شهری که باید در پسا کرونا ساخته شود چه شهری است؟
شهری که باید در پسا کرونا ساخته شود چه شهری است؟
در بدو ورود ویروس کرونا به کشور شاید هیچ کسی به روزهای قرنطینه و خانه‌نشینی فکر نمی‌کرد. ویروسی که توانست در زمانی کوتاه تحول بزرگی در سبک زندگی و ارتباطات مردم دنیا به وجود آورد. کرونا فصل جدیدی در زندگی ما ایجاد کرده که هنوز تعداد ماه‌ها و روزهایش مشخص نیست.
اگرچه در نگاه اول کرونا نظم زندگی ما را بهم زده است، ولی اگر موضوع را بهتر رصد کنیم، به نظر می‌رسد علیرغم بی‌نظمی قبلی، نظم جدیدی ایجاد شده که با رفع نواقص کوچک آن می‌تواند زندگی به شیوه‌ای جدید را برای ما رقم زند.
اما شهری که باید در پسا کرونا ساخته شود چه شهری است؟
شهری که مردم بتوانند با سبک جدیدی که کرونا به آنها آموخته است زندگی کنند، شهری هوشمند و پیشرفته است. اگر قرار است زندگی به حالت سابق خود باز نگردد باید به پیشرفت در جهان پساکرونا فکر کرد.
شهری که از انواع مختلف سنسورهای الکترونیکی و اینترنت اشیاء برخوردار است و از این ابزار برای جمع آوری اطلاعات و همچنین مدیریت منابع و خدمات شهری استفاده می‌کند. از مدیریت ترافیک تا سیستم حمل و نقل، از کتابخانه‌ها تا مراکز آموزشی و بیمارستان‌ها همه و همه تحت کنترل یک سیستم، آنالیز و پردازش می‌شوند.
یک شهر هوشمند به مسئولان شهری این اجازه را می‌دهد به شکل مستقیم با جامعه و زیرساخت‌های شهری تعامل برقرار کنند و بتوانند به راحتی آنچه اتفاق می‌افتد و در حال تحول است، را پایش کنند.
این شهر هوشمند، با آمدن یک ویروس به تلاطم نمی‌افتد چون زیر ساخت‌های لازم برای کنترل بحران را از قبل فراهم کرده است. راندمان کار در شهر هوشمند به مراتب بالاتر و بیشتر از یک شهر معمولی است، در شهر پیشرفته‌ای که یک سیستم، مسئول محاسبه‌ی میزان عملکرد کارمندان باشد، سهل انگاری و کوتاهی در کار به راحتی میسر نیست.
در برنامه‌ریزی یک شهر هوشمند، شناخت وضعیت موجود، ترسیم وضعیت مطلوب و ارائه‌ی طرح در کمتر از یک روز می‌تواند انجام گیرد. چون همه‌ی اطلاعات مهم و حیاتی شهر در سامانه‌ی کنترل و مدیریت، ثبت و ضبط شده است. شکل حکمرانی و اداره‌ی شهر، هوشمند است که جزء موارد اصلی در یک شهر الکترونیکی است. به نظر می‌رسد این ساختار علاوه بر پیچیدگی باطنی که دارد، شرایط ساده و راحت برای شهروندان نیز فراهم کرده است. اگر صحبت از ساختار اعمال کننده قدرت به میان می‌آید منظور این است که شهروند هوشمند که رکن مهمی در این جامعه است دائما خود را در مقابل قانون می‌بیند و تخطی از آن را برای خود امری محال می‌داند.
یک دولت الکترونیک می‌تواند شهروند هوشمند را پرورش و تربیت کند. به نظر می‌رسد میزان جرم و جنایت در این شهر با توجه به شرایط آن تا حد زیادی کاهش داشته باشد.
در شهر هوشمند می‌توان از نظرات، انتقادات و پیشنهادات مردم یک منطقه به سرعت مطلع شد، سرعت انتشار افکار و عقاید در حد اعلی قرار دارد به گونه‌ای که در کسری از ثانیه یک پیام به دست میلیون‌ها کاربر می‌رسد. چیزی که نیاز به تامل و تحقیق دارد این است که با توجه به مطالب بیان شده آیا انسان‌ها باید تسلیم این شهر شوند؟ آیا ویژگی‌های شهر هوشمند می‌تواند به نفع بشریت تمام شود و یک انسان کامل بسازد؟ یا انسان در بند این شهر گرفتار خواهد شد؟ و یا این شهر علاوه بر فوایدی که دارد مشکلات جدیدی برای انسان‌ها ایجاد می‌کند؟
