گروه نویسندگی صریر

هرآنچه از صریری ها در خبرگزاری ها و روزنامه ها و ... منتشر می شود را اینجا با شما به اشتراک می گذاریم.

گروه نویسندگی صریر

هرآنچه از صریری ها در خبرگزاری ها و روزنامه ها و ... منتشر می شود را اینجا با شما به اشتراک می گذاریم.

گروه نویسندگی صریر

۱۲۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «زهرا ابراهیمی» ثبت شده است

راهکارهایی برای مدیریت نوجوانانی که در خانه خود غریبه‌اند

به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، نوجوانی دوره گذار از کودکی و به تعبیری بی مسؤولیتی به دوران مهم و ویژه جوانی است که مسلماً نیازمند آگاهی نوجوان، خانواده‌ها و جامعه به اهمیت این دوره و همچنین لازمه‌ها و بایسته‌های آن است.

نوجوان به دلیل عبور از دوران کودکی و حس بزرگ شدن و غرور ویژه این سن، نیازمند مراقبت‌های ویژه‌ای خواهد بود که در این مسیر، گرفتاری خانواده‌ها، جامعه و سیستم آموزشی در افراط و تفریط استقلال و یا کودک انگاری نوجوانان به یک اندازه می‌تواند مخرب باشد.

نوجوانانی که در خانه خود غریبه‌اند

در این خصوص زهرا ابراهیمی، پژوهشگر حوزه خانواده و فعال رسانه‌ای  با بررسی اهمیت دوران نوجوانی و راهکارهای عبور موفق خانواده‌ها از این دوران در گفت‌وگو با خبرنگار فارس اظهار کرد: جوانان یکی از آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه هستند که اگر خانواده و جامعه، پشتیبان و حامی آنان نباشند، اثرات سوء فراوانی برای خود، خانواده و جامعه به بار خواهند آورد که بیگانه انگاری از بدترین عوارضی است که امروزه گریبان گیر رابطه پدر و مادرها و نوجوانان شده، امروزه برخی پدر و مادرها و نوجوانان انس و الفتی با هم ندارند و یکدیگر را غریبه و بیگانه می‌پندارند.

پژوهشگر حوزه خانواده با اشاره به اهمیت تربیت و توجه به جوان و نوجوان در فرهنگ شیعی ادامه داد: در روایت آمده است که، «اوُصیکُمْ بِالشَّبَانِ خیرا؛ فَانَّهُمْ اَرَقُّ اَفْئِدَهً به جوانان نیکی کنید؛ زیرا دل‌های نازکی دارند»، بنابراین نیکی، محبت و ایجاد انس و لطف می‌تواند به رفع بیگانه انگاری نوجوانان و پدر و مادرها کمک کند.

دیوارهای خانواده را خراب کنیم

وی تأکید کرد: یکی از آسیب‌هایی که در روابط پدر و مادرها با نوجوانان و حتی در برخورد جامعه با آنان شاهد هستیم این است که ما بین خود و نوجوان، دیواری کشیده‌ایم با این مضمون که هر آنچه ما از این سوی دیوار می‌گوییم حق است و هر آنچه شما می‌پندارید باطل، بنابراین لازم است توجه کنیم که گاهی ممکن است در متن زندگی حق با ما نباشد و اتفاقاً برعکس، فرزند ما حرفش حق و بجا باشد که در این شرایط باید به او حق داد، حتی اگر به قیمت اثبات ناحق بودن خود ما تمام شود.

ابراهیمی یادآور شد: خواسته‌ها، حرف‌ها و نیازهای نوجوانان را لزوماً به معنای اختلال و یا انحراف اخلاقی و عقیدتی تلقی نکنیم، گاهی حرف‌های آن‌ها ریشه در گرایش به فهم حقیقت دارد، احترام به نوجوانان از مهم‌ترین کلیدهای موفقیت در ارتباط با آنان است، از جمله مصادیق این احترام، نظرخواهی از آنان در باب موضوعات مختلف است که بر پدر و مادرها لازم است تا ضمن نظرخواهی از فرزندان خویش، تا جایی که امکان‌پذیر است برخی از امور را منطبق بر نظرات نوجوانان خود دنبال کنند.

حکایت عاشقی‌های نوجوانی

این فعال رسانه‌ای تصریح کرد: نوجوانان در این سن مملو از احساسات هستند و گاه این احساسات به دوست داشتن‌ها و عاشق شدن‌های بی‌پایه و اساس و غیرمنطقی سوق پیدا می‌کند، بنابراین ضروری است که پدر و مادرها مدیریت و کنترل احساسات را به نوجوانان خود بیاموزند تا آن‌ها درگیر این‌گونه مسائل نشوند، نه خانواده و نه آموزش و پرورش در آموزش مدیریت عواطف به فرزندان گام مؤثری برنداشته‌اند و به همین دلیل دائماً شاهد رفتارهای ناهنجار نوجوانان هستیم.

وی خاطرنشان کرد: تربیت خوب، مستلزم انعطاف‌پذیری است، آدم‌های خشک و خشن نمی‌توانند تربیت درستی رقم بزنند و انعطاف‌پذیری تا جایی که به خطوط شرعی، اخلاقی و عرفی لطمه نزند از لوازم جدایی‌ناپذیر تربیت صحیح است، باید توجه داشت که نوجوانان تشنه دیده شدن هستند و از جمله ابزاری که در جهت دیده شدن از آن بهره می‌گیرند، علاقه شدید به حرف زدن است که پدر و مادرها باید گوش خوبی برای شنیدن باشند حتی اگر تمایلی به موضوعات ندارند، در ظاهر باید خود را علاقه‌مند به گفت‌وگو نشان دهند و البته فراموش نشود که نقد، توبیخ، تذکرات مکرر و پند و نصیحت‌های دائمی، آفات این گفت‌وگوها هستند.

مقصر انحراف نوجوانان کیست؟!

ابراهیمی بابیان علل انحرافات دوران نوجوانی و جوانی و همچنین راهکار مقابله با آن‌ها ابراز داشت: یکی دیگر از عوامل عدم پایبندی نوجوانان به اصول اخلاقی، حیرت و سرگردانی آن‌ها در قبال شبهات و مسائل دینی است، نوجوان از این ناحیه در متن خانواده از سوی پدر و مادرها حمایت نشده و در جهت رفع شبهات آن‌ها اقدامی نمی‌شود، مواجهه با تناقض در رفتارها و گفتارها نیز از دیگر امور اثرگذار در انحراف نوجوانان است.

فعال حوزه خانواده اذعان کرد: آنچه نوجوانان ما را رنج می‌دهد و از ناحیه آن آسیب‌پذیرند، این است که ما تنها درصدد نهی از منکر هستیم و در برابر هر نهی که انجام می‌دهیم، قادر به ارائه جایگزین مناسبی نیستیم، نوجوان را از فضای مجازی منع می‌کنیم اما جانشینی برای حضورش در فضای حقیقی نداریم، او را از شنیدن موسیقی‌های مبتذل بر حذر می‌داریم اما برای تخلیه هیجان‌های او پیشنهاد معتبری نداریم.

وی در پایان متذکر شد: اگرچه بار تربیت نوجوانان بر عهده پدر و مادرها است اما روحانیت و قشر مذهبی نیز به‌ عنوان نماد دینی جامعه باید به کمک والدین بشتابند، سخت جلوه دادن آموزه‌های دین، ترسیم فاصله‌ای از زمین تا آسمان بین انسان و خدا و منحصر کردن دین‌داری تنها برای عده‌ای خاص ازجمله دلایل مهم در دین‌گریزی نوجوانان است که باید بشدت از آن پرهیز کرد و لازم است توجه کنیم که تبیین افراط گونه آموزه‌های دین، نوجوان را به پشت کردن به این آموزه‌ها وا می‌دارد و تبیین تفریط گونه آن نیز نوعی اباحه گری را در رفتار نوجوانان تثبیت خواهد کرد.

نوجوانی، دوران گم‌شده

به نظر می‌رسد دوران نوجوانی به دلیل قرار گرفتن بین کودکی و جوانی، مورد کم‌لطفی خانواده‌ها، جامعه و فرهنگ‌سازان و همچنین سیستم آموزشی کشور قرارگرفته است که نتایج این کم‌توجهی و عدم آگاهی را جامعه و فرزندان ما در دوران جوانی خواهند پرداخت چراکه آموزش و آگاهی لازم این دوره سنی حساس برای خود نوجوان، خانواده‌ها و جامعه وجود ندارد.

بسیاری از مسائل و معضلات جوانان ما، ریشه در تربیت و برخورد ناصحیح دوران نوجوانی دارد که به نظر می‌رسد لازم است سیستم آموزشی کشور، مراکز فرهنگی و همچنین افراد تأثیرگذار در عرصه‌های تصمیم‌گیری و تصمیم سازی فرهنگی، به این عرصه ورود جدی‌تری داشته باشند تا میوه‌های آن را در دوران جوانی، خانواده‌ها و جامعه بچینند.

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری فارس


 

زهرا ابراهیمی
۰۶ آذر ۹۹ ، ۲۳:۰۴ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

ح

 

کرونا و حق الناس؛ مجازات الهی در انتظار کسانی که سلامتی خود و دیگران را نادیده گرفته اند

در روزهایی که شیوع کرونا باعث تعطیلی بسیاری از مساجد و هیئت های مذهبی شده و مسئولین با شعار #در_خانه_بمانیم به عنوان تنها راهکار قطع زنجیره این بیماری از مردم درخواست می کنند در خانه بمانند. اما برخی به بهانه های مختلف از خانه ها بیرون آمده اند و حتی به تفرجگاه ها هم رفته اند. این افراد هرچند مدعی باشند که سالم هستند اما می توانند به عنوان ناقل این ویروس را از جایی به جای دیگر ببرند و دیگران را و حتی نزدیکان خود را درگیر کنند. به همین بهانه و برای بررسی حق الناس در این زمینه گفتگویی با «زهرا ابراهیمی» کارشناس اخلاق مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی انجام دادیم که در ادامه می خوانید:

 1- با توجه به اینکه در خانه ماندن تنها راه حل مقابله و قطع زنجیره انتقال کرونا اعلام شده است، وظیفه شرعی مردم چیست؟

خداوند به انسان آزادی و اختیار بخشیده است و بر اساس همین اختیار باید و نبایدهایی را برای انسان تنظیم نموده است. بر مبنای همین باید و نبایدهای حاکم بر رفتار انسان ها، مفاهیم حق و تکلیف ایجاد می شود. یکی از اموری که در آموزه های اسلام به شدت مورد توجه قرار می گیرد حق الناس است. حق الناس از جمله تکالیفی است که انسان در رابطه با دیگران موظف به رعایت آن می باشد و عدم رعایت آن گرفتاری انسان در دنیا و آخرت را به دنبال خواهد داشت.

 2- آیا حق الناس فقط در امور مادی مطرح می شود یا در امور معنوی هم جایگاه دارد؟
در اکثر مواقع به محض تبیین موضوع حق الناس،  ذهن اکثر افراد به سمت حق الناس مادی معطوف می شود در حالی که برای حق الناس انواعی وجود دارد و عدم رعایت هرکدام از آنها انسان را در برابر دیگران مدیون خواهد نمود.
اگر بخواهیم یک تعریف ساده و روان از حق الناس ارائه دهیم می توانیم بگوییم هرآنچه منجر به ضرر مادی یا معنوی و یا جسمی و یا روحی به دیگران گردد در دایره ی حق الناس قرار می گیرد. قوانین دین اسلام مبتنی بر سعادت و سلامت فرد و اجتماع است و هرآنچه این سعادت و سلامت را به خطر اندازد مردود می باشد.
به طور کلی در حق الناس، مال و جان و عرض مسلمانان حرمت خاصّی دارد و اگر تضییع شود باید جبران گردد. گاهی مالی را از دیگران تضییع می نماییم و گاه آبروی آنها را می بریم. گاهی به روح آنها ضربه می زنیم و گاه ممکن است موجبات آسیب جسمی را برای آنها فراهم کنیم و همه ی این مصادیق جزء حق الناس است.

 اگر کسی با رفتار خود سلامتی جان و بدن افراد را به خطر اندازد مورد مجازات الهی قرار خواهد گرفت؛ چرا که حفظ جان افراد و برخوردای از حق حیات طبیعی ترین حق انسانهاست  و هیچ کس نباید چنین حقی را از دیگری بگیرد.

3-حق الناس و حق الله به عنوان دو مقوله نزدیک به هم چه ارتباطی بر وظیفه شرعی مردم در مقابل با مهار ویروس کرونا دارد؟

حق الناس با عدالت الهی رابطه ای تنگاتنگ دارد. چرا که ما قائل به عادل بودن خداوند هستیم و عدل را یکی از صفات خداوند می دانیم. بنابراین نزد خداوندی که عادل است، حقوق مردم دارای ارزش و اهمیت است تا جایی که خداوند ممکن است در روز قیامت از حق خود بگذرد اما هیچ گاه از حق انسانهای دیگر نخواهد گذشت. آنچه امروز با آن روبرو هستیم شرایط سخت مبارزه با ویروس کروناست. ویروسی که به شدت خطرناک است و برای نجات از آن نیازمند همکاری و همراهی یکدیگریم.

فارغ از تمام مشکلاتی که وجود داشته و فارغ از عدم مدیریت صحیح در مهار این ویروس، در حال حاضر آنچه بیش از همه بدان محتاجیم کمک به یکدیگر است. توصیه ماندن در منزل و قرنطیه ی خانگی توصیه ای است که همه ی صاحب نظران، پزشکان و کسانی که در این قضیه دستی بر آتش داشته اند،  بر آن اتفاق نظر دارند لذا با توجه به شرایط بسیار خطرناک از مهمترین وظایف هر یک از ما این است که به این توصیه توجه نموده و از خانه خارج نشویم.

 وقتی خروج بی مورد و نه چندان ضروری ما از منزل ممکن است جان سایر افراد را به خطر بیاندازد و یا حتی جان خود ما و نزدیکانمان به خطر بیافتد، وظیفه ما عدم خروج از منزل است و اگر کسی بدون توجه به این توصیه ها موجبات انتقال ویروس را به دیگران فراهم نماید قطعا دچار گناه شده و باید در برابر خداوند پاسخگو باشد.

 4- نظر شما در مورد تعطیلی تشکلات مذهبی چیست؟

از جمله فضاهایی که منجر به انتقال ویروس می گردد محیط های بسته است. اگرچه کسانی که شغل دولتی دارند ممکن است مجبور باشند همچنان بر سر کار خویش حاضر شوند اما لااقل افرادی که به طور خصوصی و شخصی مشغول کار هستند باید به اضطرار این شرایط توجه نمایند و بستر درگیر شدن مردم به این بیماری را فراهم ننمایند.

برخی از افراد متاسفانه با دلایل واهی و گاه با بینشی متعصبانه به تشکیل و یا شرکت در تجمعات دینی و غیر دینی می پردازند و بستر انتقال ویروس را فراهم می آورند. در حالی که اینگونه تجمعات یا مستقیماً منجر به آسیب رساندن به مردم می شود و یا غیر مستقیم زمینه ی انتقال ویروس را فراهم می آورد، به همین دلیل مردم نباید با عدم توجه به توصیه ها اوضاع را خراب تر نموده و حق الناس را بر گردن خود قرار دهند.

خداوند در قرآن می فرماید: وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ یعنی خود را به مهلکه و خطر در نیفکنید. با توجه به این آیه انسان مجاز نیست هر عملی که منجر به هلاکت خود و جامعه اش می شود را مرتکب گردد. در شرایط فعلی نیز رعایت بهداشت از سوی همه و ماندن در منزل عامل جلوگیری از انتشار ویروس تشخیص داده شده و هرکس نسبت به این دستورات بی تفاوت باشد در درگاه الهی مسئول است.

 انسان همواره در معرض ابتلاء و آزمایش خداوند قرار دارد و آنچه می تواند انسان را سربلند از آزمایش های الهی بیرون آورد انجام وظیفه است. هرکس در هر مقام و جایگاهی که قرار دارد باید به بهترین شکل به وظیفه ی خود عمل نماید تا در این امتحان موفق گردد. وجود این ویروس خطرناک نیز وظایفی را برعهده ی تک تک ما می گذارد که اگر بخواهیم در عرصه ی امتحان الهی موفق باشیم باید به وظایف محوله توجه نماییم.

یک مادر در جایگاه مادر بودن خود، یک همسر در جایگاه همسر بودن خود، یک کارگر در مقام کارگری، یک پزشک در موقعیت شغلی خود و به همین ترتیب هرکس در هر جایگاهی که هست باید برای رفع این شرایط سخت اقدام نماید.

 در حال حاضر نباید دنبال مقصر گشت چرا که پیدا کردن مقصر هم فعلا گره ای را از کار مردم باز نمی نماید، آنچه وظیفه ی ماست این است که به عنوان یک مسلمان و به عنوان یک انسان مومن و معتقد برای جان سایر انسان ها ارزش قائل شویم و بدانیم هرنوع کوتاهی در انجام وظیفه حق الناس را برعهده ی ما قرار خواهد داد وجایی که پای جان در میان باشد اینقدر این حق الناس سنگین است که حتی راه جبران برای ما مسدود می گردد.

رعایت حق الناس در تمام شرایط مشابه نیست گاهی در برخی از شرایط برخی از امور مصداق حق الناس هستند و در سایر شرایط ممکن است مصداق حق الناس نباشند.

 مثلا در شرایط نبود این ویروس، بیرون رفتن و شرکت در کلاسها و حضور در فضاهای گوناگون خودبخود منجر به حق الناس نبود اما در شرایط فعلی به دلیل انتقال ویروس ممکن است ناخواسته باعث بیماری دیگران و یا تشدید بیماری آنها و یا حتی منجر به مرگ افراد شویم لذا توجه به این بُعد از حق الناس نیز ضروری است.

 

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری شبستان

 

زهرا ابراهیمی
۰۶ آذر ۹۹ ، ۲۲:۴۳ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

پ

 

 

چرا پیامبر اکرم(ص) را «رحمت للعالمین» می نامند؟

زهرا ابراهیمی/ وقتی می‌گوییم انسان در این جهان خلیفه‌الله است، بدین معنا نیست که انسانِ ذاتا فقیرمطلق را،  جایگزین خداوندِ غنی مطلق بدانیم؛ بلکه منظور این است که انسان باید از طریق تلاش خویش به گونه‌ای در مسیر کمال گام بردارد تا شبیه خداوند شود و صفات الهی را در وجود خویش متبلور سازد.

وجود مقدس پیامبر اسلام و حضرات معصومین علیهم‌السلام از این جهت انسان کامل نامیده شده‌اند که وجودشان  تجلی اوصاف الهی است؛ یعنی همانگونه که خداوند صاحب رحمت است و مهربانی‌اش لحظه‌ای از بندگانش دریغ نمی‌شود، ظرف وجودی پیامبر نیز مملو از رحمتیست که از ناحیه‌ی خداوند متعال پُر شذه است. آنچه دقیقا دشمنان دیروز و امروز دست روی آن گذاشته و بر ضد آن تبلیغ می‌کنند همین محبت پیامبر عزیزمان است تا جایی که او را اهل خشونت و خونریزی معرفی کرده و از این طریق به کتمان حقیقت می‌پردازند.

وقتی به وجود مقدس پیامبر و زندگی ایشان دقت می‌کنیم چیزی جز رحمت و مهربانی شاهد نخواهیم بود. خداوند در قرآن پیامبرش را با عنوان رحمه للعالمین معرفی می‌کند چرا که رحمت او هم شامل حال زمینیان وهم آسمانیان می‌شود.

پیامبراسلام به قدری اهل محبت نسبت به دیگران بودند که حتی زمانی که توسط برخی از افراد نادان سنگباران شدند و پای مبارکشان زخمی شد و از آن خون جاری شد باز هم برای قوم خویش دعا کردند و چنین فرمودند: «الّلهمّ اغفر لقومی فانّهم لایعلمون خدایا قومم را (بخاطر اهانت و سنگباران من) ببخش زیرا آنها (از مقام ربوبیّت و رسالت) آگاهی ندارند.»( منتخب میزان الحکمه، ص 499)

ما انسان‌ها حتی اگر مهربان هم باشیم، با رفتنمان از این دنیا باب مهربانی‌مان نیز بسته خواهد شد اما یکی از نکات جالبی که در رابطه با رحمت پیامبر وجود دارد این است که رحمت آن نبی عزیز و رسول مکرم تا قیامت همراه انسان است و اتفاقا این مهربانی و لطف و عنایت در روز واپسین از طریق شفاعت به داد انسان‌ها خواهد رسید.

در آیه ی 23 سوره‌ی فجر آمده است: و‍َ جیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإِنْسانُ وَ أَنّی لَهُ الذِّکری و در آن روز جهنم را حاضر می‌کنند؛ (آری) در آن روز انسان متذکّر می‌شود؛ امّا این تذکّر چه سودی برای او دارد؟!

در تفسیر شریف مجمع البیان ( ج10، تحقیق علامه شعرانی، ص 487 ) ذیل این آیه حدیثی به این مضمون آمده است: هنگامی که این آیه نازل شد، حال پیامبر(ص) دگرگون شد تا آنجا که آثار آن در چهره‌اش نمایان گشت. اصحاب از مشاهده وضعیت پیامبر(ص) سخت نگران شدند و برخی از آنان نزد امیرالمومنین(ع) رفته، عرض کردند امر مهمی رخ داده که این آثار را در پیامبر مشاهده کردیم؟ حضرت علی(ع) به سوی آن حضرت شتافت و آن حضرت را از پشت سر در بغل گرفت و میان دو کتفش را بوسید و عرض کرد: ای رسول خدا، پدر و مادرم فدایت باد امروز چه رخ داده است [ که اینگونه متأثر شده‌اید]؟ آن حضرت فرمود: فرشته وحی آمد واین آیه‌ی شریفه را بر من تلاوت کرد؛ از او پرسیدم جهنم چگونه آورده می‌شود؟ جبرئیل گفت: هفتاد هزار فرشته با هفتاد هزار ذمام او را می‌کشند و جهنم سرکشی می‌کند، به‌گونه‌ای که اگر رهایش کنند همه اهل محشر را می‌سوزاند. من متوجه جهنم می‌شوم و جهنم می‌گوید: ای محمد، مرا با تو کاری نیست؛ زیرا خدا گوشت تورا بر من حرام کرده است. پس کسی در صحرای محشر نمی‌ماند مگر آنکه می‌گوید [ خداوندا نجات ده] خودم را، خودم را، و من می‌گویم امتم را، امتم را.

آری پیامبر اینچنین در محشر با ندای امتی امتی، دست از محبت نسبت به امت خود بر نمی‌دارند و برای امت‌شان طلب مغفرت می کنند

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در  صاحب نیوز

 

زهرا ابراهیمی
۲۵ مهر ۹۹ ، ۱۷:۱۸ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

ی

مسلمان یدکی

قلب انسان همواره خاصیت تحول پذیری دارد، حال ممکن است این تغییر و تحول در جهتی صحیح بوده و یا بالعکس متحول شدن قلب در جهتی نامطلوب صورت پذیرد؛ لذا هر تحولی، تحول مثبت تلقی نمی گردد.

یدک کشیدن عنوان مسلمان، یک مسلمان حقیقی نمی سازد؛ بلکه باید دید میزان تغییرپذیری و تحول انسان‌ها در مواجهه ی با حق چگونه است. انسان متناسب با میزان انعطاف پذیری‌اش در برابر حق، دارای ارزش است، بنابراین فرقی نمی کند که در جمع مسلمانان باشد یا در گروه غیر مسلمانان.

برخی از منافقین با وجودی که در جمع مسلمانان بودند و همچون سایر مسلمانان به انجام امور عبادی اهتمام می‌ورزیدند؛ اما در عین حال زمانی که آیات قرآن بر وجود مقدس پیامبر نازل می‌شد این افراد شروع به تمسخر و استهزاء آیات الهی می‌نمودند.

به عنوان مثال خداوند در قرآن می‌فرماید:

إِنَّ اللَّهَ لَا یَسْتَحْیِی أَنْ یَضْرِبَ مَثَلًا مَا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَیَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا (۱)

خداوند از این که (به موجودات ظاهرا کوچکی مانند) پشه، و حتی کمتر از آن، مثال بزند شرم نمی‌کند. (در این میان) آنان که ایمان آورده‌اند، می‌دانند که آن، حقیقتی است از طرف پروردگارشان؛ و اما آنها که راه کفر را پیموده‌اند، (این موضوع را بهانه کرده) می‌گویند: «منظور خداوند از این مثل چه بوده است!؟»

در واقع منافقان مثال زدن خداوند را مورد طعنه و تمسخر قرار دادند و از این طریق به استهزاء رسول خدا پرداختند.

اما از آن طرف باز در قرآن می‌خوانیم که خداوند می‌فرماید:

وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَی الرَّسُولِ تَرَیٰ أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ(۲)

و هر زمان آیاتی را که بر پیامبر (اسلام) نازل شده بشنوند، چشمهای آنها را می‌بینی که (از شوق)، اشک می‌ریزد، بخاطر حقیقتی که دریافته‌اند؛ آنها می‌گویند: «پروردگارا! ایمان آوردیم؛ پس ما را با گواهان (و شاهدان حق، در زمره یاران محمد) بنویس!

این آیه بیانگر این است که مسیحیانی که در جمع مسلمانان هم نبودند اما وقتی آیات الهی را شنیدند منقلب شده و اشک از چشمانشان جاری شد و ایمان آوردند.

اما حقیقتا چه چیزی باعث می‌شود که انسان قلبش در مقابل حق سخت شده و یا دچار انعطاف گردد؟

اجازه دهید تا پاسخ این سوال را نیز از زبان قرآن بگوییم. خداوند در قرآن می فرماید:

وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَیٰ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ(۳)

و نزدیکترین دوستان به مؤمنان را کسانی می‌یابی که می‌گویند: «ما نصاری هستیم»؛ این بخاطر آن است که در میان آنها، افرادی عالم و تارک دنیا هستند؛ و آنها (در برابر حق) تکبّر نمی‌ورزند.

در تفسیر این آیه آمده است:

مسیحیان معاصر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله امتیازاتی داشتند که در یهود نبود. نخست این که: «در میان آنها جمعی دانشمند بودند که به اندازه دانشمندان دنیاپرست یهود در کتمان حقیقت کوشش نداشتند» (ذلِکَ بِأَنَّ مِنهُم قِسِّیسِینَ).

و نیز در میان آنها جمعی «تارک دنیا بودند» که درست در نقطه مقابل حریصان یهود گام برمی داشتند (وَ رُهباناً). «و بسیاری از آنها در برابر پذیرش حق خاضع بودند، و تکبری از خودشان نمی دادند» (وَ أَنَّهُم لا یستَکبِرُونَ).

در حالی که اکثریت یهود به خاطر این که خود را نژاد برتر می دانستند، از قبول آیین اسلام که از نژاد یهود برنخاسته بود سر باز می زدند. (۴)

طبق این آیه اهل علم بودن، حریص نبودن نسبت به دنیا و نداشتن روحیّه‌ی استکباری سه ویژگی مهمی است که می‌تواند در تحول قلوب مؤثر باشد.

ما نیز اگر در زندگی خود کمی دقیق‌تر و عمیق‌تر نگاه کنیم به خوبی در می یابیم که هرجا در مقابل حق سرتعظیم فرود نیاورده‌ایم به یک یا برخی از این ویژگی های بد روحی و اخلاقی مبتلا بوده ایم.

 

پی نوشت ها:

۱. سوره بقره، آیه ۲۶

۲. سوره مائده، آیه ۸۳

۳. سوره مائده، آیه ۸۲

۴. تفسیر نمونه ذیل آیه ۸۲ سوره مائده

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

زهرا ابراهیمی
۲۵ مهر ۹۹ ، ۱۶:۲۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

ت

فضای مجازی و رونقی به نام تمسخر 

حفظ شخصیت انسان از نظر دین اسلام دارای اهمیت ویژه ای است.

در نگاه دین با عوامل تهدید شخصیت به شدت برخورد شده و انسان مسلمان و مؤمن حق ندارد با رفتار خویش عامل تخریب شخصیت خود و دیگران گردد.

یکی از رذائل اخلاقی که می تواند شخصیت انسان را ضایع گرداند، رذیله ی استهزاء و تمسخر است. اگرچه در این امر شخصیت فرد مورد تمسخر، بسیار آسیب می بیند، اما به نظر می رسد فرد مسخره کننده خودش نیز قربانی آسیب هایی است که در زندگی دیده و یا می بیند.

خداوند در قرآن می فرماید:  

یا اَیُّهَا الَّذِینَ امَنُوا لایَسْخَرْ قَوْمٌ مِن قَوْم عَسَی اَنْ یَکُونُوا خَیْراً مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساء عَسَی اَنْ یَکُنَّ خَیْراً مِنْهُنَّ (۱)

ای کسانی که ایمان آورده اید! هیچ گروهی نباید گروه دیگری را استهزا کند که شاید آنان از خودشان بهتر باشند و هم چنین نباید زنانی زنان دیگر را استهزا کنند که شاید آن زنان دیگر از خودشان بهتر باشند.

علمای اخلاق وقتی در رابطه با ریشه های عمل استهزاء سخن می گویند آن را حربه ای می دانند که از سوی برخی از انسان ها برای دفاع از مال و مقام و سایر شئون زندگی بکار گرفته می شود؛ یعنی به محض اینکه فرد،   دیگران را با خود هم سلیقه نمی بیند برای مقابله با اعتراض و حق خواهی آنان از این حربه بهره می گیرد.

یکی از عواملی که می تواند زشتی ها را در جامعه ترویج دهد، تشویق کسانی است که در انجام عمل زشت هیچ ملاحظه ای ندارند.

متاسفانه امروزه فضای مجازی به محیطی برای تمسخر دیگران تبدیل شده و از استهزاء افراد و اشخاص گرفته تا نهادها و مؤسسات و ... در آن رونق دارد.

اما در این میان این ما هستیم که اهل گناه را در تکرار و استمرار گناهشان یاری می کنیم؛ چراکه بعضا صرفا برای سرگرمی و یا بدون قصد و غرض و از سر بیکاری و گاه نیز مغرضانه به اشتراک گذاری مصادیق استهزاء و تمسخر اعم از کلیپ و تصویر و عکس و ... پرداخته و بدین شکل بساط ترویج گناه را فراهم می آوریم.

تمسخر هر انسانی مذموم است؛ اما هرچقدر آن شخص نزد خداوند جایگاه معنوی بالاتری داشته باشد این امر مذموم تر خواهد بود.

امروزه بحث تمسخر در فضای مجازی صرفا نوعی برخورد و شوخی دوستانه نیست؛ بلکه یکی از روش های بسیار مؤثر دشمن است تا از این طریق وجاهت و شأنیت امور مقدس را در نزد مردم بشکند؛ به همین دلیل استهزاء انسان های متقی و مؤمن را در رأس برنامه های خویش قرار داده است.

موضوع استهزاء در فضای مجازی باید مورد دقت ما قرار گیرد و آن را صرفا بازی ها و سرگرمی های بچه گانه تلقی نکنیم.

خداوند در قرآن کسانی که اهل استهزاء هستند را وعده ی عذاب می دهد و بدکرداری های اخلاقی و آلودگی های رفتاری را ریشه ی این عمل دانسته تا جایی که حتی به تکذیب آیات الهی نیز منتهی می گردد.

و قرآن اینچنین متذکر می گردد:

ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذِینَ اَساؤُ السُّوءَی اَنْ کَذَّبُوا بِایاتِ اللَّهِ وَ کانُواْ بِها یَسْتَهْزِؤُنَ(۲).

سپس سرانجام کار آنان که مرتکب گناه و کارهای زشت شوند این است که آیات خدا را دروغ بدانند و به تمسخر گیرند.

پی نوشت ها:

۱.حجرات/۱۱

۲.روم/   10

 

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب درخبرگزاری حوزه

زهرا ابراهیمی
۲۳ مهر ۹۹ ، ۲۲:۱۹ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر