گروه نویسندگی صریر

هرآنچه از صریری ها در خبرگزاری ها و روزنامه ها و ... منتشر می شود را اینجا با شما به اشتراک می گذاریم.

گروه نویسندگی صریر

هرآنچه از صریری ها در خبرگزاری ها و روزنامه ها و ... منتشر می شود را اینجا با شما به اشتراک می گذاریم.

گروه نویسندگی صریر

توکل در سایه تلاش

جمعه, ۱۱ مهر ۱۳۹۹، ۰۲:۱۷ ب.ظ

ت

توکل در سایه تلاش

یکی از ویژگی های ارزشمند روحی و اخلاقی در وجود انسان ویژگی توکل است. توکل خصوصیتی است که انسان به واسطه ی آن صبرش بر تلخی ها مضاعف می گردد و تحملش نسبت به بلایا افزون.

خداوند در قرآن کریم انسان را به توکل دعوت می نماید آنجا که می فرماید:

«وَ عَلَى اللّهِ فَتَوَکَّلُواْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ؛ (1) و بر خدا توکل کنید اگر ایمان دارید.»

با نظر به این آیه براحتی می توان دریافت که توکل داشتن از نشانه های ایمان است و گویا ایمان بدون توکل بر خداوند معنایی ندارد.

حقیقتا توکل بر خداوند آرامشی روحی را به ارمغان می آورد، اما باید دقت نمود که منظور از توکل این نیست که امور خویش را به خداوند بسپاریم و تلاش را فراموش کنیم، بلکه توکل در سایه ی تلاش معنا می یابد.

انسان در زندگی با امور متعدد روبرو می شود و گاه گرفتاری ها، او را به سمت تمسک به اموری غیر الهی وا می دارد، به گونه ای که تمام تاثیر را از آن امور دانسته و خداوند را فراموش می کند. اما روحیه ی توکل مرز دقیق استفاده از ابزار مادی و تمسک به خداوند را برای انسان معین می نماید. اینکه انسان از واسطه های دنیایی برای رفع مشکلش بهره ببرد یک سوی قضیه است و اینکه تمام اثر این واسطه ها را نیز از خداوند بداند و بر او توکل کند سوی دیگر مساله. به همین دلیل خداوند ما را از توکل بر غیر خود بازداشته و در قرآن می فرماید:

«وَ إِن یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ کَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلاَ رَآدَّ لِفَضْلِهِ؛(2) و اگر خداوند، زیانى به تو رساند، هیچ کس جز او آن را برطرف نمى‏ سازد و اگر اراده خیرى براى تو کند، هیچ کس مانع فضل او نخواهد شد

اما براستی اعتماد به غیر خداوند چه اثر سوئی به دنبال خواهد داشت؟

در روایتی از امام صادق علیه السلام می خوانیم: «أَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یَقُولُ وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَ مَجْدِی وَ ارْتِفَاعِی عَلَى عَرْشِی لَأَقْطَعَنَّ أَمَلَ کُلِّ مُؤَمِّلٍ مِنَ النَّاسِ‏ غَیْرِی بِالْیَأْسِ وَ لَأَکْسُوَنَّهُ ثَوْبَ الْمَذَلَّةِ عِنْدَ النَّاسِ؛(3)

خدای تبارک و تعالی می‌گوید: قسم به عزتم، و قسم به جلالم، و قسم به مجدم و قسم به استیلایم بر عرش (و حاکمیتم بر جهان)، هر کس که به غیر از من امید ببندد البته امیدش را ناامید و تبدیل به یأس خواهم کرد و به این ناامیدی اکتفا نمی‌کنم و در میان مردم جامه ذلت بر او می‌پوشانم.»

مواجهه ی با ذلت از اثرات و عوارض توکل بر غیر خداست و چون مومن همواره عزیز است برای حفظ عزت نباید جز بر خدا بر کسی اعتماد کند.

توکل بر خداوند منجر به این می شود که انسان به فقیر مطلق بودن خویش و غنی مطلق بودن خداوند اذعان نماید. همانگونه که قرآن می فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُم‏ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ؛(4) اى مردم شما نیازمند به خدائید و تنها خداوند است که بى‏ نیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است.»

وقتی انسان به واسطه ی توکل فهم درستی از فقر خویش در برابر خداوند بدست آورد نهایتا از غرور و خودبزرگ بینی دوری می کند. بنابراین توکل به خداوند در درمان غرور نیز موثر است.

پی نوشت ها:

1-مائده(5)، 23.

2-یونس(10)، 107.

3 -کلینى، محمد بن یعقوب، ‏الکافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج ‏2، ص 66، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق

 4-فاطر(35)،15

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در ندای اصفهان

 

۹۹/۰۷/۱۱ موافقین ۰ مخالفین ۰
زهرا ابراهیمی

زهرا ابراهیمی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی