زن؛ اشتغال یا انزوا ؟!

 

زن؛ اشتغال یا انزوا ؟!

یکی از اموری که در رابطه با زنان،  بسیار مورد بحث و بررسی قرار می گیرد مسأله ی اشتغال زنان است. در این رابطه برخی نگاه افراطی داشته و به زن اجازه اشتغال در هر حیطه و با هر شرایطی را می دهند و او را در انتخاب شغل و فعالیت، آزادِ مطلق تصور می کنند. برخی نیز از آن طرف بام افتاده و مشغول شدن زن به هر نوع فعالیتی را بر خلاف وظیفه ی او می دانند و همواره  در مسیر اشتغال زنان سنگ اندازی می کنند.

اما دیدگاه اعتدالی اسلام بر هر دو نظر فوق خط بطلان کشیده و برای زن وظایف و مسئولیت هایی را تعریف می نماید.

مهمترین وظیفه در نگاه اسلام برای یک زن، تربیت فرزند و حفظ خانواده است، اگر زن توانایی انجام این وظایف را به خوبی داشته باشد می تواند و بلکه گاهی حتی لازم است که  در سایر فعالیت ها نیز شرکت نماید.

اگر بخواهیم خانواده را همچون بنایی فرض نماییم، ستون اصلی و محور مهم و زیر بنایی آن، وجود زن است. در واقع اصل خانواده و پابرجا بودن آن به زن برمی گردد و به همین دلیل است که دشمنان وقتی قصد داشته باشند، خانواده را مورد تهاجم قرار دهند سراغ ریشه ی اصلی آن یعنی زن می روند؛ چراکه با تزلزل زن، خانواده و حتی جامعه متزلزل می شود.

این حجم از تأثیرگذاری زن در خانه و جامعه می تواند اهمیت او و کاری که انجام می دهد را روشن نماید.

مهمترین وظیفه برای زن، سرپا نگهداشتن کانوان خانواده است حال باید دید اشتغال زنان چه تأثیر مثبت یا منفی بر روی این مسأله دارد؟

با توجه به شرایط مختلف زندگی و همچنین ویژگی ها و توانایی ها و استعدادهای متفاوتی که بانوان دارند، نمی توان نسخه ی واحدی برای حضور در اجتماع یا عدم حضور آنان پیچید.

برخی از زنان توانایی لازم در اداره خانه و تربیت همسر و فرزند داری را دارا می باشند و در کنار آن نیز واجد پتانسیل لازم برای کار و درس و آموزش هستند و نه تنها شغل و کار آنها را از وظایف اصلی شان دور نمی کند؛ بلکه در موفقیت بیشتر آنان در زندگی نیز تأثیرگذار است؛ اما بالعکس برخی دیگر ممکن است توانایی مدیریت زمان و برنامه ها را نداشته باشند و اگر بخواهند برای حضور پررنگی در اجتماع برنامه ریزی کنند، مجبورند از رنگ و لعاب حضورشان در خانه بکاهند و همین امر منجر به آسیب رساندن به فرزندان و اساس خانواده شود.

امروزه برخی از زنان جامعه ی ما به فعالیت ها و شغل هایی مشغولند که با هویت زنانه آنها فاصله دارد و علاوه بر این، نوع شغل و زمان و شرایط آن منجر می شود که وظیفه اصلی کدبانویی بانوان تحت الشعاع قرار گیرد؛ قطعا وجود چنین فعالیت هایی برای خانواده و اجتماع مضر است.

از جمله وظایف مهم یک زن در خانواده وظیفه ی مادری است. مادر بودن در نگاه آموزه های اسلام جایگاه رفیعی دارد و به دلیل تأثیرگذاری عمیق وجود مادر بر فرزندان، اسلام بر فعالیت هایی صحّه می گذارد که تأثیر نامطلوبی بر این قضیه نداشته باشد.

خرج عواطف و بذل محبت و پرورش فرزندان به گونه ای که بدون احساس ذلت و حقارت بار بیایند و همواره عزت نفس داشته باشند، از مهمترین فاکتورهای لازم در تربیت است.

برخی از شغل ها در ایجاد حس محبت مادر به فرزند و وظیفه شناسی او تأثیر مثبتی دارند اما بالعکس برخی از فعالیت ها به گونه ای است که زن را بی رحم نموده و از عواطف او می کاهد؛ لذا باید به ویژگی شغل ها و تأثیرات روحی آنها توجه نمود تا منجر به آسیب رسانی نشود.

نیاز فرزند به مادر و مخصوصا به بذل عواطف و محبتش در دوران تولد و کودکی بسیار بیشتر از سایر دورانهاست بنابراین اگر مادران قصد انجام فعالیت های دیگری را دارند، حداقل فعالیت ها را به دورانی غیر از نوزادی و کودکی فرزندانشان معطوف نمایند؛ چراکه در این دوران طلایی هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند جای مادر و محبتش را بگیرد.

برخی از مادران فکر می کنند با کار و دارا بودن شغل می توانند بخشی از مشکلات اقتصادی را حل کنند و مسیر زندگی خود و فرزندانشان را هموار نمایند؛ اما باید دقت کرد که شاید کار مادران بتواند باری از دوش خانواده ها بردارد و مشکلات اقتصادی را کمی کم رنگ نماید؛ اما در عوض  به دلیل حذف فرصت لازم برای بذل عواطف در خانواده ها، مشکلات عدیده ی دیگری را فراهم خواهد آورد.

عده ای از زنان شاغل نیز به دلیل مشغولیت های زیاد ترجیح می دهند از مادرشدن خودداری نمایند و فرزندآوری را به دلیل وجود شغل به تعویق می اندازند، باید دقت کرد که این مسأله نیز بر خلاف طبیعت زنانه است و باید ازآن اجتناب نمود.

 از نگاه اسلام حذف نقش زن در خانوده به خاطر حضورش در اجتماع و یا حذف نقش زن در اجتماع به خاطر حضورش در خانواده هر دو اشتباه است، بلکه زنان باید با در نظر گرفتن اولویت نقش مادری و همسری به فعالیت های اجتماعی متناسب با شأن و شخصیت زنانه شان بپردازند.

باید قبول کنیم که برخی از شغل ها متناسب با ساختار وجودی زن نیست؛ پس دلیلی ندارد که زنان ما بخواهند به بهانه حضور زن در اجتماع، تن به کاری دهند که بر خلاف طبیعتشان است.

زنان باید در انتخاب شغل در جامعه به باید‌ها و نبایدهای آن پایبند باشند.  بحث رعایت حریم محرم و نامحرم و پرهیز از اختلاط و تأکید بر نقش‌های همسری و مادری به گونه‌ای که فرزندان، آسیب نبینند از جمله موارد قابل توجه در این قضیه است.

ویژگی های روحی و جسمی و لطافت زنانه و طبع با احساس بانوان با وظیفه ی فرزند پروری و همسرداری آنان متناسب است.

برخی از شغل ها منجر می شود که زنان فرصت لازم برای فرزندان را نداشته باشند و این وظیفه ی مهم به دست پرستار، کلاس، تلویزیون و ... سپرده می شود؛ حال باید دید کدام یک از این امور می تواند جای مادر را بگیرد؟!

 

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

 

بعضی چیزها معرفت انسان را بالا می برد؛ مثل زیارت عاشورا

 

 

بعضی چیزها معرفت انسان را بالا می برد؛ مثل زیارت عاشورا

بارها شنیده ایم که می گویند آدم ها متناسب با میزان معرفتشان عمل می کنند؛ بعضی از چیزها معرفت انسان را بالا می برد. انگار آدم را وارد دنیای جدیدی می کند درست مثل زیارت عاشورا؛ وقتی می خوانی غرق می شوی؛ حتی اگر به سیاست هم علاقمند نباشی بازهم با خواندن زیارت عاشورا نمی توانی از معرفت سیاسی اش بی بهره بمانی. نمی توانی بپذیری که بنای این کلام عجیب، صرفا نفرین و یا حمد و ثنای آدمهای هزار و چهار صد سال پیش باشد؟

چه حکمتی است در سفارش به خواندن این زیارت؟ چه سرّی است در یادآوری بزرگترین فاجعه بشریت؟ واژه الی الابد که بعد ازسلام و صلوات ها و لعن و نفرین ها آمده است انگار تکرار تاریخ را فریاد می زند.

برائت از کدام خط فکری ما را تا ابد بیمه می کند؟

خط فکری ابوموسی اشعری چه بر سر اسلام آورده که تا روز قیامت باید حواسمان جمعش باشد؟! آوردن نام کسی که در عاشورا حضور نداشته ما را مجبور می کند کمی از عاشورا به عقب برگردیم و به این فکر کنیم که ابوسفیان چرا مورد لعن قرار می‌گیرد؟

ابوسفیان مسلمان است! قرآن می خواند! پیامبر او را به ماموریت می فرستد! با مال و جانش به اسلام خدمت می کند! او سردار سپاه اسلام می شود! او یک جانباز است! اما در اسلامِ او اهل البیت جایی ندارند!

اسلام ابوسفیانی، اسلامی با مدل خاصی از جنس خودش است، اسلام گزینشی! نکند اسلام بدون نماز، اسلام بدون حجاب، اسلام بدون فقه و یا حتی اسلام بدون سیاست هم همینگونه باشد!

اسلام ابوسفیانی اسلام با نفاق است، اسلام با منفعت و یا شاید اسلام با اختلاس. اسلامی که صاحبانش رونق کسب خویش را در بیچارگی دیگران می دانند و اخلاقیات در این اسلام فدا می شوند، دین داری نامتوازن و التزام صرفا به پاره ای از دین مطرح می شود.

اسلام ابوسفیانی فریاد علمایی است که در کِسوت عالِمی به مذمت سکوت علمای کوفه می پردازند در حالی که خود اهل سکوتند.

 

زهرا ابراهیمی 

لینک مطلب در صاحب نیوز

 

خرج کردن از جیب زنان چادری

به گزارش خبرگزاری«حوزه» از اصفهان، تبلیغات و ارائه طرح های تبلیغاتی علاوه بر این که با هدف جذب مخاطب و مشتری صورت می گیرد، تاثیر به سزایی در القای تفکر و سبک زندگی در جامعه دارد، همچنین تبلیغات می تواند به فکر افراد یک جامعه، جهت بدهد و تلاش کند سبک زندگی خاصی را بین مخاطبان خود را رواج دهد.

طراحی پوستر و تبلیغ آن در جامعه، می‌تواند ذهن مخاطبان را دستکاری کرده و با برچسب زدن به یک قشر از جامعه، آنان را به گونه ای خاص معرفی و نمایان کند.

پوستر برگزاری کارگاه مهارت های چندهمسری که اخیرا در فضای مجازی به طور گسترده منتشر شد، دارای لایه های پنهانی است که در این گزارش به آن می پردازیم.

 حضور یک مرد با چفیه و همسران این مرد با پوشش چادر و چهره های خندان و شاداب حکایت از این دارد که زنان چادری نسبت به سایر زنان برای چند همسری آمادگی بیشتری دارند و لاجرم آنان انتخاب شده‌اند و آنان تنها ایفا کننده این نقش می توانند باشند،  به طوری که این طراحی چه مغرضانه  و چه نا آگاهانه، باعث موضع گیری و خشم زنان چادری جامعه، نسبت به این پوستر و کارگاه شده است.

این پوستر با طراحی و ارائه تصویری از زنان چادری در نقش چند همسری برای یک مرد که او هم، چفیه ای که به گردن دارد، تصویری مخدوش از زنان چادری و همچنین مردان بسیجی را نمایان می کند.

پوستر کارگاه مهارت های چند همسری تلاش می کند با ارائه تصویری مغرضانه و با احتمال ضعیف، ناآگاهانه؛ تمایل بیشتر زنان چادری برای چند همسری را نشان دهد؛ چرا که اگر غیر از این بود، باید در میان زنان این پوستر، زنی با پوشش غیر از چادر نیز به چشم می خورد.

کاملا واضح است که صاحبان آگهی و پوستر می کوشند برای اعتبار بخشیدن به اهداف خود از ارزش‌های یک جامعه کمک بگیرند و با استفاده ابزاری از فرهنگ، ارزش‌ها و هنجارهای مورد پسند آن جامعه، اهداف پنهانی و طراحی شده خود را به خورد مردم بدهند و این در حالی است که محققان انتقادی، تبلیغات را به عنوان بازتاب ایدئولوژی غالب، از جامعه ای که آنها را تولید می کند؛ می دانند؛ بنابراین نشان دادن زنان چادری در این پوستر می خواهد گفتمان و ابزار فرهنگی زنان چادری را اینگونه معرفی کند که تنها آنان، برای چند همسری آمادگی دارند و این یعنی «فناسازی نمادین زنان چادری»!

قرار دادن گروه های مذهبی و غیرمذهبی در مقابل هم

«زهرا ابراهیمی» در این خصوص معتقد است: این کارگاه و این پوستر آسیب زاست، چون پتانسیل و بستر لازم برای این مسئله در جامعه وجود ندارد.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی ادامه داد: هدف این کارگاه ها تشویق کردن به مساله تعدد زوجات است، در حالی که شرایط لازم در تعدد را مدنظر قرار نمی دهند و من شخصا با این نوع تبلیغات مخالفم.

 وی با بیان اینکه عدالت مرد، شرط مهم چند همسری است، تصریح کرد: این شرط آن چنان سخت است که می توان گفت برای مردان امروز با این همه مشکلات، محال است مگر اینکه این کارگاه ها، به دستگاه عدالت سنج مجهز باشند.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی افزود: این نوع تبلیغات، گروه های مذهبی و غیرمذهبی را مقابل هم قرار می دهد و نفرت  از دین را در جامعه ایجاد و زیاد می کند.

وی با اشاره به اینکه برگزار کنندگان این کارگاه ها، تعدد زوجات را یک امر دینی می دانند، لاجرم برای تبلیغ آن، از نمادهای دینی استفاده کرده اند متذکر شد: چادر نماد دینی برای یک زن مسلمان است و گویا آنان به این نتیجه رسیده اند که زنان کمتر محجبه، زیر بار قانون تعدد زوجات نمی روند و زنان محجبه و چادری راحت تر زیر بار قوانین دینی می روند و همین امر است که باعث می شود دو گروه را روبروی هم قرار دهند.

ابراهیمی با بیان اینکه به نظر می رسد طراحی این پوستر می ‌خواهد اینطور وانمود کند که زنان محجبه لزوما پایبند به قوانین دینی هستند و زنان کم حجاب، مقید به امور دین نیستند، تصریح کرد: آنان در طراحی این پوستر به نوعی از چادر برای رسیدن به تمتعات خودشان بهره می برند و نکته جالب دیگر این پوستر، لبخندها و شادابی در تصویر است که به نوعی اعلام رضایت و خوشحالی زن و مرد و بچه ها از این مساله را نمایان می کند.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی ابراز داشت: می‌توان از این پوستر اینگونه برداشت کرد که زنان چادری از این نوع ازدواج، احساس رضایت دارند و چون تعدد زوجات امر حساسیت برانگیزی هست، نشان دادن همه  طیف های جامعه در این پوستر باعث می‌شده که زنان کم حجاب جامعه بر علیه این قانون جبهه گیری کنند، در واقع کسی که این پوستر را طراحی کرده  از ترس اعتراض زنان، این مساله را در زنان مححبه منحصر کرده تا بازتاب اجتماعی_ اعتراضی کمتری داشته باشد.

 وی ادامه داد: هدف از طراحی خاص این پوستر، این بوده که لااقل بی حجاب ها اعتراضی نکنند و به خیال خودشان، زنان باحجاب که معتقدتر هستند، راحت تر این حکم را می پذیرند و اعتراض نمی کنند؛ غافل از اینکه این طرف گود، زنان با حجابی هستند که در عین دارا بودن حجاب، اهل علم و دانش هستند و دیگر مثل قبل سرشان کلاه نمی رود.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی تاکید کرد: طراحی این پوستر نشان می دهد، نسبت به سواد و آگاهی زن محجبه امروز بی اطلاعی وجود دارد و فکر می کنند هنوز مثل گذشته زنان با حجاب لزوما سر به زیر و حرف گوش کن مطلق هستند، در حالی که اینطور نیست، خلاصه اینکه دیواری کوتاه تر از زن محجبه پیدا نکرده اند.

بر هم زدن آرامش روانی جامعه

اکبر نصراللهی، رئیس دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه هم با بیان اینکه برخی کنشگران سیاسی، فرهنگی و اجتماعی برای رسیدن به اهداف‌شان با استفاده از تاکتیک موازی‌سازی، سوژه‌های خاصی را تولید و آنها را در زمانی که منافع‌شان اقتضا کند، به جامعه پمپاژ می‌کنند، می گوید: اهداف پیچیده و مرموزی پشت سر انتشار برخی سوژه‌هاست؛ سوژه‌هایی که حد و اندازه واقعی و به اصطلاح ارزش خبری ندارند به مسئله اول کشور بدل می‌شوند.

رئیس دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه گفت: موضوعات فرعی و انحرافی مثل موجی می‌آید، امنیت روحی و روانی مردم را به خطر می‌اندازد، احساسات مردم را تحریک می‌کند، نظر مردم را از موضوع اصلی منحرف می‌سازد و بعد تمام می‌شود.

وی اضافه کرد: کارگاه چندهمسری و پوستر آن یکی از این موضوعاتی است که  با هر هدفی صورت گرفته باشد، احساسات مردم و به ویژه زنان را در معرض چالش قرار داده است و به دو بخش از جامعه تعرض  و ظلم شده است؛ بخشی از این جامعه، زنان هستند و با توجه به استفاده از نماد چفیه، بخشی دیگر افراد متدین و بسیجی.

نصرالهی یادآور شد: این پوستر با استفاده از خانم‌های محجبه خندان و آقایی که ریش و چفیه دارد، به گونه ای طراحی شده است  که انگار فقط این افراد دنبال چند همسری هستند؛ نه افراد متدین و مذهبی که چفیه دارند این تفکر را می‌پسندند و نه خانم‌های محجبه و چادری از ماجرا استقبال می‌کنند و بی تردید برخی از خانم‌ها  اگر مخالف هم نباشند، به این اندازه از مسئله استقبال نمی‌کنند.

آیا به واقع چند همسری نیاز جامعه است؟

معصومه ظهیری، معاون فرهنگی تبلیغی حوزه های علمیه خواهران کشور نیز این پوستر را با وجود تصویر مرد و زن ها با طراحی خاص دارای سوگیری دانست و تصریح کرد: این پوستر، القای خاص دارد و اصل پوستر، ترکیب چند عکس نوشته بوده و در سال انتخابات غرض خاصی را دنبال می کند و نوشته نهفته ای دارد، بدین ترتیب که نوشته زیر پوستر، اعلام یک نشست و همایش، برای توجیه و نیاز به چند همسری در جامعه است.

معاون فرهنگی تبلیغی حوزه های علمیه خواهران کشور ادامه داد: آیا به واقع چند همسری نیاز جامعه است و چه راه حل هایی برای تسهیل ازدواج بهنگام، آگاهانه، آسان و پایدار فراهم شده که اکنون دنبال چند همسری که مخالف نظر صریح رهبر معظم انقلاب است را نشر می‌دهند!

وی ادامه داد: این کارگاه و پوستر آن، به جامعه زنان و خانواده و جامعه ایرانی توهین کرده، حتی اگر پوشش زنان جور دیگری بود، اصل و ایده اولیه برگزاری کارگاه، زیر سوال هست.

ظهیری هدف از برگزاری چنین کارگاه هایی را دوقطبی سازی جامعه دانست و افزود: آنان این تیپ چند همسری را نمایه و نماد کردند، ولی اصل این نیست، بلکه هدف در آستانه انتخابات دوقطبی سازی سیاسی و تضعیف است، ولی از هر جناح و طیفی که چنین هدفی را دنبال کنند، سوراخ دعا را گم کرده اند.

 

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در خبرگزاری حوزه

 

آغازهای زیبا، پایان های وحشتناک، انسان ها در ارتباط با یکدیگر چه خطاهایی مرتکب می شوند؟

 

 

آغازهای زیبا، پایان های وحشتناک، انسان ها در ارتباط با یکدیگر چه خطاهایی مرتکب می شوند؟

عشق با اتصال آمیخته می شود.آدم ها، جنجال‌ها به پا می‌کنند تا به یکدیگر برسند.عاشق می شوند و تمام تقلای خویش را در جهت ابراز عشق به کار می‌گیرند. فکر می‌کنند فوت و فن عاشقی را خوب بلدند. هر چه فدایت شوم و قربانت گردم و از این آداب عشاق می‌دانند در مسیر دوست خرجش می‌کنند. انگار در پروسه عشق، ادبیات آدم ها نیز متحول می شود. استعداد کلام و قدرت بیان عجیبی پیدا می‌کنند. به راحتی می‌توانند موسی وار کلمات بی جان را با یک حرکت تبدیل به واژه ای جاندار نمایند و معجزه‌ای جدید در عشقشان خلق کنند. اصطلاح بهار عاشقی،  توصیف مناسبی برای بیان این شیدایی است.

اما خدا نکند بهار دوستی هایشان، خزان شود.آن وقت است که تمام آنچه را بلد بودند فراموش می کنند. اصلا انگار بویی از عشق که نه، بویی از انسانیت نبرده اند.هر چه بینشان بوده برملا می سازند و یکدیگر را رسوای زمانه می کنند. از ادبیاتی که تنها واژه های محبت آمیز خلق می شد، حالا فقط تهمت‌ها و فحش ها و ناسزاها سرازیر می شود. برچسبی نیست که به یکدیگر نزنند و ملاحظه ای نیست که در کار یکدیگر کنند.

اینها را فقط به عنوان مقدمه آوردیم تا حرف اصل کاریمان را بزنیم. ما آدم ها در اتمامِ رابطه ها منصف نیستیم. انصافِ انتها، همچون اخلاقِ ابتدا دارای اهمیت است. سرانجام ها همچون سرآغاز ها نیازمند احترامند .

تاوان پایان های بی اخلاق را نه شخص روبرو، بلکه خود ما می‌پردازیم.چرا که بی اخلاقی در انتهای کار، نوعی توهین به ابتدا و آغاز کار است، آغازی که ما انتخابگر آن بوده ایم.

دو دوست، دو همسایه، دو همکار تا وقتی که در میدان یکدیگر بازی می‌کنند همبازی اند، اما کافیست پایشان را از دایره ی این میدان کمی آن طرف‌تر بگذارند،  ناگهان تبدیل به دشمنی می شوند که تشنه به خونشان می شویم. ما آدم ها حافظه تاریخی مان در عواطف دوستانه بسیار ضعیف است. محبت‌های بذل شده در زمان صلح را فراموش می کنیم و تنها به بذر کینه های پاشیده شده در زمان جنگ می‌اندیشیم. ما آدمها پایان قشنگی از یکدیگر نمی سازیم .

گاهی باید یک ساعتی دور از اغیار نشست و به آغازها فکر کرد و به چرایی پایان های بی اخلاق. باید به خاطر سپرد که همان خداوندی که نظاره گر آغازهای همراه با محبت ماست حاضر و ناظر پایان های بیرحمانه مان  نیز هست. خداوند در کتاب خویش در آیات طلاق به مردان سفارش می‌کند که یا به طرز شایسته‌ای زنان را نگاه دارید و آشتی کنید و یا آنها را به طرز پسندیده‌ای رهاسازید.(1)

گویا اهمیت رعایت اخلاق در پایان هر کار کمتر از آغازآن نیست.تمام کردن های غیرمنصفانه نشان از عدم تناسب روحی انسان دارد. آیا وقت تعادل نرسیده است؟!

۱. سوره بقره آیه ۲۳۱

 

 

زهرا ابراهیمی 

لینک مطلب در صاحب نیوز

 

واجبی که به فراموشی سپرده شد!، خواب متولیان فرهنگی به چه قیمت؟

 

 

 

 

واجبی که به فراموشی سپرده شد!/ خواب متولیان فرهنگی به چه قیمت؟

امربه معروف و نهی ازمنکر از فروعات دین به شمارمی روند که البته از اصلی ترین واجباتی هستند که تاکید فراوان برآن شده است و تحکم و استواری یک جامعه اسلامی برآن متوقف میباشد.

معروف در لغت به معنای شناخته شده و منکر به معنای ناشناخته میباشد که این دو واژه به ترتیب به معنای نیکی و بدی است.معروف به اعمال نیک ازطرف عمل‌کننده و منکر به کار ناپسندی میگویند که فرد انجام میدهد و باید آنرا ترک کند.

برخی معتقدند امر به معروف ونهی از منکر سبب دخالت در زندگی شخصی افراد است و مانع انجام اعمال وکارهای مورد علاقه ی آنان میگردد و معتقدان به این حرف آمران و ناهیان(امرکننده به معروف و نهی کننده از منکر)را دخالت کننده میدانند، درصورتی که قضیه کاملا برعکس میباشد چرا که این واجب موکد از ابتدای ورود اسلام و پایه گذاری آن وجود داشته و پیامبران و ائمه(ع) عمل کننده ی به آن بوده اند و قطعا اگر دخالت نامیده میشد معصومین(ع) هرگز آن را انجام نمیدادند پس راهی برای انکار آن وجود ندارد از طرفی دیگر این امر ونهی از نکاتی است که قرآن کریم به طور صریح و واضح آن را تاکید میکند همان کتابی که پایه و اصول دین و نازل شده از سوی خداوند تعالی است.

البته هرشخصی را نمیتوان آمر و ناهی نامید چرا که این واجب نیز مانند سایر واجبات شرایط و اصول خاصی را میطلبد از جمله اینکه؛ فرد آمر وناهی باید عامل باشد و این بدین معناست که خود نیز به امر و نهی ایی که میکند عمل کند چرا که در غیر این صورت هرگز تاثیری نخواهد داشت. مانند زمانی که زنی فرزند خود را نزد حضرت علی(ع) آورد و ازحضرت خواست که او را از خوردن خرمای زیاد نهی کند حضرت فرمودند: فردا بیا! فردا که زن فرزندش را آورد حضرت به او فرمود خرمای زیاد نخور…زن باتعجب گفت چرا دیروز اورا نهی نکردید امام گفتند چون دیروز خود خرما خورده بودم! و چه زیباست این عمل امیرالمؤمنین(ع) زمانی که کاری را خود انجام داده اند دیگری را ازآن نهی نمیکنند و چه زیباتر اگر مانیز اینگونه باشیم.

از طرف دیگر امربه معروف و نهی از منکر همیشه از طریق زبان وبه طور مستقیم صورت نمیگیرد بلکه گاهی میتوان با رفتار وحالاتی در چهره به صورت غیر مستقیم مقصود خود را به طرف مقابل فهماند که کارش اشتباه است مانند ترش رویی و اخم کردن و… و یا اینکه با انجام دادن کار نیکی (مانند صدقه دادن)دیگری را به آن کار دعوت کرد و زمانی که زبان و حالات و رفتار جوابگو نیستند گفته شده میتوان از زور استفاده کرد که این اهمیت وافر و فراوان این واجب را تاکید میکند.

هم چنین فرد آمر و ناهی باید با حفظ جان و مال و ناموس خود دست به این عمل بزند زیرا درصورتی که جان و مال او در معرض خطر قرار گیرد این عمل از او سلب میگردد.

باید دانست و متوجه تاثیر این عمل واجب بر جامعه و به ویژه جامعه ی امروزی بود چرا که هرلحظه جامعه از سمت و سویی تهدید میگردد و امر به معروف و نهی از منکر میتواند تاثیر به سزایی در پیشبرد جامعه داشته باشد.

 

افسانه مرادی

لینک مطلب در اصفهان شرق