تربیت کم هزینه، پرورش گلهای بهشتی در باغ قرآن
انسان به سبب داشتن تعقل، تفکر و منطق، دارای استعداد ویژهای است که میتواند توسط خانواده و اجتماع تربیت شود. آغاز امر تربیت از دوران کودکی شروع میگردد؛ زیرا کودکان در این دوران دارای ویژگیهایی هستند که بزرگسالان از آن بیبهرهاند و آن، آمادگی پذیرش بسیار زیاد برای یادگیری است که در قلب و ذهن آنان وجود دارد. پیامبر اکرم(ص) نیز، به این مهم تاکید ویژه ای داشته و فرمودهاند: مَثَل آن کس که در کودکی به فراگیری مطالب پردازد، همانند «حکاکی بر سنگ» است.
حال چرا حکاکی بر سنگ؟
در گذشته های دور برای ثبت و ذخیرهے اطّلاعات از نوشتن روی سنگ، روی دیوار غارها استفاده میکردند. سنگ از جمله موادی بود که به فراوانی در طبیعت یافت میشد و ماندگاری خوبی داشت. کودکی نیز، دورانی است که مادران بیشترین زمان را با کودکشان سپری میکنند. عالی خواهد شد اگر این زمان به پوچی نرود. در این زمان مادر، به تربیت فرزند بپردازد.
البته تربیتی مهم و باارزش است که بر پایه و اساس دین و فرهنگ قرآنی باشد. برای آشنایی کودکان با چنین فرهنگ و تربیتی باید ابزار و وسایل تأثیرگذار و جذابی داشته باشیم. لازم نیست هزینههای زیادی پرداخت کنیم. یکی از وسایل موثر در تربیت کودک، قصه و داستان است. قصه میتواند ریشه بسیاری از انحرافات را در کودک و نوجوان از بین ببرد و تأثیرات شگرف تربیتی بر آنها داشتهباشد.
قصه های قرآنی در خدمت تربیت فرزند
قرآن کریم، اولین کتابی است که نقل داستانها و سرگذشتهای واقعی پیشینیان را در راه تربیت به کار گرفته و از این میل طبیعی، در راه تربیت بهرهبرداری کرده است. قصههای قرآن به عنوان یکی از مصادیق هنر و ادبیات کودکان نقش مهمی نیز، در تربیت دینی آنان دارد. از قصه های قرآنی که منجر به بالارفتن اعتماد به نفس فرزند می گردد می توان به قصه ی مقابله داوود با جالوت، موسی با فرعون، ابراهیم با آذر و نمرود اشاره کرد. قصه حضرت یوسف، حضرت عیسی و… از جمله قصههایی است که امید به آینده در آنها موج میزند.
تنها کافی است والدین عزیز با مطالعهے قصه های قرآنی و بیان آن به شیوههای جذاب برای فرزندان، بسیاری از نکات تربیتی، اخلاقی، اعتقادی واجتماعی را به فرزندان خود آموزش دهند. میزان علاقهمندی کودک را نسبت به این کتاب آسمانی، با بیان داستانهای قرآنی از همان کودکی، تقویت نمایند.
بنابراین، بیان داستان بسیار اهمیت دارد. هنر یا حرفه نقل داستان به صورت شعر یا نثر برترین شیوهےداستانگویی است. قصههای قرآنی میتوانند به صورت غیر مستقیم، شخصیتهای مذهبی و دینی را به کودکان معرفی نمایند. کودک به قصه، علاقه زیادی دارد؛ حال اگر قصهها متناسب با سن کودک بیان شود، موجب علاقهمندی او به قرآن نیز خواهد شد.
چون فطرت کودک پاک است از شنیدن این قصه ها لذت میبرد و بهطور غیرمستقیم، جوهر وجودش شکل میگیرد. از آنجا که قرآن احسن القصص است، بدون شک فرزندی که از کودکی این چنین با قصه های قرآنی و آیه های آن آشنا گردد، آن ها را از نزدیک و با شیوه ای کودکانه درک نماید، تربیت قرآنی با پوست و گوشتش عجین می شود و سعادت دنیا و آخرتش در سایه قرآن، تضمین شده است.
ملیحه نبی