حذف عکس قرآن یا عمل به عکس قرآن، کدام شنیع تر است؟

 

حذف عکس قرآن یا عمل به عکس قرآن، کدام شنیع تر است؟

حذف شدن عکس قرآن کریم از کتاب دانش ­آموزان، قلب هر مسلمان معتقدی را به درد میر­آورد. مسلما وجود هر آنچه که دین و مذهب را در ذهن، تداعی می­کند؛ در تربیت دینی فرزندان ما مؤثر است و اگر در چنین اعمالی تعمد وجود داشته باشد؛ باید با فرد خاطی برخورد نمود و با اعتراض همگانی از تکرار این­گونه موارد جلوگیری کرد.

اما با دیدن انواع کیلیپ­ ها و پیام­هایی که این قبیل کارها را مورد شماتت قرار می­دهند؛ تأسفی عمیق همه­ی وجودم را فرا می­گیرد. سال­ها و سال­های متمادی است که سبک زندگی قرآنی آرام آرام از صفحه ­ی وجودمان پاک می­شود؛ ولی دریغ از یک عکس العمل همگانی. نمی­گویم بی­ تفاوت، ولی بسیار ساده از کنار آن می­گذریم و گاهی به اندک تذکری قناعت می­نماییم.

وقتی تجملات به گونه ­ای وارد زندگی ما می­شود که حتی گریبان قشر مذهبی را می­گیرد و گلوی طبقه ­ی ضعیف جامعه را می ­فشارد؛ آیه شریفه «أَهلَکت‌ُ مالًا لُبَداً: ‌(بلد-6) (هلاک‌ کردم ‌‌‌ ‌در‌ دنیا مالی‌ انبوه‌ و بسیار)را از زندگی محو کرده ­ایم. اما کسی غیرتش به جوش نمی ­آید و فریاد وا قرآنا سر نمی­دهد.

وقتی از کوچکترین خیری در حق دیگران دریغ کردیم آیه شریفه‌ی «وَ یَمْنَعُونَ‌ الْمَاعُونَ‌«(ماعون-7)(و از دادن وسائل کمکی ناچیز (منزل که معمولاً همسایگان به یکدیگر به عاریه و امانت می‌دهند) خودداری می‌کنند و (از یاری و کمک به مردمان) دریغ می‌ورزند.) را نادیده گرفته­ایم. در هر کمکی به دیگران در وهله‌ی اول میزان بازدهی برای خودمان را می­سنجیم و اگر سودی عایدمان نشود کار را عبث و بیهوده می ­پنداریم و از انجام آن دریغ می­ورزیم. صدقه دادن ما و حتی احداث مراکز خیریه هم رنگ و بوی تجارت به خود گرفته است.

وقتی در خرید و فروشمان و در کارهایی که بر عهده گرفتیم؛ کم­کاری کردیم به عتاب خدا درقرآن که می­فرماید:« ویل للمطففین الذین إ ذا اکتالوا على الناس یستوفون و إ ذا کالوهم اءو وزنوهم یخسرون»  (مطففین-1تا3) (واى بر کمفروشان .2 – آنـهـا کـه وقـتـى بـراى خـود کـیـل مـى کـنـنـد حـق خـود را بـه طـور کامل مى گیرند.  اما هنگامى که مى­خواهند براى دیگران کیل یا وزن کنند کم مى­ گذارند!) بی ­توجهی کرده ­ایم و وجدان­مان هم به درد نمی ­آید. به راحتی حق الناس را وارد معاش خود و خانواد­ه ­مان می­کنیم اما دریغ از یک اظهار تأسف همگانی.

وقتی بی­ محابا اسراف می­کنیم و مواد قابل استفاده را به راحتی از بین می­ بریم، وقتی مسخره کردن دیگران و غیبت پشت سر هم ­نوعانمان، نقل مجالس­مان می­ شود؛ وقتی در نمازمان سهل­ انگاریم و در پرداخت زکات و خمس بی­ مبالات؛ وقتی ریا و تبرج راهی برای ارتزاقمان می­شود؛ وقتی تکاثر و فخر فروشی و غرور و تکبر را سرلوحه­ زندگی قرار می­دهیم و….

و هزاران نمونه از این اعمال که وارد سبک زندگی­مان شده و با قرآن بیگانه است و ذکر همه‌ی آن­ها مثنوی هفت من کاغذ می­شود؛ اما فریاد اعتراضمان گوش فلک را کر نکرده است. حذف عکس قرآن و نام شهدا از مقابل دیدگان، عملی غیر قابل اغماض است اما حذف مفهوم قرآن و تبدیل سبک زندگی  به عکس آنچه در معارف این کتاب آسمانی آمده، به مراتب شنیع ­تر و قابل تأمل ­تر است.

 

آزاده ابراهیمی فخاری

لینک مطلب در ندای اصفهان