راهکارهای حفظ فرزندان از انحرافات اخلاقی و اعتقادی
در دین اسلام بر انجام فریضه ی نماز تأکید شده است. بی تردید زندگی همراه با سعادت، زمانی دست یافتنی است که بتوان دل را با یاد و نام خدا زنده نگه داشت و به یک منبع قدرتمند متصل شد و از این طریق با شیاطین درونی و بیرونی به مقابله برخاست.
از آنجایی که زندگی انسان دستخوش تغییر و تحولات متعددی است، یکی از راه های مؤثر در جهت ارتباط دادن فرزندان به یک منبع قدرتمند و مقتدر در مشکلات، نماز می باشد. به همین دلیل والدین باید به منظور حفظ فرزندانشان از انحرافات اخلاقی و اعتقادی آن ها را با نماز آشنا نمایند و زمینه های جذب و انس بهتر آنها را فراهم نمایند.
از جمله راهکارهایی که می تواند در این زمینه موثر باشد عبارتند از:
۱. یاری و کمک خداوند
والدین در هنگام آموزش نماز به فرزندان نباید از یاری و کمک خداوند غافل شوند چرا که هدایت گری و تأثیر گذاری از جانب خداست.
۲. تکرار و تذکر
همچنین در دعوت باید تکرار را نیز مدنظر قرار داد و در همان ابتدا نباید انتظار پذیرش محض از سوی فرزندان داشت؛ چرا که نوجوانان بر اثر عوامل محیطی یا غفلت های این دوران دچار فراموشی می گردند، لذا تکرار و گوشزد کردن را نباید فراموش کرد.
۳. آمادگی عقیدتی
پدر و مادرها باید زمینه های آمادگی عقیدتی و تربیت دینی فرزند را فراهم نمایند. در ابتدا والدین در محیط منزل با همراهی کردن فرزندان و بیان مسائل اعتقادی به صورت زبانی و عملی و سپس اولیاء و مربیان می توانند گام های مؤثر بردارند.
۴. میانه روی
اسلام بر میانه روی و عدم افراط و تفریط در هر موضوعی حتی در عبادات تأکید اساسی دارد؛ چرا که افراط سبب عدم نشاط و بی حوصلگی فرزند و تفریط سبب کوتاهی و عدم توجه به نماز و برنامه های عبادی می گردد. در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است که ایشان فرمودند: «اجتَهدتُ فی العبادَه و أنا شابُ فقالَ لی ابی یا بُنی دُونَ ما أراکَ تَصنع فانَ الله عَزَوجَل إذا احبُ عبدا رَضِیَ مِنهُ بالیَسیرِ؛ هنگامی که جوان بودم و در عبادت بسیار می کوشیدم، پدرم به من فرمود: کم تر از این اندازه عبادت کن؛ زیرا هنگامی که خداوند بنده ای را دوست بدارد با عبادت کم نیز از او راضی می شود. »
۵. پرهیز از سرزنش و مقایسه
علاوه برآن نباید هیچ گاه فرزندان را مورد سرزنش یا مقایسه با دیگران قرار داد. چه بسا مقایسه ی آنها سبب ضعف، خود کم بینی، عدم اعتماد به نفس یا حتی ترک عبادت گردد.
۶. آسان گیری
از دیگر راهکارها آسان گیری و عدم سخت گیری است. در ابتدای دعوت به نماز، سراغ مستحبات نرویم که باعث خستگی و ناراحتی فرزندان گردد، بلکه آرام آرام شروع به دعوت و آموزش نماییم؛ هنگامی که این آموزش برای فرزندان لذت بخش گردید بعد مستحبات را نیز در خلال واجبات بیان کنیم.
۷. رابطه عاطفی
والدین باید با فرزندان خویش رابطه ی عاطفی بر قرار نمایند، تا آنها جرأت اظهار نظر یا حتی پذیرش سخن آنها را داشته باشند؛ بی تردید اگر والدین با روحیه ی همراه با خشونت بخواهند فرزندان را به امری ترغیب کنند، نه تنها مورد پذیرش واقع نمی گردد چه بسا سخنان آنها گیرایی و پذیرش مطلوبی نیز نخواهد داشت.
۸. تشویق و ترغیب
از راه های دیگر جذب فرزندان به نماز تشویق و ترغیب است. تشویق و ترغیب زمانی اثر گذاری بیشتری خواهد داشت که به جا و مناسب باشد، تأثیر تشویق و ترغیب به اندازه ای اثر گذار است که می تواند زندگی اشخاص را دگرگون نماید. تشویق به دو شیوه بهتر است انجام گیرد : قبل از شروع عمل، که این نوع تشویق او را به عمل وا می دارد و دیگری بعد از عمل که سبب انگیزه بیشتر خواهد شد.
۹. آمادگی محیط
از دیگر راه های جذب فرزندان به نماز آمادگی محیط است. همان طور که قبل از برگزاری مراسم های خاص آن مکان را از لحاظ گوناگون آماده می کنند، برای برگزاری نماز که برنامه ی انسان ساز است، واادین نیز باید قبل از ورود به محیط و مکان نماز آن را آماده نمایند تا زمینه ی جذب بیشتر فراهم گردد، با ایجاد فضای معنوی، با ایجاد دکور زیبایی از نماز یا نصب کردن پوستر نماز در مکان مورد نظر سبب آمادگی آن محیط گردند.
۱۰. بیان داستان هایی از نماز
اصولا فرزندان و کودکان انس و تمایل بیشتری به خواندن یا شنیدن داستان دارند؛ تخیلات فرزندان و کودکان داستان ها را به عنوان واقعیت می پندارد پس بهتر است نکات دینی و مذهبی را به صورت داستان بیان نمود تا فرزندان از داستان ها درس بیاموزند.
۱۱. بیان آثار نماز
هر عملی آثار و نتایجی برجای می گذارد، نماز نیز به عنوان عملی که هر روز پنج مرتبه انجام می شود آثاری دارد. آثاری چون مهربانی، مورد رحمت و مغفرت قرار گرفتن، اجر و ثواب بردن، ایحاد برکت در زندگی و... و.
والدین باید فرزندان خویش را با فواید نماز آشنا سازند و از این طریق آن ها را به خواندن نماز متمایل سازند.
۱۲.نقش الگویی والدین
والدین به عنوان الگوهای عملی نقش بسیار مهمی در این زمینه دارند. هنگامی که فرزندان والدین خویش را ببینند که در انجام فریضه ی نماز پیش قدم هستند، سبب انگیزه ی آنها و همچنین اثر گذاری مثبت در آنها می گردد.
