ایثار و نذر، درسی از سرور زنان عالم
ایثار و نذر، درسی از سرور زنان عالم
زندگی گاه همراه شادی است و مورد رضایت ما و گاه آنقدر ما را با مشکلات درون و بیرون خانواده درگیر می کند که نفسگیر می شود. حال مسائل اجتماعی را هم که اضافه کنیم دیگر راه نفس را می بندد. مریضی، فقر، مصیبت، دشمنی، خیانت و…
اما اینکه ما چقدر یاد گرفته ایم با چنین اتفاقات سخت که اغلب هم غیر منتظره هستند روبرو شویم و اینکه چقدر توان مدیریت برای رفع و حل این نوع مشکلات داریم خود امری قابل توجه است.
برخی از افراد ترجیح می دهند از راههایی که آموخته اند و تجربه هایی که کسب نموده اند برای حل مشکل قدم بردارند.
اگر ما بخواهیم با این عمر کوتاه به دنبال تجربه این و آن برویم و گاه مثل همانها با در بسته روبرو شویم، قطعا با اینطور دویدنها و تلاشها جز حسرت به روزهای از دست رفته چیزی عایدمان نمی شود.
اینجاست که باید چاره ای اندیشید و دنبال یک برنامه کامل بود که از هر حیث جامع باشد، تا مبادا میانه راه سردرگم و انگشت به دهان کاسه ی چه کنم چه کنم به دست گیریم.
حال باید دید دین مبین اسلام که کاملترین دین است برای این روزهای سخت من و شما چه پیشنهادی می دهد.
امروز لابلای کتابها جستجو کردم و کمی دقیق تر نگاهی به زندگی کوتاه اما پر فراز و نشیب زنی زدم که او را سید النساء العالمین (علیه السلام) می خوانند یعنی سرور و بزرگ همه زنان عالم. او که همسر مردیست که وصی خداست.
این دو بزرگوار یعنی فاطمه و علی علیهما السلام روزی با بحرانی روبرو می شوند و آن بیماری فرزندان است. خیلی از والدین در این مواقع رفتارهایی دارند که مناسب نیست، اما رفتار این دو بزرگوار در آن شرایط بحرانی درسی بزرگ برای امروز و فردای ماست.
با شدت گرفتن بیماری فرزندان هر دو نذر می کنند که سه روز روزه بگیرند و هرشب نانی که برای افطار آماده می کنند و خود از همه بیشتر به آن نیاز دارند را به فقیر و اسیر و مسکین می دهند
نکته مهم این ماجرا این است که راه حل بسیاری از گرفتاری های ما همین توسل است.
با توسل و نذر است که می توان بر مشکلات و فتنه های سخت و سهمگین این روزگار پیروز شد. علاوه بر این، نکته مهم دیگری که این جریان برای ما بازگو می کند دستگیری از دیگران است.
مشکلات ما وقتی برطرف می شود و درها به سوی ما گشوده می گردند که قدمی هر چند کوچک برای رفع نیاز و حل مشکل دیگران برداریم.
زندگی این روزها به اندازه خودش مشکلات دارد ولی چه خوب است برای حل هر مشکل دو راه پیش رو را انتخاب کنیم و با توسل و توکل به درگاه خداوند از امتحانات الهی سربلند بیرون آییم.
یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یخَافُونَ یَوْمًا کاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا(7)
وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا(8) (سوره انسان)
آنها به نذر خود وفا مى کنند و از روزى که عذابش گسترده است مى ترسند.
و غذاى (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسکین و یتیم و اسیر مى دهند
.
