صفحه های ساده را مَسطر بود نقش مُراد

وجود هدف و انگیزه در هر کاری لازمه ی پیشرفت و موفقیت در آن کار است.

در واقع اگرانسان بخواهد زودتر و راحت ‌تر به موفقیت دست یابد، باید برای خود هدف و انگیزه ای مشخص داشته باشد.

انسان برای کسب سعادت مجبور است نقاط متعددی را تا رسیدن به اهداف خود نشانه گذاری کند و نقطه به نقطه پیش رود. هدف‌ها گاه کوتاه مدت و گاهی میان مدت هستند،   برخی از هدف ها نیز جزء اهداف بلند مدت به شمار می‌روند.

در سبک زندگی اسلامی نیز کار عبث و بیهوده جایگاهی ندارد و فعل ارزشی فعلی است که دارای هدفی ارزشمند باشد؛ به همین دلیل تمام رفتارها و عملکردهای انسان در سبک و منش اسلامی برای رسیدن به اهداف ارزشمند تنظیم می گردند.

کاغذهای قدیمی خط نداشتند و میرزا بنویس های قدیم، مجبور بودند خودشان کاغذها را خط ‌کشی کنند؛ چراکه اگر خطی روی کاغذ نمی بود،   نوشتن به راحتی انجام نمی گرفت،   نظم در چینش کلمات اتفاق نمی‌افتاد،   کلمات در یک رج کنار هم نمی‌نشستند و ممکن بود کلمات در کاغذ بدون خط،   بالاتر و پایین‌ تر درج شوند.

به همین دلیل میرزا بنویس های قدیم یک وسیله ای  به نام انگ فولادی یا برنجی را بر روی صفحات بدون خط می کوبیدند و با این وسیله جای خط ها روی کاغذ ها فرو می نشست و ردّ خط روی کاغذ باقی می‌ماند و بعد شروع به نوشتن می کردند به این ابزار مَسطر می ‌گفتند یعنی چیزی که سطرها را برایشان تنظیم و معین می نمود.

هدف در زندگی همینگونه است، نقش همان مسطر را دارد. یعنی کارها متناسب با آن تنظیم می شوند.

 خنده ها، گریه ها،   دیدنیها،   شنیدنی ها و حتی ندیدنی ها و نشنیدنی ها همه و همه متناسب با همان خط هایی که هدف زندگی دینی در اختیارمان قرار داده است جهت دهی می شوند.

 زندگی بدون هدف یک تکرار ابدی و از لیست. یک تکرار تلخ و یکنواخت.

 دنیا فی نفسه نه مطلوب است و نه از مذموم؛ بلکه مثل یک کاغذ سفید می ماند و این انسان ها هستند که به آن ارزش اضافه کرده و برای آن هدف خلق می‌کنند. با هدف، ردّ خط های باید و نبایدها روی صفحه زندگی می‌افتد و انسان تکلیفش با خودش مشخص می ‌شود.

 همان گونه که مسطر باعث پاکیزگی کار کتابت می شود هدفمند بودن در زندگی نیز فتح بابیست برای موفقیت.

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه