ماه رمضان، ماه همگرایی و وحدت اسلامی

 

در آیه‌ی ۱۳ سوره حجرات آمده است: «إِنَّا جَعَلْناکُمْ خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثی‏ وَ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُم: ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قراردادیم تا یکدیگر را بشناسید (این‌ها ملاک امتیاز نیست) گرامی‌ترین شما نزد خداوند، باتقواترین شماست. خداوند دانا و آگاه است!»

مسلمانان از تیره‌ها و قبیله‌های گوناگونی تشکیل‌شده‌اند. آن‌ها ازنظر قومیت، ملیت، زبان، نژاد، مذهب و ... با یکدیگر تفاوت‌های بسیاری دارند. این آیه‌ی شریفه، هدف از تنوع و گوناگونی میان مردم و خلقت آن‌ها در تیره‌ها و قبایل گوناگون را، شناخت یکدیگر برشمرده است.

خداوند متعال در این آیه‌، مردم را به شناخت یکدیگر از طریق توجه به تفاوت‌ها و تمایز در تیره‌ها و قبیله‌ها دعوت فرموده و این تنوع و تکثر را عامل شناخت یکدیگر معرفی می‌کند.

با وجود تفاوت‌های ذکرشده، میان مسلمانان موارد اشتراک بسیاری نیز وجود دارد. همان‌گونه که تفاوت‌ها می‌تواند عامل شناخت میان جوامع مسلمان باشد، اشتراکات نیز مبنای همگرایی و وحدت میان آنان است.

 

نقاط اشتراک میان مسلمانان جهان، فارغ از نژاد، قوم و ملیت عبارت‌اند از:

۱- توحید یا ایمان به خدای واحد

۲- پیامبر گرامی اسلام (ص) به‌عنوان آخرین فرستاده‌ی الهی

۳- قرآن کریم

۴- خانه‌ی خدا که قبله همه مسلمانان است

۵- نماز و کیفیت آن

۶- روزه

۷- حج و ارکان آن

۸- جهاد برای حفظ کیان اسلام و دفع ستم و تجاوز به امت اسلامی

۹- امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر.

 

یکی از مهم‌ترین وجوه اشتراک میان مسلمانان، روزه‌داری و انجام مناسک مربوط به ماه رمضان است.

با فرارسیدن ماه مبارک رمضان مسلمانان سراسر جهان آداب مخصوص و اعمال این ماه را به شیوه‌های گوناگونی به‌جا می‌آورند و آن را از اعیاد بزرگ خود می‌دانند. مناسک ویژه‌ی ماه رمضان می‌تواند عامل مؤثری در همگرایی و همبستگی میان مسلمانان باشد.

مهم‌ترین تأثیر ماه رمضان و روزه‌داری، افزایش تقوای الهی در بین مردم مسلمان است. تقوا، موجب تقویت مدارا و رعایت حقوق دیگران می‌شود و رعایت عدالت و مساوات، همگرایی و وحدت بین مسلمانان را افزایش می‌دهد. درصورتی‌که ضعف تقوا، منجر به فرقه‌گرایی و مانع بزرگی بر سر راه همگرایی آنان است.

علاوه بر این، روزه‌داری موجب افزایش احساس همدلی است. همه مسلمانان در نیمه‌شب از خواب برمی‌خیزند، تا اذان مغرب از خوردن و آشامیدن امساک می‌کنند و به‌سوی یک قبله به نماز می‌ایستند. این امور باعث می‌شود آن‌ها با یکدیگر احساس انس و نزدیکی بیشتری داشته باشند.

روزه‌داران در سراسر جهان، آیین‌های اطعام و اکرام را به‌جا می‌آورند. در چنین شرایطی بستر همگرایی و وحدت میان آن‌ها فراهم می‌شود. این در حالی است که دشمنان اسلام همواره درصدد تفرقه‌افکنی و تضعیف مسلمانان، با هدف سلطه بر آنان هستند.

در عصر حاضر لازم است از ظرفیت عظیمی همچون ماه مبارک رمضان، جهت افزایش همگرایی و وحدت میان امت مسلمان به نحو شایسته‌ای بهره‌برداری شود.

به ‌عنوان نمونه هرساله در ماه رمضان در کشورهای مختلف ضیافت افطار برگزار شده و همه مردم فارغ از دین و مذهب و نژاد خاص، میهمان سفره پرنعمت رمضان هستند.

گسترش اطعام و برگزاری مراسم افطاری و دعوت از همه اقشار مردم کشورهای غیر اسلامی یکی از راهکارهای مؤثر در این زمینه است.

مثال دیگر پخش اذان از بلندگوهای مسجد شهر مینیاپولیس آمریکا در ایام ماه رمضان است که توجه بسیاری از شهروندان را به مناسک ماه رمضان جلب نمود. این امور باعث ایجاد احساس همدلی و وحدت بین مسلمانان و همه افراد جامعه خواهد شد.

امروزه گسترش فناوری‌های ارتباطی و فضای مجازی امکان برقراری ارتباط و تبادل محتوا میان مردم در سراسر جهان را فراهم نموده است. جهت گسترش همگرایی و وحدت اسلامی باید از ظرفیت فضای مجازی و رسانه‌های نوین استفاده نمود.

لازم است در ماه رمضان و در بستر فضای مجازی محتواهای گوناگونی تولید و منتشر شود، مانند فایل‌های تصویری ویژه‌ی ماه رمضان به زبان‌های گوناگون، بیان مباحث تفسیری قرآن به زبان‌های مختلف در قالب صوت و تصویر، تولید محتوای نمایشی در مورد سبک زندگی اسلامی، برگزاری جلسات گفتگو به زبان انگلیسی و عربی در شبکه‌های اجتماعی، پیام‌رسان‌ها و اتاق‌های گفتگو، معرفی مناسک مخصوص هر منطقه در ماه رمضان و انتشار آن در فضای مجازی و ... .

علاوه بر این تولید محتوا جهت معرفی مناسک جوامع دیگر در ماه رمضان، موجب ایجاد شناخت بهتر و همگرایی بیشتر جوامع اسلامی خواهد شد.

اقدامات مناسب در این زمینه موجب می‌شود توطئه‌های دشمنان اسلام در اختلاف‌افکنی میان امت مسلمان افشاشده و زمینه‌ی همگرایی، وحدت اسلامی و ظهور حضرت ولی‌عصر (عج) فراهم شود.

 

مریم غازی اصفهانی

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

مکافات عمل

 

مکافات عمل

کامیون نارنجیِ رنگ و رو رفته  با صدای زیاد از جاده‌ی باریک خاکی می‌گذشت. خورشید مستقیم بر زمین می‌تابید. دو طرف جاده پر بود از گل‌های ریز زردی که با نزدیک شدن بهار سبز می‌شوند. صدای رد شدن لاستیک‌های پهن روی سنگریزه‌های کف جاده می‌آمد. حجم زیادی از گردوخاک مثل توپ خاکستری بزرگی پشت کامیون حرکت می‌کرد. کامیون همراه جاده به سمت چپ پیچید و کنار گودال بزرگی ایستاد. دو مرد با چکمه‌های لاستیکی سفید که تا زانوهایشان بود و روپوش آبی، از کامیون پیاده شدند. راننده قفل در پشت کامیون را باز کرد و دوباره داخل شد و ماشین را روشن کرد. مرد دیگر در دو لنگه‌ای پشت کامیون را باز کرد. سرش را بالا برد و نگاهی به کارتن‌های مقوایی یک اندازه انداخت. صداهایی از داخل کارتن‌ها به گوش می‌رسید. عرق پیشانی را با آستین پاک کرد و با دست برای راننده علامت داد. راننده کمی کامیون را عقب برد و دگمه‌ای را فشار داد. پشت کامیون با صدای بلندی، آرام بالا رفت. کارتن‌ها یکی‌یکی داخل گودال افتادند. چند تا از کارتن‌ها با برخورد به لبه گودال درشان باز شد و چیزهای زرد کوچکی بیرون ریخت. صداها بلندتر شد. همه‌ی کارتن‌ها داخل گودال ریخت. راننده بیل به دست از ماشین پایین آمد و یک بیل هم به مرد دیگر داد. با دستمال‌یزدی قرمز صورتش را پوشاند. شروع کردند به خاک ریختن روی کارتن‌ها و جوجه‌هایی که با سروصدا از سروکله‌ی همدیگر بالا می‌رفتند و تلاش می‌کردند بیرون بیایند. صدای ریختن خاک و جیک‌جیک جوجه‌ها غوغایی در بیابان به پا کرد. کم‌کم صداها ضعیف‌تر شدند و پس از ساعتی هیچ صدایی به گوش نمی‌رسید.

یک سال بعد...

ماشین رنگ و رو رفته‌ای چند بار تا انتهای خیابان رفت تا جایی برای پارک پیدا کرد. مرد کوتاه‌قدی با کت قهوه‌ای نیمدار و عینک ته‌استکانی از ماشین پیاده شد. به‌سرعت به‌طرف در نرده‌ای بزرگی که بالایش نوشته‌ بود میدان میوه و تره‌بار رفت.

به‌سختی از میان جمعیت زیادی با ماسک‌های سفید و مشکی و آبی گذشت. مردم با صدای بلند حرف می‌زدند و دو نفر باهم درگیر شده بودند. پیرزنی خمیده با چادر رنگی گل‌دار و زنبیل پلاستیکی قرمز دستش را تکان داد و به زنی که بچه‌ی کوچکی در بغل داشت گفت:

 الآن ۳ روزه که تا ظهر اینجام. برای سال‌تحویل مهمان‌دارم...

مرد به‌زحمت خود را پشت در شیشه‌ای مغازه ‌رساند. مردی با کلاه و دستکش سفید، سرش را از پنجره بیرون ‌آورد و داد زد: مرغ تمام شد!

در آخرین روزهای سال ۹۸ در اقدامی غیرانسانی و غیرشرعی هزاران جوجه یک‌روزه برای تعدیل بازار و بالا رفتن قیمت مرغ معدوم شدند. درست یک سال بعد شرایطی به وجود آمد که مرغ کمیاب شد و قیمت آن به‌شدت افزایش یافت. چه ارتباطی بین این دو واقعه وجود دارد؟ آیا هشدار و تنبهی برای ماست؟

حکمت این دو واقعه‌ی متناقض در فاصله‌ی زمانی یک سال، تلنگر و تذکر خداوند متعال برای وجدان‌های بیدار است. در مکتب اسلام، هر جانداری محترم است. امیرالمؤمنین (ع) به عُمال خود می‌فرمودند: زمانی که برای اخذ زکات می‌روید، مراقب باشید شاخه‌ی درختی نشکند و حیوانی که در حال آب نوشیدن است، نترسد تا فرار کند و اگر گوسفندی به‌عنوان زکات دریافت کردید، آرام به مقصد برگردید تا حیوان دچار ترس نشود. پیامبر اسلام (ص) نیز می‌فرمایند: هر حیوانی - پرنده یا جز آن - که به‌ناحق کشته شود در روز قیامت از قاتل خود شکایت خواهد کرد؛ بنابراین جوجه‌کُشی با توجیهات اقتصادی و دستیابی به سود بیشتر برخلاف شرع و دستورات الهی و حرام است و عقوبت دنیوی و اخروی دارد.

 اگر مدیریت جامعه به شیوه‌ی سکولار و بدون در نظر گرفتن دستورات الهی باشد، خداوند نعمت‌هایش را از آن جامعه دریغ می‌کند. مگر دین‌داری نباید در همه‌ی ابعاد زندگی انسان‌ها باشد؟ مگر مدیریت جامعه از مهم‌ترین ابعاد زندگی انسان‌ها نیست؟ آیا دین‌داری نباید در مدیریت جامعه نفوذ کند؟ وقت آن رسیده که تعالیم الهی در همه‌جا و در همه‌ی ابعاد در جامعه‌ی اسلامی اجرا شود تا شاهد برکات آن در بهبود اوضاع جامعه اسلامی باشیم.

     

مریم غازی اصفهانی

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

 

ابر رسانه‌ای به نام قرآن

 

 

ابر رسانه‌ای به نام قرآن

ماه مبارک رمضان را ماه بهار قرآن نامیده‌اند. این تشبیه از روایتی منسوب به امام محمدباقر (ع) برگرفته‌شده که می‌فرمایند: «لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ رَبِیعٌ وَ رَبِیعُ الْقرآن شَهْرُ رَمَضَانَ/ برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن ماه رمضان است».

دلیل نامیدن ماه رمضان با عنوان بهار قرآن این است که قرآن کریم در این ماه نازل ‌شده، چنانکه در آیه‌ی ۱۸۵ بقره آمده: شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقرآن هُدیً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی‌ وَ الْفُرْقان: ماه رمضان است ماهی که قرآن، برای راهنمایی مردم و نشانه‌های هدایت و فرق میان حق و باطل، در آن نازل ‌شده است.

اکنون‌ که این ماه عزیز فرارسیده و پروردگار توفیق انس با قرآن را نصیب بندگانش فرموده، توجه به یک نکته لازم و ضروری است. قرآن، کتاب آسمانی ما، رسانه‌ای از جانب خداوند متعال جهت هدایت و راهنمایی همه‌ی انسان‌هاست.

رسانه، در معنای کلی خود هر ابزاری برای برقراری ارتباطات و حامل یا واسط پیام به‌حساب می‌آید. به‌عبارت‌دیگر، رسانه محتوایی است که در یک ارتباط، درصدد انتقال معنا و مفهومی از فرستنده به گیرنده است.

به‌صورت کلی، در هر فراگرد ارتباطی دست‌کم سه عنصر اساسی وجود دارد: فرستنده، گیرنده و محتوا.

خداوند متعال قرآن کریم را برای انسان‌ها فرو فرستاد و این‌یک فرایند ارتباطی به‌حساب می‌آید. در این فرایند، فرستنده‌ی پیام، خداوند متعال است. گیرنده‌ی پیام یا مخاطبان آن، همه‌ی انسان‌ها، در همه‌ی زمان‌ها و مکان‌ها هستند؛ به‌عبارت‌دیگر «انسان بماهو انسان».

همان‌گونه که قرآن کریم در آیه ۲۷ سوره تکویر می‌فرماید: إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ: این قرآن جز تذکر برای جهانیان نیست. سومین و مهم‌ترین عنصر ارتباط، محتوای پیام یا همان معنایی است که از فرستنده به گیرنده منتقل می‌شود. قرآن کتاب آسمانی ما، همان پیام و محتوایی است که از طرف خداوند متعال به مخاطبان منتقل می‌شود و فراگرد ارتباط خداوند با انسان را میسر می‌سازد.

نکته اینجاست که قرآن یک رسانه‌ی عادی نیست و دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی است که آن را از سایر رسانه‌ها متمایز می‌سازد. به عبارت بهتر قرآن یک ابررسانه است.

ابررسانه (به انگلیسی: Hypermedia) در فرهنگ ارتباطات، اصطلاحی کلی و فراگیر برای توصیف میزان تعاملی بودن یک رسانه است. پیشوند انگلیسی hyper از پیشوند یونانی "ὑπερ" و به معنی «بیش‌ازحد» و یا «فراتر از آن»، می‌آید.

ابررسانه بودن قرآن به این معناست که شاخصه‌های آن به‌عنوان یک رسانه، در عالی‌ترین حد قرار دارد و از همین رو دارای اعجاز رسانه‌ای شگفت‌انگیزی است. ابررسانه‌ها ویژگی تعاملی دارند و در قرآن نیز مدل تعاملی در حد اعلا وجود دارد.

قرآن ابررسانه‌ای است که پیامبر گرامی خدا (ص) به‌وسیله آن توانست در میان قلوب مردم ایجاد الفت نماید. در سوره‌ی مبارکه‌ی انفال آیه ۶۳ آمده است: وَأَلَّفَ بَینَ قُلوبِهِم لَو أَنفَقتَ ما فِی الأَرضِ جَمیعًا ما أَلَّفتَ بَینَ قُلوبِهِم وَلکِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَینَهُم إِنَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ: و دل‌های آن‌ها را باهم، الفت داد، اگر تمام آنچه را روی زمین است صرف می‌کردی که میان دل‌های آنان الفت دهی، نمی‌توانستی، ولی خداوند در میان آن‌ها الفت ایجاد کرد، او توانا و حکیم است.

هدف این ابررسانه علاوه بر تعامل با مخاطب رفع نیازهای او است. معجزه‌ی آخرین فرستاده‌ی الهی، تعالیمی را برای انسان به ارمغان می‌آورد که موجب آرامش روحی و رفاه دنیوی و اخروی او و رفع نیازهای او می‌شود. انسان عصر معاصر که با بحران معنا مواجه شده بیش از بیش نیازمند آرامش روانی است و سفارش‌ها و دستورات قرآن کریم او را از اضطراب و نگرانی‌های جدید رهایی می‌بخشد.

نکته دیگر در مورد ابررسانه بودن قرآن این است که در قرآن کریم به مخاطب و انواع مخاطبان قرآن توجه ویژه شده و خطاب‌های قرآنی شاهدی بر این مدعا هستند.

عامل اساسی در تأثیرگذاری یک رسانه، شناخت مخاطب است که پیام‌رسانی تأثیر عمیقی دارد. گاهی مخاطب قرآن افرادی متعلق به فرهنگ خاصی هستند و گاهی انسان‌ها یا مؤمنین و یا اهل کتاب مورد خطاب واقع‌شده‌اند. در قرآن زمانی که همه‌ی مردم مورد خطاب بوده‌اند از خطاب‌هایی مثل «یا ایها الناس» استفاده‌شده است. پرکاربردترین خطاب قرآنی «یا ایها الذین آمنوا» است که حکایت از توجه ویژه قرآن به مخاطب مؤمن دارد.

در قرآن از زبان پیامبران نیز عباراتی مانند «یا قوم» برای خطاب قرار دادن قوم خود آمده است. پیامبران الهی نیز از طریق عباراتی مانند: «یا نوح»، «یا شعیب»، «یا موسی» و «یا ایها النبی» جزو مخاطبان قرآن هستند؛ بنابراین شناخت مخاطب و شرایط و نیازهای آن، ‌ که موجب انتقال صحیح و فهم بهتر معنای پیام می‌شود از ویژگی‌های مهم ابررسانه قرآن است.

قرآن معجزه‌ی جاوید پیامبر خدا (ص) است و جنبه‌های بسیاری از اعجاز آن را می‌توان از دیدگاه علوم گوناگون موردبررسی قرارداد. رسانه بودن قرآن در عصر حاضر که به دلیل پیشرفت چشمگیر فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی، عصر ارتباطات نامیده شده، از اهمیت بیشتری برخوردار است.

ابررسانه‌ی قرآن پیام‌هایی ازجمله رعایت عفت، نوع‌دوستی، صبر، گذشت، احترام، توکّل، شرح صدر، صلح، مبارزه با ستم، خلق نیکو را به انسان معاصر منتقل می‌کند و موجب حیات جدید مادی و معنوی برای او خواهد شد. در سوره‌ی حدید آیه ۹ آمده است: هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ عَلَی عَبْدِهِ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِکُمْ لَرَءُوفٌ رَحِیمٌ: او همان کسی است که بر بنده‌ی خود آیات روشنی فرو فرستاد تا شمارا از تاریکی‌ها به‌سوی نور بیرون آورد و مطمئناً خداوند نسبت به شما بسیار رئوف و مهربان است. قرآن به‌عنوان ابررسانه ای بی‌بدیل، به دلیل پویایی و تأثیرگذاری عمیق بر مخاطبان خود، در عصر حاضر نیز همچنان معجزه‌ای زنده و گویا است. معجزه‌ای که پیام‌های روح‌بخش آن بر جان مخاطب می‌نشیند و موجب جلای دل و صفای باطن او می‌شود.

    

مریم غازی اصفهانی

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

 

نظم نوین جهانی با محوریت خاتم‌الانبیا (ص)

 

نظم نوین جهانی با محوریت خاتم‌الانبیا (ص)

باوجود این‌که در عصر حاضر، انسان‌ها با فرهنگ‌ها، قومیت‌ها، نژادها و ملیت‌های گوناگونی در سراسر جهان پراکنده هستند اما نوعی گرایش به جهانی‌شدن در میان افراد و دولت‌ها وجود دارد. جهانی‌شدن، یکی از اصطلاحاتی است که امروزه، بسیار مورد توجه اندیشمندان و متفکران سراسر جهان واقع‌شده است. مارتین آلبرو جهانی‌شدن را فرایندی می‌داند که بر اساس آن، مردم جهان، در یک جامعه‌ی واحد و فراگیر جهانی به یکدیگر می‌پیوندند. (منبع: ویکی‌پدیا)

دانشمندان، جهانی‌شدن را به‌عنوان راهی برای خروج بشر از بن‌بست‌های خود می‌دانند؛ همان‌گونه که این اصطلاح را برای نخستین بار، برای تحولاتی اقتصادی به‌کاربرده شد و بعدازآن نیز برای حل معضلاتی همچون تروریسم و پدیده‌ی قاچاق مواد مخدر مورد استفاده قرار گرفت.

ناگفته نماند، ابعاد جهانی‌شدن تنها مربوط به مسائل اجتماعی و سیاسی نیست و شامل ابعاد بسیار گسترده، مانند مسائل مربوط به دین و امور معنوی انسان‌ها نیز می‌شود.

 طرفداران جهانی‌شدن معتقدند، بشر قرن بیست و یکم نیازمند دینی واحد است تا بتواند بر مشکلات متعدد خود فائق آید. همان‌گونه که در ماه‌های اخیر و در پی شیوع بیماری کرونا در سراسر جهان و ناتوانی بشر در مقابله با آن، همه‌ی انسان‌ها به معنویت و گرایش‌های دینی روی‌آورند و بشریت دریافت که برای مقابله با دشواری‌ها، نیازمند وحدت و یکی شدن با همه‌ی مردم جهان بر اساس یک معیار واحد است.

ما معتقدیم این معیار واحد، وجود مبارک حضرت ختمی‌مرتبت محمد مصطفی (صلی‌الله علیه و آله و سلم) و دین مبین اسلام است.

بررسی نظم جهانی از جنبه عرفانی نیز نشان می‌دهد که اصل و ریشه‌ی همه‌‌ی ادیان الهی، همان حقیقت محمدیه (ص) است که به دلیل قرار گرفتن در شرایط زمانی و مکانی گوناگون با یکدیگر تفاوت­هایی پیداکرده‌اند. درنهایت، با پیدایش اسلام و بعثت پیامبر خدا (ص) کمال جلوه‌ی همه‌‌ی ادیان آسمانی، در وجود حضرت محمد مصطفی (ص) متجلی شده است و به همین دلیل است که اسلام را کامل­ترین دین و دربردارنده‌‌ی عصاره‌ی همه‌ی ادیان می‌دانیم. نتیجه‌ی این سخن آن است که مخاطبان دین اسلام مختص به زمان و مکان خاصی نمی‌شوند و دین مبین اسلام برای هدایت همه جامعه‌ی جهانی و پیروان همه‌ی ادیان الهی فرستاده‌شده است و رسول گرامی اسلام (ص) مایه‌ی هدایت و رحمت برای همه‌ی جهانیان است.

همان‌گونه که خداوند متعال در قرآن کریم، آیه 107 سوره انبیاء، خطاب به حضرت محمد (ص) می‌فرمایند: وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ: یعنى تو رحمتى هستى که به‌سوی همه‌ی جماعت‌های بشرى فرستاده‌شده‌ای. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان ذیل این آیه می‌فرمایند: دلیل آمدن الف و لام بر سر جمع، عموم را می‌رساند و این چیزی است که عمومیت رسالت، آن را اقتضا می‌کند. آن حضرت، برای اهل دنیا رحمت است، ازآن‌جهت که دینی آورده است که با پیروی از آن، سعادت دنیوی و اخروی اهل دنیا نهفته است.

لازم است نظم نوین جهانی و جهانی‌شدن با محوریت دین اسلام و پیامبر رحمت شکل گیرد تا همه‌ی بشریت و پیروان همه‌ی ادیان الهی و نه‌فقط شیعه و سنی، گرد هم‌آیند، با یکدیگر متحد شوند و از طریق این وحدت به کمال فردی و اجتماعی در همه‌ی ابعاد دست یابند. نتیجه‌ی این وحدت ایجاد همدلی و مودت میان همه‌ی مردم جهان و خاتمه یافتن همه‌ی اختلافات، جنگ‌ها و خونریزی‌ها در سراسر جهان است.

شکل‌گیری نظم نوین جهانی یا همان تمدن جدید بشری با محوریت پیامبر اسلام، تنها در سایه‌ی پیاده‌سازی دستورات الهی که توسط رسول خدا (ص) برای بشریت فرستاده‌شده امکان‌پذیر است. دستورات الهی در دین اسلام شامل همه‌ی ابعاد فردی و اجتماعی، روحی و جسمی، سیاسی، اقتصادی، جامعه‌شناسی و غیره است و برای همه این ابعاد احکامی دارد، به همین دلیل کامل‌ترین دین آسمانی است و از همین رو است که می‌تواند نظم نوین جهانی را در سراسر جهان سامان بخشد.

امید است به یاری خداوند متعال این نظم نوین، زمینه‌ساز ظهور حضرت ولی‌عصر (عج) و شکل‌گیری حکومت صالحان بر زمین نیز واقع شود.

مریم غازی اصفهانی

لینک مطلب در ندای اصفهان

الگوی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در فضای مجازی

امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر از واجباتی است که پیشینه‌ی آن به قدمت تاریخ حیات انسان می‌رسد. حضرت آدم (ع) نخستین دعوت‌کننده به‌ خوبی و آمر به معروف بود و نیز همه‌ی پیامبران و فرستادگان الهی در انجام این وظیفه‌ی مهم، تلاش بسیاری نموده‌اند.

اهمیت این واجب دینی تا آنجاست که در قرآن مکرراً از آن یادشده و امامان معصوم علیهم‌السلام در احادیث گهربارشان بسیار به امربه‌معروف و نهی‌از‌منکر پرداخته‌اند. امام حسین علیه‌السلام در وصیت‌نامه‌ای که به برادرشان محمد حنفیه نوشتند، هدف از قیامشان را این‌گونه بیان می‌فرمایند: «من فقط برای اصلاح در امت جدم به پا خاستم، می‌خواهم امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر کنم»(1). به دلیل اهمیت ویژه‌ی این واجب الهی در سالم‌سازی محیط اجتماعی هفته‌ی اول محرم‌الحرام به نام هفته‌ی احیای امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، نام‌گذاری شده است.

کاربرد این واجب الهی در سالم‌سازی جامعه و ایجاد امنیت و آرامش برای همه‌ی اقشار مردم است. امام باقر (علیه‌السلام) درباره‌ی نقش امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در ایجاد امنیت جامعه می‌فرمایند: «به‌وسیله‌ی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر راه‌ها ایمن می‌گردد و… از دشمنان انتقام گرفته می‌شود.»(2)

ازآنجاکه امروزه بسیاری از مردم جامعه، بخش زیادی از ساعات خود را در شبانه‌روز در فضای مجازی سپری می‌کنند، فضای مجازی نیز درست همانند فضای حقیقی، نیاز به سالم‌سازی دارد. از آن گذشته، تأثیرات منفی و تبعات زیان‌بار فضای مجازی به‌طورقطع، فضای حقیقی و همه‌ی ابعاد زندگی افراد را نیز در بر خواهد گرفت. به‌عنوان‌مثال، موج شبهات و اتهاماتی که علیه دین اسلام در فضای مجازی وجود دارد و روزبه‌روز نیز در حال گسترش است، اگر در برابر آن‌ها دفاع مناسب صورت نگیرد، ممکن است بر اعتقادات افراد و حتی دین‌داری آنان تأثیرات مخرب و منفی بسیاری داشته باشد.

بنابراین در این شرایط بسیار حساس، می‌توان از طریق امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در فضای مجازی، اقدام به سالم‌سازی این فضا نمود.

لازم است فعالان فضای مجازی و گروه‌های تبلیغی ابتدا مصادیق و ابعاد دقیق امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در فضای مجازی را مشخص نموده و پس از انجام پژوهش و مطالعه در مورد آن، به الگویی واحد و عملیاتی دست یابند. از الزامات دیگر این امر در فضای مجازی، آشنایی مبلغین و همه‌ی دغدغه‌مندان دینی با فضای مجازی و شیوه‌های تعاملی در این فضا است. پس‌ازآن، لازم است انواع و اقسام اطلاعات در مورد اصول دین و عقاید اسلامی و … در قالب‌های گوناگون در دسترس کاربران فضای مجازی قرار گیرد تا بتوانند در صورت لزوم به آن‌ها مراجعه نمایند. همچنین استفاده‌ی فعالان مذهبی از قالب‌های هنری و جذاب جهت امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در فضای مجازی، جهت جذب هر چه بیشتر مخاطبان دارای ضرورت و اولویت است.

در شرایطی که دشمنان ما در جنگ نرم علیه اسلام و نظام اسلامی، در حالت فعالیت از طریق فضای مجازی بوده و از انواع و اقسام شیوه‌های تبلیغی و اقناعی جهت جذب کاربران استفاده می‌کنند، لازم است توجه ویژه‌ای به فضای مجازی و سالم‌سازی آن از طریق ترسیم الگوی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در فضای مجازی مبذول شود.

1. وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الإِصْلاح فی أمَّةِ جَدِّی، أرِیدُ أَن آمُرَ بالمعروفِ و أنهی عن المنکر؛

2. وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۵۹

 

مریم غازی اصفهانی

لینک مطلب در صاحب نیوز

.