چقدر به آمدن بهار حساسید؟

بهار

چقدر به آمدن بهار حساسید؟ چقدر برگهای تازه درختان در واپسین روزهای زمستان و اوایل بهار چشم و دلتان را نوازش می دهد؟

برای من یک حس زیبا همراه با نشاط را دارد اما گوشه چشمانم نم ناک است و هاله نازکی از غم روی دلم نشسته، انگار این زمستان و بهار مرا به یاد مرگ و محشر می اندازد.

چرا در حین نشاط در وقت بهار گرد غم و حسرت بر دلم نشسته؟

آری پاسخ این است که به این درختان سرسبز نگاه می کنم و می گویم: خوش به حالتان، حیات مجددتان چقدر زیباست؟

آیا من هم همینطور هستم؟ روز حشر، زیبا و با طراوتم؟

باور کنید نگاه می کنم لذت می برم به یاد شهیدان، صالحان، عالمان، بهتر بگویم به یاد شفیعان قیامت می افتم.

اما وجه تشابه درختان با شفیعان قیامت در چیست؟ چرا اینها به ذهنم می آید؟

آری از قرآن آموخته ام که این افراد در روز محشر وقتی به بهشت رهسپارند می توانند افراد دیگری را هم با خود ببرند (شفاعت کنند).

این درختان هم خود سرسبز شده اند و هم زیبایی و طراوت، نشاط و حیات را برای ما انسانها و محیط به ارمغان آورده اند.

 

شاید به همین خاطر است که حاضریم رنج سفر را تحمل کنیم تا بتوانیم لحظاتی را از طراوت و زیبایی طبیعت بهره مند شویم.

حالا که چنین است بیایید ما هم کاری کنیم که از درختان کمتر نباشیم.

لینک مطلب در ندای اصفهان

سادات اصفهانی

کارت دعوت خدا

کارت دعوت خدا

آری این همان مهمانی است که از قبل شما را دعوت کرده باشند و این اعمال در واقع کارت دعوت خداست برای حضور شما به یک مهمانی بزرگ است و تمام صالحان و اولیاء الله در این مهمانی حضوردارند و از همه مهمتر گل سرسبد عالم خلقت حضرت حجت روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء مهمان ویژه این مراسم است

فرض کنید امروز موقع ناهار یکی از آشنایان زنگ می زند و می گوید امشب در یک هتل مجلل مهمانی بزرگی برپا کرده ایم، افراد مهمی دعوت شده اند و شما هم دعوتید؛ چه می کنید؟ آیا به این مهمانی می روید؟ یا چون آمادگی لازم را ندارید دعوتش را رد می کنید؟

اما اگر برای همین مهمانی مجلل از یک هفته قبل شما را دعوت کنند چطور؟ چه می کنید؟

با این مثال برویم سر اصل مطلب و برای روشن شدن موضوع سَری به کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی بزنیم.

با اینکه ظاهرا سال  قمری با محرم شروع می شود اما شیخ عباس قمی اعمال ماهها را در مفاتیح از ماه رجب شروع کرده است. چرا؟

به خود اعمال نگاه کنیم: اعمال شب اول، اعمال روز اول، اعمال مشترک در همه ماه و اعمال مخصوص در اوقات خاص. تفاوت این ماه نسبت به بیشتر ماههای دیگر سال از نظر اعمال عبادی کاملا مشهود است.

آری این همان مهمانی است که از قبل شما را دعوت کرده باشند و این اعمال در واقع کارت دعوت خداست برای حضور شما به یک مهمانی بزرگ در ماه مبارک رمضان که خداوند میزبان آن است و تمام صالحان و اولیاء الله در این مهمانی حضوردارند و از همه مهمتر گل سرسبد عالم خلقت حضرت حجت روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء مهمان ویژه این مراسم است.

و شب قدر هم که تقدیر یک ساله هر کسی رقم می خورد در همین ماه است پس دو ماه زودتر خدا کارت دعوت فرستاده تا بدون آمادگی وارد این مهمانی نشوید و از فیوضات عظیم آن هم بی بهره نمانید.

شاید به همین دلیل است که در اعمال این ماه سه چیز برجستگی خاصی دارد:

استغفار، توبه، توحید.

چون با توبه و استغفار باید جانتان را بشویید و درونتان را از آلودگی پاک کنید و با نماز سلمان، اعتکاف، اعمال لیله الرغائب و… خودتان را لایق و آماده برای حضور در این مهمانی بزرگ گردانید.

و این نکته چقدر زیباست که گویا برای تثبیت ایمان و تلقین به خود باید در این نمازها تکرار کنید.

 

یا ایها الکافرون لا اعبد ما تعبدون …

یعنی اینکه حواستان باشد یک بخش مهم از اساس دین تان تبری جستن از طاغوت ها و شیاطین و الهه های درونی و بیرونی است. پس در ماه رجب باید مرتب این آیات را تکرار کرد. شاید این دل سرکش تسلیم شود و این قلب آمادگی حضور در مهمانی رمضان را پیدا کند.

لینک مطلب در  ندای اصفهان

سادات اصفهانی

سلام بر سرزمین کربلا!سلام بر ماه عزا

فریبا حقیقی

از دوران جوانی غافل نشویم

افسانه مرادی

هنرشنیدن خود راتقویت کنید

هنرشنیدن خود راتقویت کنید

در جامعه کنونی با توجه به پیشرفت علوم تجربی وتوجه بیشتر به محسوسات هنر جایگاه والای خویش را از دست داده است و به ابزاری صرف برای ایجاد هیجان در مخاطب بدل شده است . امانیسم هم با محوریت انسان و رفتار واعمال آن فقط به بررسی جنبه های وجود جسمانی او می پردازد .هرچند اعمال او صرفا جنبه جسمانی وحتی نزول او از مرتبه انسانی به مرتبه حیوانی باشد.هنرمند در این زمان به هدف تعالی جامعه هنر نمی آفریند وخود را به این امرمتعهد نمی داند .

        در بسیاری از موارد نیز از آنجا که به بعد روحانی انسان توجه نمی شود هنر را حذف می کند. آری اگر نوشین آب فقط برای رفع عطش از جسم باشد فرقی نمی کند از چه لیوانی نوشیده شود.حتی اگر آن لیوان یک بار مصرف باشد مشکلی از لحاظ زندگی جسمانی  او ندارد ولی آنکه آب را به نیت رفع عطش از روح وجسم می نوشد به همه جوانب وسیله توجه می کند.لیوان سفالی که با طینت انسان هماهنگی دارد، با بردن نام پرودگار هنگام نوشیدن آب تشنگی را از روح انسان برطرف می¬سازد.

     وقتی معمار،خانه را صرفا برای استراحت جسم ساکنان آن می سازدو آن را محل نزول روح نمی بیند،فقط وسیله راحتی جسم را فراهم میکند.اما معماری که هنرمند قدسی است،در خشت خشت آن روح انسانی را هم در نظر می گیرد.از بیرونی تا اندرونی از سکوی کنار درورودی گرفته تا هشتی ابتدای منزل که وقتی کسی وارد می شود با قرار گرفتن در آن تمام نا آرامی های بیرون خانه را همان جا فرو می ریزد وبا بساطت خاطر به آن وارد می شود .چنین منزلی محل پرورش روح وجسم انسان واقع می شود.

       اگر انسان فقط همین بدن جسمانی باشد فرقی نمی کند بر روی چه فرشی قدم بگذارد.آنچه اهمیت دارد استقرار و آسیب ندیدن جسم است.ولی وقتی به جنبه روحانی او توجه می شود نقوش روی قالی که با دستان هنرمند دختر بچه روستایی نقش بسته است اهمیت پیدا میکند.

     در این میان رسالت هنرمند خطیر تر از گذشته می نماید چرا که وی بر خلاف سیر جامعه جسم را تنها مرکبی برای روح می داند ودر حد ابزاری برای حرکت به سوی دیار معشوق به تیمار آن می پردازد.در این زمان مبلغ دینی باید بیشتر از پیش به   تهذیب نفس وکسب مقامات عرفانی بپردازد واز طرف دیگر با ممارست در زمینه هنر های مختلف آن را جهت برقراری رابطه بین خالق ومخلوقاتش به کار گیرد.

آزاده ابراهیمی