وحدت یعنی: مسلمان بودن و ماندن نیازمند پرداخت هزینه است!
وحدت یعنی: مسلمان بودن و ماندن نیازمند پرداخت هزینه است!
آزاده ای که از روزهای اسارت می گفت، از نقشه های پلید و دشمنی های دنباله دار. از فرقه سازی به نام اسلام و به کام یهود داستان ها تعریف می کرد. از شیعه و سنی کردن جبهه و سودای جدایی این دو از هم. از روزهای سختی که زیر آفتاب داغ، کتک می خوردند اما در برابر خواسته های فرقه سازان تسلیم نمی شدند، نجوا می کرد.
می گفت: شیعه و سنی باوری مشترک دارند و آن خدا و قرآن و پیامبر است و این باور مهم برای آنهایی که دینشان را غرق در خرافه و دروغ کرده اند، سخت و گران آمده و به همین دلیل همواره در صدد نقشه کشیدن برای مسلمانان هستند تا آنها را از اریکه قدرت به زیر بکشند. اعتقاد به خاتم بودن پیامبر چیز ارزانی نیست که بتوان ارزان فروخت و همین مساله باعث شد که بهای پذیرش خاتم بودن پیامبر را مسلمانان با جنگ های فرسایشی پرداخت کنند و بدین ترتیب ثروت مسلمانان تاراج قوم لعن شده ابدی شود. آری مسلمان بودن و ماندن در این مسیر نیازمند پرداخت هزینه است.
وحدت یعنی یکی شدن و یا بهتر بگویم وحدت یعنی یکی بودن و همین کافی است چرا که برای ما مسلمانان دین مبین اسلام، چهارچوبی به محکمی قرآن دارد و هرچه غیر آن باشد صراطی جز صراط مستقیم خواهد بود.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ
اى کسانى که ایمان آورده اید! آنگونه که حق تقوا و پرهیزگارى است، از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و جز بر آیین اسلام از دنیا نروید.
(آل عمران/۱۰۲)
یا در آیه ای دیگر چنین می خوانیم:
وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَهٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
و همگى به ریسمان خدا [= قرآن، و هرگونه وسیله وحدت الهى]، چنگ زنید، وپراکنده نشوید. و نعمتِ (بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهاى شما، الفت برقرار ساخت، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبِ حفره اى از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد. این چنین، خداوند آیات خود را براى شما آشکار مى سازد. شاید هدایت شوید.
(آل عمران/۱۰۳)
آزاده‌ی عزیز من (عموی مهربانم) درس وحدت را بهتر از من که طعم قفس رانچشیده ام، آموخته است. او معتقد است مسلمانان در همه حال با هم اخوت و دوستی دارند و مبارزه ی همزمانشان با ظلم جهانی، تبیین کننده مسیر ابدی و دائمی شان است و شاهد استوارش همان آیات و براهین قرآنی است که مورد قبول همه مسلمین از آغاز تا پایان، بوده و هست.
