عاشورا نه تنها مردان، بلکه زنان نیز در پشت صحنه، تاثیر‌گذاری و رشادت‌های مردانه‌‌ای داشته‌اند. به گونه‌ای که از نقش آفرینی آنان نمی‌توان به سادگی گذشت. اگر از همسر زهیر گرفته تا مادر وهب، حتی بانویی کوفی و زنان قبیله‌ی بنی‌اسد، همه و همه را در خط سیری مستقیم به نظاره نشینیم، به آن بانویی می‌رسیم که با خطبه‌های آتشینش لرزه بر جان یزیدیان انداخت. این‌ها همه نشان از نقش آفرینی زنان در واقعه‌ی کربلا دارد. اصلا بهتر است بار دیگر همان جمله‌ی آشنا و بحق تامل برانگیز را در ذهن خویش مرور کنیم: «از دامن زن مرد به معراج رود» تا همین کلام بهانه‌ای شود برای نگاهی عمیق به حماسه‌های بانوان در عرصه‌ی دین و از این طریق شاهد فداکاری زنان در حفظ و حراست از آئین محمدی باشیم.

اولین اسمی که نزدیکترین اتصال را با پیامبر اسلام دارد آمنه است؛ او که بدون تردید به خاطر ظرفیت وجودی گسترده‌ای که داشت توانست فرزندی بی‌نظیر تقدیم عالم خلقت کند.

از دیگر شخصیت‌های بارز در دفاع از اسلام و پیامبر حضرت فاطمه بنت اسد است که ایشان مأنوس با آمنه بودند‌. آرام آرام که دفتر تاریخ را ورق می‌زنیم با یکی از بهترین زنان عالم روبرو می‌شویم او نیز همچون مریم سلام الله علیها در بین چهار بانوی بهشتی می‌درخشد همو که خداوند عالم عصاره‌ی خلقت را همسر او قرار داد و در نهایت کوثر به او عطا نمود. او که در دامانش صدف‌گونه گرانبهاتر از گوهر را پرورش داد. نام خدیجه در اذهان تداعی کننده‌ی همسری جانفشان و ایثارگر است؛ چرا که او بود که تمام هستیش را در طبق اخلاص قرار داد و خالصانه سرمایه‌ی زندگیش را به پای امین مکه ریخت و خود او نیز شانه به شانه‌ی همسر، در دفاع از آئین روح بخش اسلام کمر همت بست. او بود که تمام دارائیش را خرج احمد کرد و بعد از وفات نیز، ثمره‌ی وجودیش یعنی حضرت زهرا سلام الله علیها به علی علیه السلام سپرده شد تا ولی خدا نیز همانند نبی خدا یاوری بی بدیل داشته باشد و فاطمه نیز بسان مادر، دختری پرورش دهد تا پا در رکاب امام زمانش محنت‌ها به جان خرد.

زینب «سلام الله علیها» با برادر هجرت کرد، تا از مردم و آنچه را غیر خدا می‌خوانند هجرت کند. به اسارت رفت تا الی یوم القیامه الگویی باشد برای تمام انسان‌ها تا تن به اسارت طواغیت ننهند.

ایشان پس از شهادت برادر در کنار یادگار برادر که اکنون امام زمانش شده بود مسئولیت سنگین اهلبیت امام را بر دوش می‌کشید تا در مجلس یزید آموزه‌های نبوی، علوی و فاطمی را تبیین نماید و چهره‌ی پلید و شوم متظاهران به دین را آشکار کند. مجلسی که یزید ابزار فتح الفتوحش می‌دانست را تبدیل به مجلس وعظ و سخنرانی و عزاداری بر سالار شهیدان کرد بگونه‌ای که نه تنها پرده از چهره‌ی یزید کشید بلکه کاشف الغطاء حجابهای ضخیم فطرت نیز گردید.

آری اینگونه در طول تاریخ، زنان نقش آفرینی کرده و تا قیام قیامت نیز نقش آفرین خواهند بود. به همین دلیل است که دشمن، خانواده و مخصوصاً مادران را هدف قرار داده است و از این طریق سعی دارد تا با انحرافاتی که ایجاد می‌کند ریشه‌ی خانواده را قطع نماید.

پس بر همه‌ی ماست پیام عالم فرزانه‌مان را به‌گوش جان بشنویم و تمام توان خویش را بکار گیریم تا تک تک‌مان در مسیر تحقق آرمان رهبر فرزانه‌مان امام خامنه ای «مدَّ ظله العالی» در عملیاتی سازی بیانیه‌ی گام دوم انقلاب گام برداریم و به همین جمله اکتفا می‌کنیم که تلاش غرب در ترویج سبک زندگی غربی در ایران، زیانهای جبران ناپذیر اخلاقی و اقتصادی و دینی و سیاسی به کشور و ملّت ما زده است؛ که مقابله با آن، جهادی همه‌جانبه و هوشمندانه می‌طلبد.

مرضیه رمضان قاسم

لینک مطلب در ندای اصفهان

 

بی حجابی نتیجه خودمحوری و ظاهرنگری

 

بی حجابی نتیجه خودمحوری و ظاهرنگری

انسان ذاتاً موجودی کمال گرا و مختار است و لازمه ی این اختیار، انتخابات صحیح و ناصحیح اوست. ملاک تمیز انتخاب درست از نادرست، پذیرش تبعیت از فرامین پیغمبر رحمت صلی الله علیه و آله و سلم است؛ اما متأسفانه انتخاب اکثر افراد بر اساس تمایلات نفسانی شان شکل می گیرد.

قرآن کریم در این باره می فرماید: «اَفَرَءَیتَ مَنِ اتَّخَذَهُ اِلَهَهُ هَوَاهُ وَ اَضَلَّهُ اللهُ عَلَی عِلمٍ وَ خَتَمَ عَلَی سَمعِهِ وَ قَلبِهِ وَ جَعَلَ عَلَی بَصَرِهِ غِشَاوَهً فَمَن یَهدِیهِ مِن بَعدِ اللهِ اَفَلَا تَذَکَّرُونَ/ پس آیا کسی که معبودش را خواسته های نامشروعش قرار داده دیدی؟ خدا او را از روی آگاهی خود (بر اینکه شایسته ی هدایت نیست) گمراه کرد و بر گوش و دلش مهر(تیره بختی) نهاد و بر چشم(دلش) پرده ای قرار داده است؛ پس بعد از خدا چه کسی است که او را هدایت کند. » ۱

انتخاب خواه درست یا نادرست، بر پایه ی اصولی استوار است. اگر از دریچه ی آموزه های دین به این موضوع بنگریم به این نتیجه می رسیم که پایه های انتخاب صحیح بر این مبناست:

اولاً فرد تنها به دیدن خود بسنده نکند؛ بلکه غیر از خود، به دیگران نیز توجه داشته باشد؛ ثانیاً تمرکز خود را تنها معطوف به نیازهای مادی ننماید و نکته آخر اینکه دنیا نگری صرف، او را از زندگی ابدی غافل نکند.

اگرچه ظاهربینان، زندگی دنیا را فقط خوشگذرانی و لذت می پندارند؛ اما تلقی انسان های ژرف نگر و عاقبت اندیش از دنیا، امری فراتر از لذت و خوش گذرانی مادی است.  

انسان های سطحی نگر تلاششان در جهت رفع نیازهای مادی خلاصه می شود؛ اما انسان  ژرف اندیش به هر وسیله ای برای رفع نیازهایش متوسل نمی شود؛ بلکه با استفاده از عنصر حیا که یکی از ابزار مدیریت احساسات و کنترل تمایلات نفسانی است، خواسته هایش را توسط عقل مهار می نماید.

کمال گرایی انسان موجب می شود هر آنچه در خود کمال می پندارد را به دیگران اظهار نماید. میل به اظهار کمالات بدون ابزار حیا، گاهی انسان را تا مرز خودنمایی و خود فروشی سقوط می دهد.

از جمله عواملی که باعث می شود فضای جامعه به سمت بی حجابی سوق داده شده و بی حجابی در جامعه حکمفرما شود و به حیا و عفت و پاکدامنی برچسب های ناروا زده شود، خودمحوری و ظاهرنگری است.

خودمحوری در انتخاب ها  و تصمیمات، مادر تمام مشکلات اعم از جسمی و روحی، فکری و رفتاری است؛ آفتی که همانند آتش به جسم و روح انسان افتاده و جهنم دنیوی و اخری را برای او رقم می زند.

ظاهر نگری عامل دیگری است که در بروز بسیاری از مشکلات نقش دارد؛ پر کردن چشم از دیدنی های محدود، بی نصیب شدن از دیدنی های نامحدود را به دنبال خواهد داشت.

بی حجابی انسان را به وادی سهل انگاری وارد کرده و نگاه جنسیتی را به جامعه تزریق می کند و در جامعه ای که باید نگاه انسانی حاکم باشد، بی حجابی زمینه نگاه جنسیتی را فراهم می نماید.

جامعه ای موفق است که در آن، نگاه افراد به یکدیگر نگاه انسانی باشد؛ نه جنسیتی.

خداوند در قرآن کریم می فرماید: «وَ لَقَد کَرَّمنَا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلنَاهُم فیِ اَلبَرِّ وَ اَلبَحرِ وَ  رَزَقنَاهُم مِن اَلطَیِّباتِ و فَضَّلناهُم مِن اَلطَیِّبَاتِ وَ فَضَّلنَاهُم عَلَی کَثیِرٍ مِّمَّن خَلَقنَا تَفضِیلاً/ به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب هایی که در اختیارشان گذاشتیم) سوار کردیم و به آنان از نعمت های پاکیزه روزی بخشیدیم و آنان را بر بسیاری از آفریده های خود برتری کامل دادیم. »۲

این آیه اشاره به خلقت کریمانه ی انسان دارد و یادآور فلسفه ی خلقت اوست.

انسان ها باید به این امر نیز توجه کنند که تمام زندگی دنیایی در بعد مادی خلاصه نمی گردد؛ بلکه باید، به فراتر از  بعد مادی هم نگریست و به چیزی بالاتر از آن اندیشید.

 

پی نوشت ها:

۱) جاثیه /۲۳

۲) اسراء/70

مرضیه رمضان قاسم

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

کفار عصر جاهلیت رو سفید شدند

 

کفار عصر جاهلیت رو سفید شدند

 وتو آخرین کلامت را مخابره کردی و نه تنها به مردم آمریکا، بلکه به همه ی کسانی که رویای شیرین شان رسیدن به آمریکاست و به همه ی آن هایی که گاه و بیگاه، شعار رابطه ی با آمریکا سر می دهند.

آری، کوته نظران در رسیدن به اهداف باطل خود چنان راسخند که حتی حاضرند تمام پل های پشت سر خود را خراب کنند. اینان به آزادی جنگل اعتقاد دارند؛ لذا آزادی خود را مخدوش و تمام استعدادهای نداشته شان را بخاطر قطع ارتباط با شیطان بزرگ، نقش بر آب می پندارند و تمام کم کاری های خود و هم مسلکان ساده لوح تر از خودشان را به گردن انقلاب و انقلابی می اندازند.

بالاخره باید کسی پیدا می شد تا گلهای پنبه ای که سالهاست در گوشهای مخملی برخی سبز شده را از گوش شان بیرون کشد و چه جمله ای تامل برانگیز تر از جمله ی "نمی توانم نفس بکشم" می تواند به آنهایی که از کابوس، تعبیر به رویا می کنند کمک کند.

و چه کج اندیشند گرفتاران در چنگال اهریمن، همان ها که توان تمایز ندارند، تنها به ظاهر بسنده کرده و فهمی از باطن ندارند. این ظاهر بینان چه عمری تباه کرده اند برای رسیدن به بهشت موهومی که سرابی بیش نیست.

 همان ها که نغمه ی پرندگان محبوس در باغ را عربده ای مستانه پندارند و شراره های آتش را نورافشانی و آتش بازی.

 غرب گرایان وطن ستیزِ و وطن گریز، بدون هیچ عُلقه ای به وطن، نقاب مؤمن انقلابی بر چهره زدند تا در فرصتی مناسب نقاب را از چهره کنار زده و وطن فروشی کنند.

و چه زیبا قرآن توصیفشان می کند؛ آنجا که می فرماید: «وَ اِذَا لَقُوا الَّذِینَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَ اِذَا خَلَوا الَی شَیَاطِینِهِم قَالُوا اِنَّا مَعَکُم اِنَّمَا نَحنُ مَستَهزِءَونَ»(۱)

«و هنگامی که با اهل ایمان دیدار کنند؛ گویند، ما ایمان آوردیم و چون با شیطان های شان (که سران شرک و کفرند) خلوت گزینند، گویند؛ بدون شک ما با شمائیم و جز این نیست که (با تظاهر به ایمان مان) مؤمنان را مسخره می کنیم. »

 خودفروختگان برای این که چند صباح دنیا به خواسته ها و مطامع پوچ شان برسند، مجبورند برای بیگانگان دُم تکان داده و اظهار خوش خدمتی کنند.

اما در کمال ناباوری مدینه ی فاضله ای که به جهان معرفی کرده بودند مقابل چشمان همه به آتش کشیده شد. آمریکا تا کی می توانست، ادعای سلوک متمدنانه کند؟ و توحش پنهانی خود را از دیدگان، مخفی دارد.

و این موج معترض، فریادها و نفس های حبس شده ی فلوید است که در خیابان ها و کوچه های آمریکا اجازه ی نفس کشیدن پیدا کرده است تا باطن غرب متوحش کراوات زده ای که ادعای تمدن و انسانیت دارد را رسوا کند.

و چه زیبا رهبر عزیز و فرزانه مان فرمودند: «آنچه امروز در شهرهای آمریکا مشاهده می شود، بروز یک واقعیتی است که همیشه پنهان نگه داشته می شد، اینها چیز جدیدی نیست، بروز واقعیت هاست که آن لجن ته حوض می آید بالا و خودش را نشان می دهد. »

آری آوازه ی آمریکا همان آواز دُهلیست، که فقط از دور خوش است و نزدیک شدگانش را در چنگال یأس و نابودی به کام مرگ خواهد کشید.

غرب زدگان چشمان بخواب زده شان را خوب باز کنند تا ببینند تلاش های آشکارا و مخفیانه شان برای کنار زدن دین به بهانه پیشرفت جامعه نتیجه ای جز خسارت و حسرت ندارد.

دین گریزان بدانند آمریکا نقطه ی عطف رسیدن به رویا ها نیست؛ بلکه آمریکا مَدفَن آرزوهاست.

دولتمردان آمریکایی که همیشه، بی عدالتی و پایمال کردن حقوق بشر و ... را دستاویز دخالت در امور سایر ملت ها قرار داده بودند؛ باورشان نمی شد روزی انگشت اتهام به سمت خودشان اشاره گردد.

و چه زیبا قرآن برای همه ی انسان ها حجت تمام کرده و می فرماید: «یَا اَیُهَا اَلنَاس اُعبُدُوا رَبَکُمُ اَلَّذِی خَلَقَکُم وَ اَلَذیِنَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقُونَ*اَلَّذِی جَعَلَ لَکُمُ اَلاَرضَ فِرَاشَاً و اَلسَّمَاءَ بِنَاءً ... فَلَاتَجعَلُوا لِلَّه اَندَادَاً وَ اَنتُم تَعلَمُونَ»(۲)

«ای مردم پروردگارتان را که شما و پیشینیان شما را آفریده است؛ را بپرستید و (با پرستیدن او) پروا پیشه کنید. * پروردگاری که زمین را برای شما بستری گسترده و از آسمان آبی ... پس برای خدا همتایی قرار ندهید در حالی که می دانید (برای خدا در آفریدن و روزی دادن همتایی وجود ندارد.)»

این آیات کریمه اشاره به این نکته ی کلیدی دارد، که ای انسان، همانگونه که تو را خلق کرده ام، تدبیر امورت نیز با من است. لذا غیر خدا را مدبر امورت ندان.

پی نوشت ها:

۱- سوره مبارکه بقره/ آیه ۱۴

۲- سوره مبارکه بقره/ آیه ۲۲-۲۱

                                                                                                                         

مرضیه رمضان قاسم

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه