ظلم به طبیعت

 

 

ظلم به طبیعت، نتیجه فراموش کردن وظیفه امانتداری از انسان ها خودراضی است

به گزارش صاحب نیوز؛ دین اسلام کامل ترین توصیه ها را برای حفاظت از محیط زیست دارد و تمامی جنبه های انسانی را در ارتباطی هماهنگ و موزون با مسیر الهی، در قرآن کریم به تصویر کشیده است و انسان را متوجه آن می کنند از محیطی که در آن زندگی می کند حفاظت کند. دین مبین اسلام مشحون از توصیه های حفاظت از آنچه که خدا خلق کرده است، می باشد و این به مفهوم حفاظت از زیست گاه مخلوقات یا همان حفاظت از محیط زیست است.

زهرا ابراهیمی در گفتگو با خبرنگار صاحب نیوز؛ در خصوص جایگاه و اهمیت محیط زیست از منظر دین اسلام اظهار کرد: در جهان بینی دینی، هر آنچه در نظام خلقت وجود دارد هدفمند است، طبیعت و متعلقات آن همه و همه در خدمت انسان است و انسان برای خدمت و بندگی خدا آفریده شده است.

کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه نگاه توحیدی به گونه ای است که تنها به ظواهر امر توجه نمی کند، بلکه برای هر امری باطنی قائل است و تفسیری معنوی از آن ارائه می دهد تصریح کرد: طبیعت در نگاه توحیدی تنها به ظاهر گل و گیاه، آب و خاک، دشت و کوه و بیابان خلاصه نمی شود، بلکه برای این امور، باطنی قائل شده و معتقد است که فلسفه و هدفی متعالی در خلقتشان نهفته است.

عضو گروه نویسندگی صریر ادامه داد: از جمله ویژگی های طبیعت در نظام توحیدی، وجود هماهنگی بین اجزاء آن است، در این دیدگاه، همه چیز در بستر طبیعت به شکلی هماهنگ و منسجم سرجای خود قرار گرفته و از نظمی منطقی برخوردار است، اما وقتی انسان حریص به دامن طبیعت چنگ می زند و به آن دست درازی می کند این نظم منطقی را برهم زده و بحران محیط زیست را به ارمغان می آورد.

ابراهیمی تاکید کرد: اگرچه این جهان برای خدمت به انسان خلق شده و به عنوان ابزاری در جهت بندگی بهتر برای او تعیین شده است، اما درعین حال در آموزه های دینی، انسان به توجه و دقت و تامل و تدبر در طبیعت جزئی از آفرینش جهان هستی است نیز دعوت شده تا از این طریق بتواند به خالق طبیعت نزدیک تر شده و او را بهتر بشناسد. بنابراین از مهمترین فواید طبیعت در نگاه دین، کمک به شناخت خداوند است؛

وی افزود: خداوند در قرآن می فرماید«أَ فَلا یَنْظُرُونَ إِلَی اْلإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ وَ إِلَی السَّماءِ کَیْفَ رُفِعَتْ وَ إِلَی الْجِبالِ کَیْفَ نُصِبَتْ وَ إِلَی اْلأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ فَذَکِّرْ إِنَّما أَنْتَ ممُذَکِّر» در این آیات نورانی متذکر شدن و یادآوری به انسان، از اهداف خلقت طبیعت برشمرده شده است.

این کارشناس با بیان اینکه خداوند از ما خواسته است که به طبیعت نگاه امانت گونه داشته باشیم افزود: وقتی انسان چیزی را امانت بداند همواره نگران محافظت از آن است، اما متاسفانه امروزه بشر از خودراضی، وظیفه امانتداری خود را به فراموشی سپرده و همین مساله منجر به ظلم به طبیعت شده است.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: برخی بدین باور هستند که چون طبیعت باید در خدمت انسان باشد پس هر نوع دخل و تصرفی در آن مجاز است در حالی که در ضوابط دینی تنها آن دسته از دخل و تصرف ها در طبیعت جایز است که در جهت اصلاح باشد و نه ارضاء حس زیاده خواهی بشر.

عضو گروه نویسندگی صریر ابراز داشت: در آیات الهی از زمین به مهد آرامش و گهواره ای برای انسان تعبیر شده است، اما متاسفانه امروزه زمین و آنچه در آن است به جای اینکه منجر به آرامش شود، اضطراب انسان را افزون نموده است و انسان همواره در ترس از سیل، زلزله، آتشفشان و بسر می برد و قطعا تا وقتی انسان از میزان حب نفس و خودخواهی خود نکاهد این اضطراب ادامه دار خواهد بود.

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در صاحب نیوز

ایثار و نذر، درسی از سرور زنان عالم

 

 

ایثار و نذر، درسی از سرور زنان عالم

زندگی گاه همراه شادی است و مورد رضایت ما و گاه آنقدر ما را با مشکلات درون و بیرون خانواده درگیر می کند که نفسگیر می شود. حال مسائل اجتماعی را هم که اضافه کنیم دیگر راه نفس را می بندد. مریضی، فقر، مصیبت، دشمنی، خیانت و…

اما اینکه ما چقدر یاد گرفته ایم با چنین اتفاقات سخت که اغلب هم غیر منتظره هستند روبرو شویم و اینکه چقدر توان مدیریت برای رفع و حل این نوع مشکلات داریم خود امری قابل توجه است.

برخی از افراد ترجیح می دهند از راههایی که آموخته اند و تجربه هایی که کسب نموده اند برای حل مشکل قدم بردارند.

 اگر ما بخواهیم با این عمر کوتاه به دنبال تجربه این و آن برویم و گاه مثل همانها با در بسته روبرو شویم، قطعا با اینطور دویدنها و تلاشها جز حسرت به روزهای از دست رفته چیزی عایدمان نمی شود.

اینجاست که باید چاره ای اندیشید و دنبال یک برنامه کامل بود که از هر حیث جامع  باشد، تا مبادا میانه راه سردرگم و انگشت به دهان کاسه ی چه کنم چه کنم به دست گیریم.

حال باید دید دین مبین اسلام که  کاملترین دین است برای این روزهای سخت من و شما چه پیشنهادی می دهد.

امروز لابلای کتابها جستجو کردم و کمی دقیق تر نگاهی به زندگی کوتاه اما پر فراز و نشیب زنی زدم که او را سید النساء العالمین (علیه السلام) می خوانند یعنی سرور و بزرگ همه زنان عالم. او که همسر مردیست که وصی خداست.

این دو بزرگوار یعنی فاطمه و علی علیهما السلام روزی با بحرانی روبرو می شوند و آن بیماری فرزندان است. خیلی از والدین در این مواقع رفتارهایی دارند که مناسب نیست، اما رفتار این دو بزرگوار در آن شرایط بحرانی درسی بزرگ برای امروز و فردای ماست.

با شدت گرفتن بیماری فرزندان هر دو نذر می کنند که سه روز روزه بگیرند و هرشب نانی که برای افطار آماده می کنند و خود از همه بیشتر به آن نیاز دارند را به فقیر و اسیر و مسکین می دهند

نکته مهم این ماجرا این است که راه حل بسیاری از گرفتاری های ما همین توسل است.

با توسل و نذر است که می توان بر مشکلات و فتنه های سخت و سهمگین این روزگار پیروز شد. علاوه بر این، نکته مهم دیگری که این جریان برای ما بازگو می کند دستگیری از دیگران است.

مشکلات ما وقتی برطرف می شود و درها به سوی ما گشوده می گردند که قدمی هر چند کوچک برای رفع نیاز و حل مشکل دیگران برداریم.

زندگی این روزها به اندازه خودش مشکلات دارد ولی چه خوب است برای حل هر مشکل دو راه پیش رو را انتخاب کنیم و با توسل و توکل به درگاه خداوند از امتحانات الهی سربلند بیرون آییم.

یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یخَافُونَ یَوْمًا کاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا(7)

وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ‏ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا(8) (سوره انسان)

آنها به نذر خود وفا مى کنند و از روزى‏ که عذابش گسترده است مى ‏ترسند.

و غذاى (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسکین و یتیم و اسیر مى‏ دهند

.

زینب صالحی هاردنگی

لینک مطلب در ندای اصفهان

درمان ناآرامی و اضطراب با قرآن

 

درمان ناآرامی و اضطراب با قرآن

یکی از مشکلات و روزمرگی‌های دنیای کنونی که برخی از انسان‌ها را درگیر کرده‌ و بخش‌هایی از زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده‌ است، نوعی ناآرامی و ترس مبهم است.

به نظر می‌رسد ریشه‌ی این ناآرامی‌ها و ترس‌های مبهم، به اتفاقات زندگی انسان باز می‌گردد.

گاهی انسان معتقد، ارزش‌های اصولی زندگی‌اش را در خطر می‌بیند؛ به همین دلیل دچار ترس و ناآرامی می‌شود و گاه ترس انسان، برآمده از فشارهای اقتصادی است. بعضی مواقع ترس از ازدواج، تحصیلات و تربیت فرزندان، انسان را دچار استرس و اضطراب می‌کند.

براستی ما انسان‌ها چگونه می‌توانیم برترس‌های مبهمی که بر زندگی‌مان غالب شده تسلط پیدا کرده و خود را از مهلکه‌ی ترس‌ها نجات دهیم؟

ما چگونه قادر خواهیم بود دست از ناآرامی‌ها برداشته و آرامش را تجربه کنیم؟

یکی از اموری که می‌تواند کنترل شرایط بیرونی و تسلط بر ترس‌ها را در اختیار انسان قرار دهد کنترل احساسات و عواطف است.

اگر انسان هنگام مواجهه با این ترس‌ها بر احساسات و عواطف خویش مسلط باشد و رفتار خود را کنترل کند از آشفتگی‌ها و ناآرامی‌ها دور خواهد ماند؛ ولی اگر او در این شرایط قادر به کنترل خود و هیجانات روحی‌اش نباشد، آزادی و آرامشش  سلب خواهد شد.

در چنین شرایطی استرس و اضطراب شخص بیشتر شده و بر تمام زوایای زندگی او سایه می‌افکند و جامعه و خانواده‌اش دچار بحران می‌گردد.

اما متأسفانه امروزه عده‌ای داروهای نشاط‌آور را درمان کسب آرامش می‌دانند. برخی نیز ممکن‌است جوانان را به سمت مصرف داروهای روان‌گردان و مواد مخدر تشویق کنند تا آرامشی کاذب را تجربه نمایند.

عده‌ای که خودشان را متمدن‌تر می‌دانند به سمت تمرین‌هایی چون ریلکسیشن، یوگا و انرژی درمانی می‌روند و بعضی موسیقی را پیشنهاد می‌دهند.

از نگاه قرآن درمی‌یابیم که راه درمان اضطراب و ناآرامی‌ها چیزی جز قرآن و  بودن در مسیر خداوند نیست.

خداوند در قرآن می‌فرماید:

یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْکُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَ شِفَاء لِّمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًی وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ (۵۷‌ یونس)

«ای مردم! همانا از سوی پروردگارتان پند و اندرزی برای شما آمد که مایه‌ی شفا برای آنچه در درون سینه‌های شماست و هدایت و رحمتی برای مؤمنان است.»

و در حدیثی از پیامبرگرامی‌اسلام‌صلی‌الله علیه‌وآله‌می‌خوانیم:

«یا عِبادَ اللهِ أنتُم کَالمَرضیَ وَ رَبِّ العالَمین کَالطَبیِب» (مستدرک الوسائل، ج۱۳,ص، ۱۷۵)

«ای بندگان خدا شما مانند بیماران و  خداوند تبارک و تعالی مانند پزشک است.»

آری به گفته‌ی قرآن بهترین شفا و درمان، قرآن و بهترین درمانگر خداوند است

 البته کسانی که این نسخه را در زندگی به کار نمی‌گیرند شفای کامل نخواهند داشت؛ اما کسانی که به صورت تمام و کمال از این نسخه بهره ببرند، خداوند ناآرامی را از قلب‌های‌شان برطرف خواهدکرد؛ سپس آرامش را بر جان‌شان نازل می‌گرداند.

خداوند به این موضوع در سوره فتح، آیه ۴ نیز اشاره می‌کند.

در تفسیر این آیه آمده‌است: «پیامبرصلی‌الله‌علیه‌واله خوابی دیده‌ بود که یارانش وارد مسجد الحرام می‌شوند و  خانه خدا را زیارت می‌کنند. مسلمانان به عزم زیارت خانه خدا احرام بستند و غالب اصحاب فکر می‌کردند تعبیر خواب و رؤیای صالحه در همین سفر واقع می‌شود. در حالیکه مقدر چیز دیگری بود و توفیق زیارت خانه خدا نصیب مسلمانان نشد. از طرفی این سفر منجر به «صلح حدیبیه» شد. به همین جهت تزلزل و اضطراب در قلوب افراد ضعیف الایمان افتاد. اینجا بود که لطف الهی شامل حال مسلمانان شد و سکینه و آرامش را بر دل‌های آنها بازگرداند که نه تنها ضعف و فتور در ایمان آنها راه نیابد، بلکه مصداق «لِیزدادوُا ایماناً مع ایمانِهِم» قرار گیرند و ایمان قلبی آنها کامل‌تر شود.»

طبق آیه ذکر شده انسان مؤمن به هر میزان که باورهای اعتقادی و ایمانش به خدا افزایش یابد، آرامش او بیشتر می‌شود

در حقیقت انسان مومن، با ایمان و اعتماد به خداوند آرامش و انبساط خاطر پیدا می‌کند، با امیدواری و نشاط کامل و مطمئن بر هر مشکلی فائق می‌آید؛ چراکه انسان معتقد به خدا به قدرتی مافوق همه‌ی قدرت‌ها متکی است و تنها امید او در زندگی خداوند متعال است.

افزایش ایمان به خدا موجب صبر، استواری مومن، شفای درد و ثبات روانی او می‌شود. ترس و حزن و اندوه را از انسان می‌زداید و آرامش روحی و اطمینان خاطر را برای انسان به ارمغان می‌آورد

فرد در بُعد رفتاری، رفتاری عادلانه با تمام انسان‌ها خواهد داشت. حقوق دیگران را رعایت می‌کند و نسبت به دیگران حسادت و کینه و دشمنی نخواهد داشت.

 همچنین خداوند در سوره رعد آیه ۲۸ می فرماید:

«أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ / بدانید که تنها با یاد خدا دل‌ها آرام می گیرد.»

با تدبر در آیات ذکر شده به این نتیجه می‌رسیم که آرامش روحی تنها در سایه‌ی ایمان کامل، یاد و اعتماد به خداوند حاصل می‌شود و هیچ فرد یا چیز دیگری نمی‌تواند به انسان آرامش دهد که این دقیقاّ همان چیزی است که روانکاوان بزرگی چون «یونگ» و همکارانش معتقدند که یاد خدا و تقویت معنویت، زمینه را برای از بین بردن اضطراب و ناآرامی فراهم می‌آورد و آرامش نیاز عادی بشر است و هیچ خوشی بالاتر از آرامش نیست.

 بنابراین یاد خدا در تمام لحظات زندگی ضد اضطراب و ناآرامی است و با آرامش و ایمان به خدا یک مادر، معلم، مدیر و کارمند بهتر می‌تواند خانه، مدرسه، مملکت و محل کار را اداره کند و در جهت رشد و بالندگی اقتصادی، فرهنگی و علمی جامعه و خانوادگی خویش موفق باشد.

 

 

 بتول پناهی

لینک مطلب درخبرگزاری حوزه

 

 

 

 

Recognition of Imam al-Riḍā (AS) and Pilgrimage from afar

 

Recognition of Imam al-Riḍā (AS) and Pilgrimage from afar

Hawzah News Agency - When you step into his holy shrine, you have connected yourself to the infinite ocean of mercy and compassion. He is the sea of light and you are a drop connected to this sea. Although you are polluted and sinful, when you drown in this sea, you will be cleansed from all sins. As his grandfather the Holy Prophet (PBUH) said: “Soon one of my own flesh and blood will be buried in the land of Khorasan. Any believer who goes on pilgrimage to his shrine will be rewarded by God. Heaven will be guaranteed for him and his body will be secure from the Fire of Hell.” (ʿUyūn akhbār al-Riḍā, Chapter 66)

Pilgrimage is turning away from others and turning to Him. He is Imam ar-Ra'ūf (The One who bestows boundless clemency, tenderness and affection) and his kindness is infinite. According to him, the rich and the poor are no different. The sinner and the innocent are allowed to enter his holy shrine. He does not leave anyone empty-handed and hopeless. Everyone enjoys this sea as much as they can. So it is better to empty your heart of filth and vice to benefit from his blessings and virtues.

 The sea of ​​ his grace is infinite and it is always flowing, whoever wants, will enjoy the grace of his blessings. If you know who you are in the presence of, you will benefit the most. So perform ghusl (the Islamic ritual bath). Purify yourself from external and internal pollution. Wear the cleanest clothes. Step towards his holy shrine while practicing dhikr of God. Be polite when entering his holy shrine by asking permission from God, angels and Imam of the time (AS). Put your hand on your chest politely. Say hello to him sincerely and humbly. Walk slowly and pay attention to who the landlord is and who you go to.

This is not the door and wall of the shrine that hosts you. The host is the selectman of God and caliph and successor of God on earth. Who do you know more noble and honorable than him in the sight of God? So ask him to mediate with God and ask for your needs because of the honor that he and his pure ancestors have in the sight of God. Tie your heart not to his Foolad Window, but to his love. And ask him to cure your outward and inward diseases. Drink from the water of Saqakhaneh until Imam waters you with his ma’rifah (a detailed and profound understanding).

Read the ziarah (Duʿāʾ) of Aminullah and know that he is the trustee of God on earth. And whatever you entrust to him, he will return to you in the best way, so entrust your heart and faith to him until he returns to you on the Day of Resurrection, and in order not to be empty-handed during the audit of the Day of Judgment. He himself has guaranteed that whoever comes to his pilgrimage will be helped in three stations on the Day of Resurrection when the letters of the righteous are in their right hand and the letters of the wicked are in their left hand, when crossing the bridge of Ṣirāṭ and when measuring deeds. (Mafatiha al-Jannan, the virtue of the pilgrimage of ʿAlī b. Mūsā al-Riḍā (AS))

 The pilgrim of Imam Reza (AS) hopes for this promise and knows that the Imam will fulfill his promise. And instead of any pilgrimage in the world, the Imam will visit him on the Day of Resurrection, will come to his aid and will intercede for him. But, if it is not possible for you to travel long distances, do not be sad because the merciful Imam can be visited even from a distance, All you have to do is politely put your hand on your chest and whisper: Peace be upon you, ʿAlī b. Mūsā al-Riḍā. Then you hear in your heart that he says: “Peace be upon you too.”

 Ms. Elahe Dehghani   

 لینک مطلب درخبرگزاری حوزه

تحولات اساسی، با خودسازی و تهذیب نفس امکان پذیر می شود، تحول مثبت، نیازمند یک مدل مطلوب است

 

تحولات اساسی، با خودسازی و تهذیب نفس امکان پذیر می شود/ تحول مثبت، نیازمند یک مدل مطلوب است

صاحب نیوز؛ زهرا ابراهیمی / هر بار که رهبر انقلاب به مناسبتی سخنرانی می کنند نکاتی را متذکر می شوند که حقیقتا توجه و تمرکز بر آن نکات می تواند پاسخگوی دغدغه های امروزه جامعه باشد.

موضوع ایجاد تحول در زوایای مختلف و ابعاد متفاوت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که رهبر معظم انقلاب هم بر آن تاکید دارند، نیازمند پیش زمینه است. تحول فردی و اخلاقی هر فرد می تواند زمینه ساز تحولات اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی باشد.اگر هر فردی خود را به مطالعه، خودسازی و محاسبه نفس مکلف بداند می تواند متحول شده و در نتیجه تحولات گسترده تر را رقم بزند.

بخشی از تحولات بنیادین مربوط به تصمیم‌گیری و قانون‌گذاری و اجرای آن در سطح کلان کشور است اما شاید بتوان گفت بخش مهم تر این تحولات، تحولات فردی است.

یکی از لوازمات ایجاد تحول، خلق احساس مسئولیت است. دغدغه مند بودن و بی تفاوت نبودن نسبت به آنچه پیرامون ما رخ می دهد نقطه عطفی در پرورش حس مسئولیت می تواند باشد.

برخی از افراد فکر می کنند اگر در وقایع و اتفاقات مهم اجتماعی و سیاسی واکنش نشان دهند اهل مسئولیت هستند، بنابراین برای تجلی حس مسئولیت پذیری خویش، به انتظار وقایع می نشینند تا از صف اظهارنظر کنندگان عقب نمانند.این در حالیست که تلاش برای حل مشکلات فردی، خانوادگی و اجتماعی نیازمند اتفاق و واقعه نیست بلکه هرآنچه هر روزه در متن زندگی و پیرامون افراد رقم می خورد می تواند سوژه ای برای واکنش نشان دادن مثبت یا منفی باشد و از این طریق احساس مسئولیت پذیری انسان اقناع گردد.

تحولات اساسی، با خودسازی و تهذیب نفس امکان پذیر می شود

تحولات اساسی قبل از اینکه بخواهد با بخشنامه ها و دستورالعمل ها شکل بگیرد، از طریق خودسازی و تهذیب نفس امکان پذیر خواهد بود.

تحولات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی در هر جامعه تحت تاثیر تحولات فرهنگی آن جامعه قرار می‌گیرد و ریشه تحولات فرهنگی، تحول در ارزش ها و باورها است.

متاسفانه در کشور ما به جای اینکه تحولات سیاسی تحت تاثیر تحولات صحیح فرهنگی قرار گیرند، بالعکس این تحولات فرهنگی هستند، که تحت تاثیر امور سیاسی قرار گرفته و از مسیر صحیح خارج می شوند.

البته باید به این نکته نیز توجه کرد که صِرف متحول شدن، ممدوح نیست، بلکه باید دید جهت تحول به چه سمتی است. تحولات ممکن است خوب یا بد باشند.

برخی از افراد بر این باور هستند که آنچه در چهارچوب تحولات اجتماعی رخ می دهد تحولاتی جبری است و خوب یا بد، ما توان مقابله با آن ها را نداریم؛ در حالی که در دیدگاه اسلام اولا اصل تحول در جهت مثبت و منطبق بر فطرت، اصلی پذیرفته شده است و ثانیا انسان از طریق اراده و عوامل اختیاری قادر خواهد بود به تحولات اجتماعی رنگ دینی ببخشد.اگر چه وظیفه نخبگان و افراد تاثیرگذار در این میان بیشتر است اما هریک از ما به نوبه خود وظیفه داریم تا از طریق تحولات درونی و فردی در وجود خویش، زمینه تحولات صحیح اجتماعی را فراهم کنیم.

همه افراد برای متحول شدن و همه جوامع نیز برای رسیدن به تحول مثبت، نیازمند یک مدل مطلوب هستند تا از طریق آن بتوانند قدم در مسیر تحول بگذارند.

مدل مطلوب ارائه شده تحول در آموزه های اسلام چه در بعد فردی و چه در بعد اجتماعی منطبق بر فطرت انسان است و چون فطرت در انسان ها امری مشترک است، در نگاه دین آن دسته از تحولات پذیرفتنی است که مبتنی برهمان اصل اولیه یعنی فطرت باشد. به همین دلیل ما قائلیم انسان های پیش از مدرنیته، انسان های دوران مدرن و آن ها که متعلق به پست مدرن هستند همه و همه از ماهیتی یکسان به نام فطرت برخور دارند، که تحولاتشان نیز باید در جهت فطرت انجام گیرد.

نکته آخر اینکه تحول لزوما به معنای تجدد و نوخواهی نیست.برخی بر این تصورند که تحول یعنی پذیرش هر آنچه نو و تازه است، در حالی که تحول دینی یعنی همسو شدن با خواسته های فطرت نه صِرف هماهنگ شدن با هر آنچه نوپدید است.

زهرا ابراهیمی

لینک مطلب در صاحب نیوز