تامل در وجود خویش

 همه ما در وجود خویش چوپانی داریم که دلش می خواهد اصل و نسبش را فریاد بزند،  اگر چه تعظیم های بلند بالای ما در برابر پادشاهیِ پول راه نَفَس چوپان را بسته و هرچه تقلا می کند راه به جایی نمی‌برد.

صاحب نیوز-زهرا ابراهیمی/ شاید شما هم داستان چوپانی که به طور اتفاقی به مقام وزارت رسید را شنیده باشید. چوپانی که با وجود وزیر شدن هر از گاهی به صندوقچه قدیمی اش سری می زد، شال و جبه صدارت از تن در می آورد، لباس های چوپانی اش را می پوشید وبه چوب دستی اش تکیه می داد تا یادش نرود که بوده و از کجا آمده است.

همه ما در وجود خویش چوپانی داریم که دلش می خواهد اصل و نسبش را فریاد بزند،  اگر چه تعظیم های بلند بالای ما در برابر پادشاهیِ پول راه نَفَس چوپان را بسته و هرچه تقلا می کند راه به جایی نمی‌برد اما باز هم نمی توانیم حضورش را در وجودمان انکار کنیم.

درست است که ما همواره خام جُبه ی صدارت می شویم و به خواب عمیقی فرو می رویم،  اما سر زدن به پستوی دنج گذشته می‌تواند در بیداریمان دخیل باشد. باید گذشته خود را در صندوقچه ای بگذاریم درش را قفل کنیم و کلیدش را پَر شالمان بزنیم و به محض اینکه احساس غرور،  در صندوقچه را باز کرده و به ناچیز بودنمان بیاندیشیم،  همانگونه که در روایت آمده است :

مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ- أَوَّلُهُ نُطْفَهٌ وَ آخِرُهُ جِیفَه…

فرمود: فخر کجا و آدمیزاده کجا آغازش نطفه است و انجامش مردار گندیده…. 

 

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری صاحب نیوز

 

بایدها و نبایدهای مهدوی یاوری

 

 

 

بایدها و نبایدهای مهدوی یاوری

زهرا ابراهیمی در گفت وگوبا خبرنگار«حوزه» در اصفهان،   پیرامون بحث مهدوی باور ی و مهدوی یاری در جامعه امروز اظهار کرد:  از جمله اموری که در هویت بخشی به تشیع تاثیری عمیق دارد باور به مهدویت است، بدین معنا که شیعه به وجود حضرت مهدی (عج) اعتقاد داشته و بر این باور است که ایشان در غیبت بسر می برند، لذا انتظار برای ظهور حضرت و اعتقاد به عدالت ورزی ایشان بعد از ظهور از لوازم لاینفک این عقیده به حساب می آید.

وی بیان کرد: اعتقاد به مهدویت در آموزه های دینی بقدری حائز اهمیت است که در روایت آمده چنانچه کسی بدون شناخت امام زمان خود بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است. ،  روایت‌ها لزوم باورمندی به مهدویت و شناخت امام را ثابت می کند.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: وقتی انسان نسبت به امری باورمند باشد، این باور و اعتقاد در جای جای زندگی آن شخص نمود پیدا می کند و افکار و رفتار و گفتار او را تحت تاثیر قرار می دهد، در واقع سبک زندگی انسان و نوع زیست او، ثمره ی باورها و اعتقادات اوست و این موضوع در جایی که با باورهای دینی روبرو هستیم پررنگ تر خواهد بود، باور به مهدویت منجر می شود که انسان خود را با الگوی علمی و عملی مواجه دانسته و متناسب با همان اسوه های معین شده در دین، عمل نماید.

وی بیان کرد: از جمله اموری که در اعتقاد به مهدویت نهفته است بحث انتظار است،  انتظار همان چشم به راه بودن است که نتیجه ی آن در عقیده ی مهدوی، دگرگونی و تحولی عظیم و انقلابی درونی و بیرونی خواهد بود، در این دیدگاه انسان منتظر، همواره در انتظار تغییری اساسی در جهان است که این تغییر منجر به تشکیل حکومت عدل الهی می شود.

کارشناس مرکز ملی پاسخگوییتصریح کرد:  همین امر باعث امید بیشتر شیعیان می گردد تا جایی که از شیعیان به عنوان امیدوارترین افراد یاد می کنند. ، بنابراین در نگاه تشیع،  انتظار تنها یک واژه یا عملی نمادین نیست بلکه سبک خاصی از زندگی است که منجر می شود تا شیعیان به زمینه سازی ظهور پرداخته و در جهت تحقق ظهور گام بردارند.

* میوه ی انتظار در موضوع مهدویت چیزی جز امیدبخشی نیست

وی ابراز کرد: گام برداشتن در جهت تهذیب نفس از یک سو و پاکسازی جامعه از سوی دیگر در کنار عنصری به نام امید، می تواند تحولی عظیم قلمداد شود، لذا باید توجه کرد که اعتقاد به امر ظهور اگر چه نیکوست اما انتظار ظهور گامی بالاتر است چرا که نتیجه ی انتظار،   تلاش در جهت ظهوربا محوریت زیست اخلاقی خواهد بود.

ابراهیمی عنوان کرد: امید موتور محرک انسان است،  انسانی که اهل امید باشد با انگیزه ای مضاعف تلخی سختیها را برای رسیدن به شیرینی آسایش و آرامش تحمل می نماید و میوه ی انتظار در موضوع مهدویت چیزی جز امیدبخشی نیست، وقتی امید در زندگی جلوه گر شود و انسان بدین مرتبه برسد که هرآنچه انجام می دهد موثر است در نتیجه بی تفاوتی نسبت به مسئولیتها از بین رفته و شخص دغدغه مند می گردد، افسردگیها و خمودگی ها ناشی از زندگی بدون امید است، در حالی که شخص منتظر چون معتقد است کسی از راه خواهد رسید و طعم عدالت را به دنیا خواهد چشاند هرگز افسرده نمی شود.

وی اذعان کرد: ایمان به انتظار در ابعاد وجودی انسان اثر می گذارد، از حیث شناختی وقتی ما به ظهور حضرت مهدی(عج) معتقد باشیم یعنی به تحقق حکومت عدل معتقدیم و همین نگرش باعث پرورش تفکر مثبت نسبت به زندگی می شود و نگرش مثبت داشتن به زندگی چیزی جز نگرش امیدوارانه نیست، علاوه بر این مهدی باوری آرزوهای انسان را به سمت امید سوق می دهد چرا که انسان آرزومند تنها در ذهن خویش آرزویش را پرورش می دهد اما انسان امیدوار،  به امور ذهنی، عینیت می بخشد.

* وقتی انسان به مهدی باوری رسید محبتش افزون می گردد

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی عنوان کرد: از دیگر آثار اعتقاد به مهدویت تغییر سلوک انسان به سمت اراده حق تعالی می باشد، وقتی انسان به مهدی باوری رسید محبتش افزون می گردد و با افزایش محبت، تبعیت نیز دو چندان خواهد شد و وقتی انسان تابع شد به تعادل اخلاقی رهنمون می گردد.

وی افزود: انسان مهدوی به مدینه ی فاضله ای چشم دوخته است که رسیدن به آن از پل انتظار امکان پذیر است، او در امتداد این نگاه، حکومتی عادل را به تماشا می نشیند و همین امر منجر می شود که شیعه اهل آرمان گرایی و ایده ال گرایی باشد، آرمان گرایی منجر می شود که انسان به کم قانع نباشد و همین مساله در بعد فردی و اجتماعی نمود پیدا می کند، در بعد فردی، شخص به عمل کم خود قانع نخواهد شد و دائم در تلاش برای متخلق شدن به اخلاق الهی است و در بعد اجتماعی نیز به ظلم در اجتماع راضی نخواهد شد و دائم در صدد اصلاح جامعه گام بر می دارد.

ابراهیمی تاکید کرد: باور به مهدویت انسان را به اخلاق زمینه ساز رهنمون می گرداند و اخلاق زمینه ساز در چهار حیطه ی ارتباط انسان با خود، خدا، جامعه و جهان نمود پیدا می کند لذا این باور قابلیت تصحیح ارتباطهای انسان در ابعاد چهارگانه مذکور را دارا است، این باور در بعد ارتباط با خداوند می تواند انسان را به شناخت دقیق تر و عمیق تر از خداوند برساند تا جایی که  اوخداوند را همواره حی و حاضر  و ناظر بر خود ببیند و به امر لاموثر فی الوجود الا الله بیش از پیش اعتقاد پیدا  کند.

وی ادامه داد:  در حیطه ی ارتباط با خود،  این باور انسان را از خودِ مادی به مرحله ای فراتر رسانده و او را در شناخت حقیقت وجودی خود و جایگاه خلیفه اللهی اش کمک می نماید، استعدادهای درونی او را شوفا کرده،  آنها را به منصه ی ظهور می رساند و خودسازی و تهذیب و محاسبه نفس را به او می آموزد، در بعد ارتباط با دیگران نیز اخلاق زمینه ساز ظهور، انسان را به تعادل در اجتماع می کشاند،  روابط او را با اجتماع تنظیم می کند و به حب و بغض های او جهت می دهد، معاشرت نیکو، صله رحم و بخشش مال از جمله آثار این ارتباط خواهد بود.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی اضافه کرد:  این اعتقاد در حیطه ارتباط با جهان نیزمنجر می شود تا انسان نظام خلقت را نظامی هدفمند تلقی کرده و آن را از پوچی و عبث بودن مبرا بداند، به قوانین تکوینی این نظام معتقد بوده و آن را نعمت و تفضلی از ناحیه خداوند بشمار آورد و در یک کلام می توان گفت امور اخلاقی چون تعهد، مسئولیت پذیری، ایثار، ازخودگذشتگی، صبر،   قیام در برابر ظلم، تلاش برای اصلاح فرد و اجتماع، دارابودن روحیه ی شهادت طلبی، امر به معروف و نهی از منکر، بهبود روابط انسانی،   تبعیت از قوانین و تکیه بر صداقت و پرهیز از دروغ و نفاق در سایه این عقیده دارای اصالت می گردد.

 

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

حق‌الناس را در عزاداری‌ها رعایت کنیم

 

 

حق‌الناس را در عزاداری‌ها رعایت کنیم

صدای بلند بلندگوها در ساعات دیر وقت شب هنگام، ریختن ظروف یکبار مصرف چای و نوشیدنی و غذا در سطح شهر، راهبندان کردن و بستن مسیر مردم در کوچه و خیابان همه و همه می‌تواند از مصادیق حق الناس در عزاداری‌ها باشد که بایداین آسیب‌ها توسط خود مردم مورد ترمیم قرار گیرد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، اندوهگین بودن در مصیبت ائمه معصومین (ع) ازمصادیق حب به اهل البیت محسوب می‌شود. برپایی مراسم عزا در سوگ هرعزیزی، متناسب با فطرت انسان است. چرا که انسان اهلِ عاطفه، درغم از دست دادن عزیزانش واکنش نشان می‌دهد و حب خویش را با حالات و رفتارهای متفاوتی ابراز می‌نماید.

پیامبر اسلام نیزدر سوگ عموی خویش حضرت حمزه عزاداری کردند، همانگونه که سایر ائمه نیز همواره در سوگ سرور و سالار شهیدان عزاداری می‌کردند.عزاداری یکی از ابزارهایِ ابراز حب است که متاسفانه امروزه دستخوش انحرافات متعددی شده است.

اگرچه برخی از انحرافات موجود در عزاداری‌ها، بی غرض و از ناحیه‌ دوستان است، اما در عین حال با توجه به تأثیر عمیق عزاداری در پیشبرد اهداف اسلام،  نقش دشمنان در جهت تخریب و تحریف عزاداری‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت.آنچه عزاداری‌ها را از مسیر صحیح منحرف می‌کند، ممکن است از ناحیه‌ بانیان مجالس باشد و یا حتی از ناحیه‌ خطباء و سخنرانان، گاهی نیز این انحرافات از سمت مادحین و یا عامه مردم اتفاق می افتد.

برخی از افراد به بهانه تقدس عزاداری، چشمهایشان را بر تحریفات موجود می‌بندند و با این جملات که نباید با دستگاه امام حسین (ع) درافتاد ازهمه خطاها در این زمینه چشم پوشی می‌کنند.اما باید دقت کرد که انحرافات می‌تواند در دو موضع محتوا و شکل عزاداری‌ها خود را نشان دهد و منجر به بد تعبیری و بد تفسیری شود.

ازجمله آسیب‌های محتوایی در باب عزاداری این است که تبیین کنندگان محتوای عزاداری گاه از جریانات تاریخی اتفاقاتی عجیب و از وجود مقدس ائمه، انسان‌هایی خارق العاده می‌سازند و در این زمینه جزء غلو کنندگان قرار می‌گیرند. آن‌ها وقایع تاریخی زندگی ائمه را وقایعی رازآلود و غیر قابل تبیین عقلانی معرفی می‌کنند و گاهی نیز بالعکس تنها به ظواهر توجه کرده به گونه‌ای که محتوای اشعار و مدح‌های آنها تنها در چشم و ابرو خلاصه می‌شود در حالی که در عزاداری باید به هر دو بُعد ملکی و ملکوتی ائمه اشاره شود تا هم جنبه اسوه و الگو بودن آنها محال به نظر نرسد و هم جنبه‌  معنوی آن حضرات مورد غفلت قرار نگیرد. اگر چه به عنوان مثال واقعه‌ عاشورا بُعد عاطفی بسیار قوی دارد، اما در عین حال پرورش بعد عاطفی و عقلانی و حماسی عزاداری در کنار یکدیگر می‌تواند ما را از افتادن در دام تک وجهی شدن برهاند.

 

از دیگر آسیب‌های محتوایی در عزاداری‌ها دروغ در تبیین وقایع است. با وجودی که ذکرمصیبت و زبان حال در عزاداری نیکوست اما زبان حال نباید ما را از زبان قال دور ساخته و مجبور به دروغ کند.

نکته دیگر در باب محتوا این است که با توجه به اینکه جنس عزاداری جنس غم و اندوه است، ممکن است این احساسات انسان را به سمت ضعیف بودن و احساس بیچارگی کردن سوق دهد در حالی که در آموزه‌های اسلام توجه به عزتمندی و عزیز بودن بسیار مورد سفارش قرار گرفته است.

اگرچه از دست دادن معصومین (ع) امری اندوهناک است چرا که با شهادت آنها بشریت از فیض وجود ظاهریشان محروم می‌ماند اما در عین حال این امر، امری ذلت بار قلمداد نمی‌شود و نشانه‌ای بر ضعف و عجز نیست. برخی نیز برای ابراز ارادت شخصیت انسانی خویش را در حد یک حیوان تنزل داده و خود را مثلاً سگ حسین معرفی می‌کنند در حالی که این امور بر خلاف عزتمندی انسان است و موجب وهن مذهب نیز می‌شود.

گاهی برخی از مادحین و یا سخنرانان برای جذب مخاطب و ایجاد هیجان در مجالس خویش با تکیه کردن برتعریف خواب و رؤیا به مجلس گرمی می‌پردازند در حالی که وارد کردن بحث خواب و رؤیا در جریان عزاداری‌ها، انسان را از فلسفه عزاداری که تعمیق باورهای دینی است دور می‌کند.

تولی و تبری از جمله نشانه‌های اثبات دیانت است و یکی از فضاهای موجود برای به فعلیت در آمدن تولی و تبری مجالس عزاداری است. در این مجالس است که انسان می‌تواند پایبندی خویش را به نظام اسلام اعلام کند و از دشمنان برائت جسته و ماهیت ظلم ستیزی اسلام را به منصه‌ ظهور رساند،  بنابراین عزاداری صحیح عزاداری است که محتوای آن از این اصل سیاسی منفک نباشد.

علاوه بر این در بخش محتوا باید دقت شود که محتوا از یک طرف شامل اشعار مدح و مرثیه باشد و ازسوی دیگربخشی از محتوا به تبیین وقایع و روشنگری اختصاص یابد.بنابراین تبدیل کردن مجالس عزاداری به مجالس صرفاً شور و سینه زنی و بدون سخنرانی از دیگر آسیب‌ها در این زمینه است.

 امروزه در سطح شهر نیز تبلیغات عزاداری به گونه‌ای است که یا نام سخنران ندارد و یا نام مداح بقدری پررنگ می‌شود که گویا حضور سخنران و خطیب ضرورتی ندارد. مجالس عزاداری از حیث محتوا باید در بُعد تربیت فردی و انسانی مؤثر بوده و افراد را به متخلق شدن به اخلاق الهی سوق دهد و از حیث اجتماعی نیز برنامه‌ای برای مدیریت تحولات اجتماعی در اختیار انسان قرار دهد.

لذا کسانی که در صدد تأمین خوراک فکری مردم هستند باید به این دو اصل توجه کنند. وقتی فلسفه‌ حقیقی عاشورا برای مردم به خوبی بیان نشود فلسفه سازی‌های انحرافی بیش از پیش تقویت خواهند شد.

یکی دیگر از آسیب‌ها در این زمینه نگاه منفعت جویانه و کاسب کارانه به عزاداری است . این آسیب از ناحیه‌  برخی خطیبان و مداحان ایجاد شده و مردم نیز با رفتار خود ممکن است آن را تقویت کنند.تعیین کردن هزینه‌های بسیار زیاد برای سخنرانی و مداحی تا جایی که حتی برخی از افراد تا قبل از دریافت وجه کامل حاضر به حضور در مراسم نمی‌شوند از خطرات مهمی است که می‌تواند با تبلیغ دشمن مجلس عزاداری را به تجارت خانه‌ای سودمند تنزل دهد لذا در این مساله نیز هم باید مردم دقت کنند و هم خطیبان و سخنرانان.

استفاده از برخی آلات موسیقی و یا خواندن اشعار دینی با لحن ترانه‌های مبتذل نیزمی تواند جزء تحریفات شکلی و ظاهری عزاداری محسوب شود.

از دیگر آسیب‌ها می‌توان به تجمعات خیابانی و بدون برنامه اشاره کرد. گاه دیده می‌شود مثلاً برای کشتن شتر در ایام عزاداری افراد زیادی از زن و مرد در خیابان تجمع کرده و موجبات آزار و اذیت عابران و یا رانندگان و کسبه‌ محل را فراهم می‌آورند و یا جوانانی که تنها به بالا بردن علم و کتل اکتفا کرده و برخی مردم بدون هدف و تنها برای سرگرمی به تماشای آن‌ها می‌نشینند. این افراد بیشتر از آنکه بخواهند جزء عزاداران باشند جزء تماشاچیان  قرار می‌گیرند. بنابراین بهتر است بخش اعظم عزاداری‌ها به مساجد و تکیه‌ها و یا منازل اختصاص یابد.

یکی ازآسیب‌هایی که امروزه در فضای مجازی بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد و دشمنان از آن سوء استفاده می‌کنند، بحث حق‌الناس‌ها در عزاداری است. صدای بلند بلندگوها در ساعات دیر وقت شب هنگام، ریختن ظروف یکبار مصرف چای و نوشیدنی و غذا در سطح شهر، راهبندان کردن و بستن مسیر مردم در کوچه و خیابان همه و همه می‌تواند از مصادیق حق الناس باشد که بایداین آسیب‌ها توسط خود مردم مورد ترمیم قرار گیرد.

همه‌ ما موظفیم در برخورد با آسیب‌ها واکنش مناسب نشان دهیم و نسبت به این موضوع بی تفاوت نباشیم. وقتی شنونده و کسی که در مجلس حاضر است نسبت به خطاها سکوت کرد و واکنش نشان نداد، طرف مقابل نیز بنا را بر صحت عمل خویش خواهد گذاشت. در صورتی که باید برخوردها جدی و همراه با تذکرات خیرخواهانه  و منطقی  و بدون ریختن آبروی مؤمن باشد تا فلسفه‌ عزاداری یعنی افشاگری هرآنچه در گذشته رخ داده و روشنگری نسبت به هرآنچه در آینده ممکن است اتفاق بیافتد به خوبی تبیین شود.

        یادداشت از: زهرا ابراهیمی -کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

                                          لینک مطلب در خبرگزاری ایمنا

چرا باید برای امام حسین (ع) ‌عزاداری کنیم؟

 

‌

 

چرا باید برای امام حسین (ع) ‌عزاداری کنیم؟

آنچه می‌تواند منجر به معنا بخشی عزاداری باشد فلسفه و حکمت‌های ظاهری و باطنی عزاداری است.

قطعاً عدم توجه به فواید عزاداری منجر می‌شود که هر ساله در آستانه نزدیک شدن به ماه محرم تبلیغات سوء در جهت تخریب این ماه صورت پذیرد و مخالفان از بحث کمک به فقرا به جای نذری دادن گرفته تا متهم کردن دین و دینداران به حزن و اندوه، از هیچ تلاشی در این مسیر فروگذار نکنند.

تصور عزاداری بدون در نظر گرفتن حکمت‌هاست که منجر می‌شود تمام بخش‌های عزاداری از گریه کردن بر اهل البیت (ع) گرفته تا حضور در مجالس روضه، همه و همه کاری عبث تلقی شود غافل از اینکه فلسفه عزاداری بر امام حسین (ع) با فلسفه قیام ایشان گره خورده است.

زهرا ابراهیمی، کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی در باب این مباحث به خبرنگار تسنیم گفت: تعظیم و تکریم بزرگان در هر مکتبی امری عادی است به گونه‌ای که در زمان حیات با احترام و تبعیت و در زمان ممات با برگزاری مراسم بزرگداشت، این تعظیم نمود عینی می‌یابد و افراد با یادآوری آن شخص همواره خود را پیرو راه او می‌دانند.

وی ادامه داد: در مکتب اسلام و در رابطه با اهل البیت (ع) نیز با توجه به هدف مقدس آنان در دفاع از مظلوم و مبارزه با ظلم، این تعظیم جلوه بیشتری یافته و عزاداری نوعی اعلام طرفداری از ستمدیده و بیزاری از ستمگر تلقی می‌شود.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی بیان کرد: وقتی امری برای انسان مهم قلمداد شود و جزء باورهای او گردد با گذشت زمان نفوذ این باور در بُعد فردی و اجتماعی انسان افزون می‌یابد و تاثیرات آن بیشتر می‌شود. واقعه کربلا نیز حادثه‌ای است که بزرگداشت آن سالیان سال به شکل سنتی نیکو در آمده و این سنت اجتماعی هر ساله در رفتارها و هنجارهای فردی و اجتماعی افراد موثر بوده است. بنابراین استمرار بر عزاداری به نوعی کمک در جهت انسان سازی است چرا که باورهای انسان را تقویت می‌نماید.

عزاداری از حیث فردی می‌تواند ارتباط انسان را با امور معنوی افزون کرده و موجب تزکیه و رشد معنوی انسان گردد. همانگونه که بارها شاهد تحول افراد اهل گناه، در دستگاه امام حسین (ع) بوده‌ایم.

ابراهیمی در این باره اظهار داشت: از دیگر آثار عزاداری، زنده ماندن نام و یاد دینداران حقیقی است. عزاداران با یادآوری قیام امام حسین (ع) به انتقال فرهنگ حسینی به نسل‌های بعدی کمک می‌کنند. با تکرار این امر هر ساله فرزندان و کودکان ما در مسیر حسینی شدن و حسینی ماندن گام بر می‌دارند.

وی خاطرنشان کرد: نیازمندی انسان به الگو و نمونه، از جمله اموری است که روانشناسان و جامعه شناسان بر آن اتفاق نظر دارند. وجود الگو در هر کاری منجر به موفقیت بیشتر انسان می‌گردد. الگودهی و معرفی نمونه عینی درجای جای متن واقعه کربلا می‌تواند در دگرگونی انسان نقش بسزایی داشته باشد. وجود پیوند عاطفی میان مردم و الگوها می‌تواند در تبعیت مردم از آنها موثرتر باشد و عزاداری در ایجاد این پیوند اثرگذار است.

از دیگر کارکردهای عزاداری می‌توان به نقش  وعظ و خطابه در مجالس اشاره کرد. این کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی در این زمینه گفت: حضور در مجلس امام حسین (ع) حضوری است بی بدیل که هر ساله بدون نیاز به فراخوان به صورت خودجوش انقلابی معنوی را در کشور ما رقم می‌زند و این مجالس پتانسیل بالایی در جهت آموزش معارف و اخلاق دارند. بنابراین وعاظ و سخنرانان نیز باید در این جهت تلاش وافری کرده و مردم را نسبت به وظایف دینی آگاه کنند.

وی اظهار داشت: عزاداری خط مشی سیاسی انسان را نیز معین می‌‎کند. عزاداری برای امامی که در برابر سیاست اموی شهادت را بر تسلیم ترجیح داد، تکلیف ما را در برخوردهای سیاسی با قدرت‌های موجود روشن می‌کند.

ابراهیمی تصریح کرد: واژه مظلوم همواره وجود ظلم را در ذهن انسان تداعی می‌کند. وقتی مظلومیت کسی ثابت شود قطعاً ظالمی وجود داشته و ظلمی صورت پذیرفته است. کربلا و عاشورا و عزاداری هر ساله ما برای این وقایع، فریاد مظلومانه حسین (ع) است برای رسوا کردن ظلم در جهان.

«...عزت و غیرت دینی و ذلت ناپذیری امام حسین (ع) نیز از دیگر دروس اخلاقی واقعه کربلاست. غیرت دینی منجر می‌شود که انسان تا پای جان در برابر هتک حرمت به دینش بایستد.» وی با بیان این موضوع ادامه داد: فلسفه قیام امام حسین (ع) را می‌توان در دو بُعد اثباتی (احیاء) و سلبی (اصلاح) خلاصه کرد. امام از یک جهت به زنده سازی و بازپروری دین جدشان همت گماشتند و از طرفی با قیام خویش به اصلاح بینش‌ها و روش‌ها و منش‌ها پرداختند. استمرار ما بر عزاداری هر ساله نیز متوقف بر همین اهداف است.

وی افزود: شهر ما که نه، بلکه فضای تشیع در جای جای جهان شاهد وحدتی است که در سایه سار عزاداری‌ها نصیب مردم می‌شود. همبستگی دینی و اجتماعی با محوریت امام حسین (ع) منجر به وحدت و همدلی مردم شده تا جایی که بی وقفه برای حسین (ع) قدم بر می‌دارند.

به گزارش تسنیم، در گوشه‌های دنج مجالس عزاداری و زیر پرچم اباعبدالله الحسین (ع) چه قلب‌هایی که تلطیف نمی‌شود و چه گناهانی که به برکت حسین (ع) زدوده نمی‌شود. آری عزاداری فتح بابی است برای استغفار از روزمرگی و تکرارهای بی انگیزه هرروزمان.

 

     زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری تسنیم

 

نشریه الکترونیک| همه بر سفره علی علیه السلام مهمانیم

 

 

 

  به گزارش صاحب نیوز؛ نشریه الکترونیک «همه بر سفره علی علیه السلام مهمانیم» به همت گروه نویسندگی صریر و گروه تبلیغی پاسخگو به مناسبت عید غدیرخم منتشر شده است.

این نشریه دارای 10 پادکست صوتی و 10 یادداشت است که برای اولین بار توسط پایگاه خبری، تحلیلی صاحب نیوز منتشر می شود.

           

       گروه نویسندگی صریر و گروه تبلیغی پاسخگو وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان

 

                                                                      لینک   مطلب در  صاحب نیوز

                            لینک نشریه الکترونیک همه بر سفره علی علیه السلام مهمانیم در  صاحب نیوز