مطالبه گری صحیح

 

 

بطور کل مطالبه‌گری یک کنش اجتماعی_سیاسی است و با ابزارهای مختلفی انجام می‌شود و با هدف تحریک و تشویق افرادی که مسئولیتی بر عهده دارند صورت می‌گیرد.

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی رسا، مطالبه داشتن و ابراز و پیگیری آن، مطالبه‌گری نامیده می‌شود و از ویژگی‌های یک جامعه‌ پویا و باانگیزه است.

بطور کل مطالبه‌گری یک کنش اجتماعی_سیاسی است و با ابزارهای مختلفی انجام می‌شود و با هدف تحریک و تشویق افرادی که مسئولیتی بر عهده دارند صورت می‌گیرد تا این افراد مسئولیت خود را به نحو احسن انجام دهند. 

این امردر درون خود نوعی آرمان‌گرایی را نمایندگی می‌کند، لذا جامعه‌ بدون مطالبه، جامعه‌ای مرده و بدون آرمان است.

امام‌خامنه‌ای درمورد مطالبه‌گری فرمودند:«آنچه من بر آن تأکید می‌کنم، این است که ما امروز در جامعه‌مان نیاز مبرم داریم به این‌که آرمان‌ها را مدام تکرار کنیم، مدام بگوییم، مدام روی آن کار کنیم و مدام مطالبه کنیم. مطالبه‌گریِ آرمان‌ها چیزی است که نباید از آن دست برداشت. اگر چنانچه این حجم عظیم و وسیع تهاجم به افکار عمومی از سوی ضدّ انقلاب با این مطالبه‌گری‌ها مواجه نشود، قطعاً ویرانگری خواهد کرد»

  البته مطالبه‌گری صحیح باید مختصاتی داشته باشد که بدون برخورداری از آنها، به بیراهه می‌رود. یکی از آن ویژگی‌ها استفاده نکردن از شیوه‌های نادرست در بیان و پیگیری مطالبات است. مثل زمانی که در این مسیر، عملی مغایر با قانون و عرف حاکم بر جامعه انجام شود؛ و یا وقتی‌که کسی سخن حقی را با الفاظ و واژگان زشت و رکیک بیان می‌کند.

ویژگی دیگری که برای مطالبه‌گری صحیح بیان می‌شود، تشخیص درست و صحیح مطالبه شونده است. یعنی این‌که بدانیم مطالبه‌ی خود را از چه فرد یا مرجعی درخواست نماییم.

 و آخرین خصیصه‌ی مطالبه‌گری صحیح هم، انتخاب زمان مناسب است. 

البته بهتر است برای درخواست مطالبات، از لوازم اجرائی مناسب آن استفاده شود. صبرو تهذیب نفس، داشتن روحیه‌ی جهادی و رعایت اخلاقیات از لوازم وابزار درخواست مطالبات است. گاهی نیز لازم است فرد خواسته‌ی بحق خود را بصورت جدی طلب کند.حتی گاهی نیز در این مسیر باید از جان و مال و آبرو نیز سرمایه‌گذاشت. قلم، قدم وتفکر نیز می‌تواند اشخاص را در بیان مطالبات خود یاری کند. 

 بنابراین حضور در انتخابات بعنوان مشارکت سیاسی و به منظور اعمال حق حاکمیت مردم در تعیین سرنوشت خودشان نیز بعنوان ابزاری برای مطالبه‌گری محسوب می‌شود، همچنان‌که بسیاری از متفکران ومنتقدان سیاسی معتقدند خواست، اراده و همت هر ملتی عامل بسیار مهمی در اصلاح و بهبود حکومت(یا به‌طورکلی وضعیت) کشورشان می‌باشد.

 لذا مردم باید با حضور در صحنه‌ی انتخابات به این حق مسلم خود احترام بگذارند و از آن به عنوان حربه‌ای برای ساخت کشور استفاده نمایند. هرچند ممکن است مؤلفه‌های مختلفی این مطالبه‌گری و مشارکت مردمی در انتخابات را تحت تأثیر قرار دهد.

بعنوان مثال نارضایتی مردم از وضعیت موجودکشورمی‌تواند عاملی برای بی انگیزه شدن مردم برای شرکت در انتخابات باشد.  یا زمانی‌که چون عده‌ای، در انتخابات قبلی بد رأی داده‌اند، و‌چوب انتخاب‌شان را خورده‌اند، تصمیم بگیرند تا در رای‌گیری بعدی شرکت نکنند.

در چنین شرایطی مخالفین حکومت و نظام نیز با اعمال این تفکر که رأی‌گیری، خارج از موازین دموکراسی است، تلاش در کنترل افکار مردم می‌کنند تا از این طریق مانع شرکت  ایشان در انتخابات شوند.

 آنچه مسلم است این است که مسئولین باید در جهت ایجاد مشارکت حداکثری مردم در انتخابات، با همراهی دلسوزانه‌ی خود در این مسیر، مردم را دلگرم کنند و اطمینان مردم را در نحو‌ه‌ی اجرای آن جلب کنند. همچنین مردم نیز باید مطالبه‌گری را به شیوه‌ای صحیح انجام داده وپیگیری کنند، در غیر این‌صورت، نه تنها به نتیجه‌ی مورد نظر نمی‌رسد؛ چه بسا معکوس و به ضد خودش تبدیل می‌شود ولذا آنها به نتیجه‌ی مطلوبی از این مشارکت سیاسی دست نخواهند یافت.

 

مریم اختریان

لینک مطلب درخبرگزاری رسا

چرا سواد رسانه؟

 

 

 

کسب اطلاعات و دریافت آگاهی از وقایع و اتفاقات هر جامعه‌ای، یکی از نیازهای مبرم و ضروری مردم آن جامعه است. در هر دوره‌ای مردم از طریق روش‌های مختلفی اطلاعات لازم را کسب می‌کنند. مثلا در یک زمان حرفها زبان به زبان‌ می‌چرخید و یا از خانه‌ای به خانه‌ی دیگر سرایت می‌کرد.

در دوره‌ی دیگر گفت وگوها از طریق کتاب و روزنامه منتشر می‌شد و به دست مردم می‌رسید، اما امروز که در زمان تکنولوژی هستیم این فضای مجازی است که‌ نقش رسانه را دارد و می‌تواند باعث انتقال اطلاعات ‌و آگاهی‌ها در یک جامعه گردد.

حالا که به‌ استفاده از این فضا، نیاز مبرم و اجتناب ناپذیر داریم، ضروری است که‌ نحوه‌ی استفاده از آن را بیاموزیم تا در تله‌ی شیاطین و منحرفان این فضاها نیفتیم.

اولین گام برای کسب سواد رسانه موضوع آموزش است؛ هم والدین و هم فرزندان هر دو در استفاده از فضای مجازی نیازمند آموزش هستند.

آموزش والدین و همچنین فرزندان می‌تواند از طریق شبکه‌ها و فضاهای آموزشی (مدارس، دانشگاه، و... ) و همچنین از طریق خود رسانه‌ها (روزنامه‌ها، تلویزیون  فضای مجازی و ...) صورت پذیرد.   

در حال حاضر کودکان و نوجوانان ما بیشتر وقت خود را در فضای مجازی صرف می‌کنند، ‌علاوه بر این برخی از این کودکان و نوجوانان والدین شاغل دارند و در خانه تنها هستند و همین تنهایی باعث می شود که بیشتر سراغ فضای مجازی بروند.

استفاده‌ی بیش از حد از فضای مجازی بر روی سیستم اعصاب و روان بچه‌ها تبعاتی دارد و باعث ایجاد اختلالات روانی مثل بی‌قراری، زودرنجی، پرخاشگری و حواس پرتی می‌شود؛ البته این فضا نیاز به کنترل و نظارت مستمر دارد.

طبیعتا ما والدین با دور کردن و منع فرزندان خود از فضای مجازی راه به جایی نخواهیم برد. بنابراین به والدین توصیه می‌شود حضور در فضای مجازی را برای فرزندان خود اولویت بندی کنند، یعنی در کنار این فضا زمینه‌ی تحرک و فعالیت‌های ورزشی را برای آنها ایجاد کنند. والدین بدانند اگر استفاده ازاین فضا مدیریت نشود آسیب‌ها بیشتر و شرایط کنترل سخت‌تر خواهد شد.

برخی از والدین نیز خودشان غرق در این فضا شده‌اند و چه بسا همین امر منجر به غفلت از فرزندانشان شده است، بنابراین نیاز به آموزش برای‌ این دسته از والدین امری ضروری و اجتناب ناپذیر است.

 قطعاً اگر در زمینه‌ی سواد رسانه برنامه‌ ریزی دقیقی نشود، عوارض و مشکلات بیشتری پیش خواهد آمد.

بر والدین لازم است برای آموزش سواد رسانه‌ای همت و وقت بیشتری بگذارند و این قضیه را جدی بگیرند و با مطالعه‌ی مقالات و کتب با موضوع سواد رسانه‌ای، دانش خود را افزایش دهند و با صبوری، استفاده از این فضای خطرآفرین را به فرزندان خویش بیاموزند.

در موضوع آموزش همانگونه‌ که در کسب سواد عادی، هر دانش آموز مجبور است از مراحل پایین‌تر آموزش ببیند، تا کم کم به مراحل بالاتر برسد، برای کسب سواد رسانه نیز والدین و فرزندان باید از مراحل پایین و ابتدایی آموزش را شروع کنند و آموزش ببینند تا کم کم و با گذشت زمان به مراحل بالای آموزش برسند.

 یکی از فوائد سواد رسانه این است که مخاطبین رسانه نسبت به‌ محتوایی که توسط رسانه ارائه می‌شود، حساس می‌شوند و محتوای  دریافتی را به خوبی نقد می‌کنند، چنانکه خداوند در قرآن می‌فرماید: اگر برای شما خبری را آوردند، راجع به آن جستجو کنید و خبر را انتشار ندهید تا از صحت‌ صدق و کذب آن باخبر شوید. (حجرات ۶) ‌بنابراین کسانی که به سواد رسانه مجهز می‌شوند پیام‌های دریافتی را بخوبی مورد تحقیق و بررسی قرار می‌دهند و فریب هر پیامی را نمی‌خورند و به دام هر تفکری نمی‌افتند.

مهمترین عامل آسیب‌های فضای مجازی ضعف مدیریتی است. این فضای پر از خطر به دلیل عدم‌ برنامه ریزی صحیح از سوی مدیران و مسئولان و نساختن محتوای صحیح برای فرزندان مشکلاتی را در پی دارد، در وضعیت حاضر نیاز به بسیج عمومی از سوی دستگاه‌های اجرایی مثل وزارت علوم، وزارت ارتباطات، وزارت ارشاد و آموزش و پرورش هستیم تا با برنامه‌ ریزی صحیح، آسیب‌های فضای مجازی را کاهش دهیم.

حال انتخاب با ما است که با دیدی باز و آگاهی کامل از فضای رسانه استفاده ببریم یا اینکه بدون‌ سواد رسانه دچار انحراف و مشکلات عدیده‌ی آن شویم!؟

    

مهری یزدان پناه

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

 

انتخاب اصلح و 3 دلیل برای مشارکت فعال در انتخابات 1400

 

انتخاب اصلح و 3 دلیل برای مشارکت فعال در انتخابات 1400

انسان موجودی انتخابگر است و انتخاب جزء لاینفک زندگی اوست؛ بنابراین همواره در زندگی با انتخابات گوناگون مواجه می‌شود؛ چرا که خدای سبحان او را موجودی مختار آفریده است. هر فرد، روزانه در برابر گزینه‌های متعدد قرار می‌گیرد و بالطبع انتخاب همه‌ی گزینه‌ها در یک زمان واحد، برای او مقدور نمی‌باشد؛ لذا باید با استفاده از قدرت اندیشه‌ی خود یا دیگران گزینه‌ی برتر را انتخاب نماید.

جلب منفعت و دفع ضرر از ویژگی‌های فطری انسان است و انسان به دلیل وابستگی که به دنیا و مادیات دارد نیازمند ملاک و معیار صحیحی است تا بتواند منفعت‌های عقلائی را جلب و ضرر را به شکل عقلائی از خود دفع نماید؛ اینجاست که نیاز انسان به وجود سلاحی بنام بصیرت احساس می‌شود. وقتی انسان خود را مجهز به سلاح بصیرت کند آن زمان خواهد توانست که بین خوب و خوبتر، خوبتر و بین بد و بدتر، بد را برگزیند.

انسان موجودی اجتماعی است و مدنی‌بالطبع بودن او چنین اقتضا می‌کند تا در شرایط مختلف علاوه بر انتخاب‌های فردی، همزمان برای خود و دیگران نیز حق انتخاب داشته‌باشد؛ بنابراین باید نهایت تلاش خود را بکارگیرد تا بتواند بهترین گزینش را برای خود و دیگران رقم بزند.

انتخاب انسان نه‌تنها در بُعد فردی زندگی بلکه در بعد اجتماعی زندگی او نیز تاثیر دارد. گاهی ممکن است انسان انتخاب نادرستی در زندگی فردی داشته باشد و خساراتی را متحمل گردد، اما این آسیب در مقایسه با ضررهای انتخابات اجتماعی ناچیز است؛ انتخابات اجتماعی می‌تواند تاثیرات فراوان بر زندگی فرد و دیگران بگذارد. تاثیرات انتخابات اجتماعی به حدی گسترده است که حتی پای آن به میدان عقائد نیز کشیده می‌شود و گاهی به واسطه‌ی انتخاب نادرست، ضرری متوجه‌ی دین او نیز می‌گردد که ممکن است گناهی بزرگ و عذاب اُخروی به دنبال داشته باشد.

یکی از ابعاد زندگی انسان بُعد سیاسی اوست، که حتی می‌تواند در بُعد اجتماعی زندگی او نیز تاثیر فراوان داشته باشد.

با پیروزی انقلاب اسلامی، مردم توانائی آن را پیداکردند که نقش پُررنگ‌تری در بعد سیاسی زندگی خود ایفا کنند. پیش از انقلاب، مشارکت مردمی در انتخاب حکمرانان معنا نداشت اما ثمره‌ی انقلاب این بود که مردم در بُعد سیاسی خود نیز اثرگذار باشند.

از جمله انتخاباتی که مردم می‌توانند به واسطه‌ی آن در سرنوشت کشور خود دخیل باشند و یکی از برجسته‌ترین انواع انتخابات است، انتخاب ریاست جمهوری است. انتخابی که چشم دوست و دشمن را خیره به سرانگشتِ دستان ما کرده است.

کشور ما مدیون سرانگشت دستان پدرانی است که با سخاوت، راضی به شرکت ثمره‌ی عمرشان در جبهه‌های حق علیه باطل شدند. امروز وظیفه‌ی ماست که مردانه به میدان آئیم و روبَه صفتان را از صحنه کنار زنیم.

هزاران قاسم‌ سر و دست دادند تا ما دست روی دست نگذاریم و عملکردی هشیارانه داشته باشیم. هر یک از ما با شرکت در انتخابات خواهیم توانست انتقام ناچیزی از خون سیدالشهدای مقاومت و یارانش را بگیریم و دشمن را مأیوس‌تر از قبل کنیم.

امروزه وظیفه‌ی تک تک ماست تا در درجه‌ی اول با بصیرتی فاطمی و علوی، اصلح را برگزینیم، سپس با استدلال و به دور از تعصب، تمسخر و هتاکی، راهنما و دستگیر دیگران در این امر خطیر باشیم و صبورانه با گوش جان، دلائل افرادی را که قصد ندارند در انتخابات شرکت کنند بشنویم، چرا که آنان برای شرکت نکردن در انتخابات به زعم خود دلائل به ظاهر محکمی دارند، در حالی که این دلائل بواسطه‌ی استدلال‌های منطقی و عقلی قابل رفع است.

در اینجا قصد داریم به برخی از آن دلائل اشاره کنیم:

۱) برخی معتقدند رای ما فایده‌ای ندارد، چرا که هر کس را بخواهند خودشان برمی‌گزینند، که البته با نگاهی به دوره‌های پیشین به سادگی خلاف برداشت و تصور آنان ثابت می‌گردد. چرا که گاهی اصلاح‌طلبان و گاهی اصول‌گرایان رأی اکثریت را به خود اختصاص داده‌اند و همین امر گواه بر این است که آراء مردم دیده و خوانده می‌شود. لذا چنین اشکالی بدون پایه و اساس بوده و نشأت گرفته از تبلیغات سوء و سنگ‌اندازی‌های دشمن است تا ملت سرافراز ایران را مأیوس کنند. در حالی که واقعیت این است که هر فرد در آینده‌ی کشور خود سهیم است؛ بعلاوه اینکه توسط افراد ذی‌ربط اعم از ناظرین شورای نگهبان و… تلاش فراوان در جهت صیانت آراء صورت می‌گیرد و اگر تاکنون آراء دچار دستبرد شده بود، دشمن دست روی دست نمی‌گذاشت بلکه با ادله آن را افشا‌ می‌کرد.

۲)در جامعه‌ی کنونی برخی دین را از سیاست جدا می‌دانند، لذا انگیزه‌ای برای شرکت در انتخابات ندارند. غافل از اینکه جمهوری ما اسلامی و جامعِ تمام ابعاد است و ما با مستندات عقلی و شرعی به راحتی می‌توانیم ثابت کنیم که سیاست بخشی از زندگی دینداران است و دین هرگز از سیاست جدا نیست. بنابراین بر ماست، به فرموده‌‌ی قرآن افرادی که قائل به جدائی دین از سیاست هستند را تواصی به حق کنیم و در مواجهه‌ی با چنین افرادی از استدلال‌های عقلی و شرعی بهره‌ببریم.

به عنوان مثال فلسفه‌ی شهادت معصومین‌‌ -علیهم‌صلوات‌الله- بالاخص شهادت مظلومانه‌ی حضرت صدیقه‌ی طاهره -سلام‌‌الله‌علیها- را که به جهت کناره‌گیری دینداران از صحنه‌ی سیاست بود، برای آنان تبیین نمائیم. با نگاهی گذرا به زندگی حضرت زهرا -سلام الله‌علیها- شاهد تلاش سیاسی آن حضرت در زمان قبل و بعد از ازدواج‌شان هستیم. ایشان قبل از ازدواج در میدان جنگ به مداوای مجروحان می‌پرداختند و اینگونه به وظیفه‌ی سیاسی خویش جامه‌ی عمل می‌پوشاندند و از سوی دیگر به گواهی تاریخ بخش پررنگ وقایع و رفتارهای سیاسی حضرت پس از رحلت پیامبر قابل اثبات است؛ به عنوان مثال اشکهایی که حضرت زهرا در فراق پدر می‌ریختند نه صرفاً اشک فراق بلکه گریه‌‌ای سیاسی بود و اینگونه به مجاهدت سیاسی مشغول بودند.

ایشان در اجتماع با حضور در مسجد خطبه خواندند و همچنین با فرزندان خود، درِ خانه‌‌ی تک تک صحابه را کوبیدند. در منزل نیز به روشنگری زنان عیادت‌کننده می‌پرداختند.

همین امر نشان دهنده‌ی این است هر کجا دین از سیاست جدا انگاشته شد دچار ضربات سنگین جبران‌ناپذیری شدیم. جدا پنداشتن دین از سیاست، سبب به انزوا کشیدن دین خواهد شد و انسان را از مسیر سعادت اُخروی منحرف می‌گرداند.

۳) برخی افراد در اثر عملکرد غلط و سوء مدیریت از جنبه‌های مختلف خصوصا از جنبه‌ی اقتصادی در تنگنا قرار گرفته‌اند و همین امر سبب گردیده نسبت به نظام و انقلاب بدبین شوند. البته در عین اینکه عملکردهای ضعیف برخی مسئولین ناکارآمد را نمی توان انکار کرد اما در ضمن آن بر ماست تا دلسوزانه آنان را تواصی به صبر کرده و برایشان تبیین نمائیم که تفکر سوء و عملکرد نامطلوب یک شخص را بپای انقلاب ننویسند. چرا که انقلاب اسلامی آرمان‌هائی دارد که در مسیر تحقق آن، با موانع فراوان اعم از کارشکنی‌های بیرونی و درونی مواجه شده‌ است اما با این وجود در مجموع وضعیت کشور رو به بهبودست.

شرکت نکردن در انتخابات بسان قرارگرفتن در سپاه دشمن است. شرکت در انتخابات جهادی است که بر زن و مرد واجب است تا با گزینش اصلح از قرار گرفتن افراد فاسد در مناصب حکومتی ممانعت نمایند و شخصی بر منصب ریاست جمهوری قرار گیرد که مرضی رضای امام زمان باشد و با کارآمدی حداکثری گامی در جهت تحقق آرمان‌های امام‌خمینی (ره‌) و منویات مقام معظم رهبری بردارد

 

مرضیه رمضان قاسم

لینک مطلب در ندای اصفهان

عصر انتخابات

 

عصر انتخابات

 

«وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ / سوگند به عصر که واقعا انسان دستخوش زیان است».

ای انسان ها در همه‌ی زندگی­ نه تنها متضرر بلکه در خسران هستید. یعنی اصل سرمایه را از دست می­‌دهید.

این فریاد هشدار خدا در قرآن کریم است؛ خدایی که از پدر و مادر دلسوزترست.

ای مخلوق من در حال از دست دادن سرمایه هستید. در بازار تجارت دنیا سرمایه‌ای به جز عمر خود ندارید و به همان زمان و فرصتی که به شما داده‌ام سوگند که، لحظه لحظه خسارت دیده‌اید.

در قطع نخل سرکش عمر حیات ما       ///         چون اره‌ای دو سر نفس اندر کشاکش است

هر دم و بازدمی در حال خاتمه بخشیدن به سرمایه‌ی آدمی، در این تجارت مهم و برگشت­‌ناپذیر است.

اما خداوند ساز و کار برون رفت از خسران را نیز بیان می ­کند؛ چراکه می­ خواهد برای انسان تجارت سودمندی را رقم بزند. اگر خودش هم همت کند.

اما راهکار چیست؟ ایمان و عمل صالح دوبال پرواز به رضوان الهی هستند. بهشتی که تنها  بهای لایق وجود انسان است.

همانطور که حضرت علی(ع) می فرمایند: «آگاه باشید جز بهشت قیمت دیگری برای نفس شما نیست؛ پس مواظب باشید که آن را به چیز دیگری نفروشید» (تفسیر نمونه و درّ المنثور)

اما از این میان دو مطلب باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد؛ به همین دلیل با وجود اینکه مصداقی از عمل صالح است لیکن به طور خاص تذکر داده می‌شود و آن توجه به زندگی اجتماعی و تأثیر آن در راهیابی به سعادت است.

«إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ / مگر کسانی که به ایمان گرویده و کارهای شایسته کرده و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایی توصیه کرده‌­اند».

همدیگر را به سوی حق و حقیقت سوق دهید و مهمترین مسئله در این راستا، نهادینه سازی صفت صبر در راه ساختن جامعه است.

اهمیت این سوره به حدی است که در صدر اسلام، مسلمانان هنگام خدا حافظی و جدا شدن از یکدیگر این سوره را تلاوت می‌کردند. (نهج البلاغه حکمت۴۵۶)

بنابراین شاخصه‌ی انسان سعادتمند این است که علاوه بر توجه به زندگی فردی خویش، از هدایت جامعه غافل نباشد و شاخصه‌­ی جامعه‌ی گریزان از خسران این است که همه‌ی مردم در امر به معروف و نهی از منکر مشارکت داشته باشند. هم پند دهند و هم پند بپذیرند.

زندگی در پرتو حکومت اسلامی فرصت ویژه‌ای است که به هر دلیلی و معیاری، فعلا در اختیار انسان این عصر قرار داده شده است.

این فراز از آیه‌ی شریفه بیانگر این مطلب است که اگر از خسران گریزانیم، حکومت و نحوه‌ی اداره‌ی آن، تأثیر ویژه‌ای در رسیدن به مدینه­‌ی فاضله و در پی آن قرار گرفتن در بهشت قرب الهی دارد.

در این برهه‌ی حساس از تاریخ، انتخابات مصداق بارزی است که شرکت در آن و انجام وظیفه در حد توان برای رسیدن به بهترین انتخاب، از راهکارهای دستیابی به سودمند ترین تجارت است.

 

 

آزاده ابراهیمی فخاری

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

 

شرکت در انتخابات؛ حق مردم یا تکلیف؟!

 

 

 

 

 مشارکت مردم در انتخابات و تعیین سرنوشت آنها در نظام جمهوری   اسلامی هم یک وظیفه‌ی شرعی و هم یک تکلیف دینی است و به عنوان یک حق نیز قلمداد می‌شود؛ حقی که در همه‌ی جوامع و مکاتب بشری به عنوان فضیلت و ارزش معرفی شده و با عناوینی همچون حق انتخابگری، حق مشارکت در تعیین سرنوشت و ... شناخته می‌شود.

از طرفی چون‌ نظام اسلامی حاکم در ایران برپایه‌ی ایمان، کرامت، ارزش انسان ‌و آزادی او همراه با مسئولیت است؛ لذا انسانی که در این جامعه‌ی اسلامی زندگی می‌کند، حق انتخاب دارد و باید در پی احقاق حق خویش و عملی ساختن آن باشد.

قطعا هر فردی که از حقوق شهروندی استفاده می‌کند و استمرار نظام اسلامی برای او اهمیت دارد، با آگاهی و حضور در صحنه از حق خویش بهره‌مند می‌شود. عدم حضور و بی توجهی به تکلیف خویش، باعث می‌شود که رئیس جمهور اقلیت  پیروز گردد و او با پشتوانه‌ای ضعیف و ناپایدار در اجرای برنامه‌ها و دفاع از اقتدار کشور، ناکارآمد عمل خواهد کرد.

      

 چرا باید رأی دهیم؟

همانطور که گفته شد رأی دادن یک حق است. حقی برای انتخاب، ولی متاسفانه امروزه بعضی از مردم این حق‌ مسلمی را که جهت انتخاب دارند؛ از خودشان سلب می‌کنند. متاسفانه استدلال آنها برای این کار این است، که در طول این ۴۰ سال مشکلات زیادی در کشور بوجود آمده است؛ اگر قرار بود با رأی دادن‌ چیزی درست و اصلاح‌ شود، در طول۴۰ سال گذشته و با وجود مشارکت بالای مردم همه چیز اصلاح شده بود!

در پاسخ به این افراد می‌توان گفت درست است که کشور ما با مشکلات زیادی روبه رو است، اما این به آن معنا نیست که جمهوری اسلامی در این مدت هیچ کاری انجام نداده است. جمهوری اسلامی در حوزه‌های گوناگون دستاوردهای فراوانی به دست آورده است. البته همچنان فاصله‌ی میان آنچه باید باشیم و آنچه هستیم، زیاد است.

 مقام معظم رهبری در بیانیه‌ی گام دوم می‌فرمایند: «‌فاصله‌ی میان بایدها و واقعیت‌ها، وجدان‌های آرمان خواه را عذاب داده و می‌دهد، اما این فاصله طی شدنی است و در طول این ۴۰ سال در مواردی بارها و بارها طی شده است و ادامه دارد.

ما ۴۰ سال پیش ناامن‌ترین کشور دنیا بودیم،  و ۱۷ هزار شهید ترور داشتیم! اما الان مهم‌ترین کشور دنیا در ناامن‌ترین نقطه‌ی دنیا هستیم.‌ در حال حاضر از نظر علمی پانزدهمین کشور در تولید علم می‌باشیم. وجزء هفتمین کشور جهان در اختراع هستیم.»

خداوند در قرآن می‌فرماید:«اِنَّ الله لاَ یُغَیَّرُ مَا بِقَومِِ حَتی یُغیِّرُوا ما  بِاَنفُسِهِم.» (رعد۱۲)

«قطعا خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمی‌دهد، مگر زمانی که خودشان تصمیم بگیرند، که سرنوشتشان را تغییر دهند.»

بنابراین پیام اصلی رأی ندادن این است که هر شخصی خودش سرنوشت خودش را تعیین نمی‌کند! بلکه حق خویش را به دیگران می‌دهد، تا دیگران سرنوشت او را تعیین کنند. و این بدان‌ معنا است که آن فرد از هیچ حقوقی برخوردار نمی‌شود.

مکانیزم انتخابات بستری است برای کاشت نهال امید و حرکت به سمت جلو و صعود به قله‌های پیشرفت.

از نشانه‌های امید و امیدواری آن است که مردم کشور ما از فرصتی که انتخابات فراهم کرده، نهایت استفاده را بعمل آورند. رأی دادن مردم‌، خود حاکی از آزادی بیان و نشانه‌ای از امید در جامعه است.

 امروزه اگر همه‌ی ما از تورم و فساد و ناکارآمدی دستگاه‌های اداری و معیشت مردم در رنج هستیم، فقط در بستر انتخابات می‌توان برای حل آنها تصمیم گرفت. مطمئن باشیم تمامی این مشکلات راه حل منطقی دارند، لذا ما همچنان به انتخاب و اثرگذاری رأی خویش برای آینده امید و ایمان داریم.

در یک جامعه‌ی دینی و امیدوار، انتخابات برای ما تکلیف است. این حق و تکلیف برای آن است که ما در برابر جامعه‌ی خویش مسئول هستیم‌، و حق انزوا گزینی نداریم.

همانگونه که این حق و تکلیف از ناحیه‌ی شرع و عقل نیز به اثبات رسیده است. به عنوان مثال برای تایید وجوب شرعی با تأمل در فتاوای فقهی  مقام معظم رهبری و برخی مراجع عظام تقلید و همچنین فرمایشات حضرت امام خمینی(ره) به راحتی در می‌یابیم که شرکت در انتخابات یک وظیفه‌ی شرعی و قانونی است و یکی از بهترین و مهمترین راه‌های ادای امانت به اهل آن‌ در زمان عصر غیبت محسوب می‌شود.

 علاوه بر این از حیث عقلی نیز اهمیت انتخابات  برای ما قابل اثبات است. عقل به عنوان یکی از راهنمایان انسان، حکم می‌کند هر فردی که صاحب حق است، شخصاً با شرکت در انتخابات و گزینش اصلح، سرنوشت خود و کشورش را تعیین کند.

هر ایرانی، با شرکت در انتخابات، ثابت می‌کند که پای آرمانهای ملی و میهنی خویش‌ ایستاده است و امنیتِ خود و کشور را تأمین می‌کند؛ پس حضور حداکثری مردم درصحنه‌ها از جمله انتخابات، از بالاترین نمادها و نشانه‌های قدرتِ کشور به شمار می‌رود. و نیز یک فرصت و امکان برای ملت و یک ظرفیت بزرگ برای پیشرفت کشور محسوب می‌شود.

امروزه شرکت در انتخابات، حق مسلم و به عنوان‌ مهم‌ترین نماد مردم سالاری شمرده می‌شود که در سایه‌ی خون شهدا و زحمات همه‌ی آحاد مردم به دست آمده است و باید از این حق، به نحو احسن استفاده کنیم. در غیر این صورت یک انتخابات نادرست به از دست دادن توان نیرومند جوانان کشور و فراهم آوردن زمینه‌ی فعالیت برای دشمن می‌انجامد.

در حال حاضر مشارکت در انتخابات علاوه بر جنبه‌های شرعی و عقلی که گفته شد، گامی در راه دفاع از حق مسلمی است که هر ایرانی دارد؛  به همین دلیل برای مشارکت در انتخابات غیر از آن چه گفته شد ضرورتی وجود دارد که باعث می‌شود، هر ایرانی ولو اینکه مسلمان هم نباشد و کاری به شرع و یا هیچ تعلق خاطری هم حتی به نظام و انقلاب نداشته باشد نیز در انتخابات شرکت کند، و از حقوق خویش برخوردار شود.

اگر مردم با بصیرت و چشمانی باز و فارغ از جار و جنجال و هیاهوهای تبلیغاتی و فضای احساسی تلاش کنند، تا در فضایی شفاف که برای تعیین سرنوشت آنها فراهم شده است، از این حق مسلم خود استفاده کرده و بهترین انتخاب را انجام دهند، در آن صورت رئیس جمهور یا نمایندگانی بر سر کار می‌آیند که منافع مادی و معنوی مردم را تأمین کنند، تا تیر دشمنان در به ثمر نرسیدن حق آنها به سنگ بخورد.

 مردمی که انتخابات خوب را بی‌ارزش می‌کنند و آنانی که دانسته بازیگر انتخابات نادرست می‌شوند، هر دو به یک اندازه به مردم و سرزمین خویش ظلم می‌کنند. انتخابات درست و سازنده نخستین داروی دردهای مردم و راهگشای مشکلات آنها است.

 در نتیجه این وظیفه‌ی سنگین بر دوش همگان و مخصوصا جوانان است که در محیطی آزادانه وعادلانه و دور از تشنج و اجبار با حضور خود این وظیفه را به نحو احسن به انجام برسانند.

حضرت علی(علیه السلام) در نهج البلاغه، خطبه‌ی ۱۷۲ می‌فرمایند: «ای مردم همانا سزاوارترین مردم به این امر (‌ زمامداری) کسی است که تواناترین آنها بر اجرای امور و داناترین به فرمان خداوند در فهم مسائل باشد».

اینجا است که باید در انتخابات، آزاد و قوی عمل کنیم و کسانی را انتخاب کنیم‌ که از حیثیت و آبروی کشور در برابر بیگانگان دفاع کنند، و فریب وعده و وعیدهای دشمن را نخورند! وبتوانند دراجرای قوانین توانمند باشند، تا مردم به‌ آرامش نسبی برسند.‌

      

مهری یزدان‌پناه

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه