معنی نزول قرآن در شب قدر چیست؟
معنی نزول قرآن در شب قدر چیست؟
قرآن در شب قدر بر قلب مبارک پیامبر نازل شده است. البته منظور از نزول قرآن در شب قدر این نیست که جبرئیل از شب تا صبح تمام آیات و سور را برای پیامبر بخواند و پیامبر آنها را حفظ کند بلکه این نور قرآن است که پیامبر با قلب مبارک‌شان آن نور را ادراک می‌کنند و در قالب الفاظ منعکس می‌گردد تا فهم آن برای ما آسان شود.
مهم‌ترین ویژگی ماه مبارک رمضان نزول قرآن در این ماه است. خداوند در قرآن می‌فرماید: الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَی وَالْفُرْقَان. (بقره، 185)
«ماهی که قرآن، برای راهنمایی مردم، و نشانه‌های هدایت، و فرق میان حق و باطل، در آن نازل‌شده است.»
روح و قلب وجود مقدس پیامبر دارای مراتب است. یعنی یکی از مراتب روح پیامبر در حدی است که توان دریافت قرآن را یکجا دارد. پیامبر با مرتبه‌ای از قلب خویش حقیقت نورانی قرآن را درک می‌کنند. در این مرتبه حقیقتی که پیامبر از نور قرآن دریافت می‌کنند متفاوت با دریافتی است که ما داریم. حالا هرچقدر قلب انسان نورانی باشد به همان نسبت می‌تواند نورانیت قرآن را درک کند. چون قلب نبی مملو از نور الهی است پس حقیقت آن نور را به‌خوبی درک می‌کند.
شب قدر را ازاین‌جهت قدر نامیده‌اند که دارای شرافت و عظمت و قدر فراوانی است علاوه بر اینکه در این شب تقدیرات انسان تعیین می‌شود.
مهم‌ترین ویژگی این شب این است که انسان در این شب مورد بخشش الهی قرار می‌گیرد و فضا و بستر برای بخشیده شدن فراهم است گویا این شب بهانه‌ای است تا خداوند فقط ببخشد و عفو نماید.
یکی از نکات مهم در رابطه با موضوع نزول قرآن این است که ما تصور می‌کنیم قرآن از بالا به پایین نازل‌شده است. درواقع ما به دلیل پیش‌زمینه‌هایی که از مکان بالا و مکان پایین در محیط دنیایی داریم تصور می‌کنیم نازل شدن یعنی یک امری از جای بالاتر یا از فضای بالاتر یا مثلاً از آسمان که بالاتر است به مکان و فضای پایین‌تر بیاید. یعنی نسبت بالا و پایین را با همین نسبت‌های مادی موردسنجش قرار می‌دهیم. بعضی نیز این‌گونه شبهه ایجاد می‌کنند که قرآن وقتی در آن مکان بالایی بوده حالا که به دست ما رسیده اصلش دست ما نیست و به‌اصطلاح نسخه ی ضعیف شده‌اش را دریافت کرده‌ایم.
برای پاسخ به این شبهه باید دقت کنیم معنای بالا بودن و پایین بودن از نگاه معنوی متفاوت با امور مادیست. درواقع در امور معنوی ما یک علوّ و برتری را برای خداوند بلندمرتبه در نظر می‌گیریم و می‌گوییم خداوند به دلیل اینکه همه ی کمالات را به‌طور مطلق دارد در آن درجه ی بالایی قرار دارد نه لزوماً در مکان یا فضای بالا. بنابراین بالا و پایین از حیث معنوی یعنی درجه‌بندی بر اساس کمالات.
لذا وقتی وحی از جانب خداوند به پیامبر می‌رسد یعنی مرتبه‌ای نازل‌تر از آنچه نزد خدا بوده برای پیامبر تصور می‌کنیم. چون خداوند عالی‌ترین موجود است پس در بالاترین مرتبه است و حالا انسان در مرتبه‌ای پایین‌تر از آن عالم حقیقت قرآن در درک می‌کند.
زهرا ابراهیمی
لینک مطلب در ندای اصفهان
